Sınıf Tavrı'ndan DİSK'in kuruluşunun 47. yılı dolayısıyla yapılan açıklamada, "Kuşatmayı kırmak için DİSK'e ihtiyaç var. DİSK'in etkisiz kalması kabul edilemez" ifadeleri kullanıldı.
Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu'nun (DİSK) kuruluşunun 47. yılı dolayısıyla Sınıf Tavrı'ndan yapılan bir açıklama yapıldı. Yapılan açıklama şu şekilde:
Sınıfın DİSK'e, DİSK'in sınıfa ihtiyacı var
Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu DİSK'in kuruluşunun 47. yılını kutluyoruz.
47 yıl önce DİSK, işçi sınıfının sermayeden, sermaye sınıfının temsilcilerinden ve devletten bağımsız örgütü olarak kuruldu. 13 Şubat 1967'deki bu çıkış, sermaye sınıfına karşı verilen mücadelenin ileri adımlarından biri olarak tarihe geçti.
DİSK'in kuruluşu, sermaye sınıfının işçi hareketini kontrol altına alma ve sendikaları sömürü düzeninin birer parçası haline getirme girişimini boşa çıkarmıştır.
Bu büyük bir kopuştur.
DİSK'in kuruluşunda yer alan öncü kadrolar, düzen siyasetinin sendikal alanı kuşatmasına karşı kılıç atmışlardır. Türkiye Komünist Partisi'nin 1960'ların sonuna devrolan kadroları, Türkiye İşçi Partili sendikacılar ve yüzlerce fabrikada, işlikte çalışan öncü işçiler bu kopuşun önderleridir.
Bu yüzden DİSK'in kuruluşu, aynı zamanda Türkiye sosyalist hareketinin ilerici birikiminin sürekliliğidir.
DİSK, bu nedenle Türkiye işçi sınıfının tarihsel kazanımıdır.
Bugün Türkiye sendikal hareketi sermaye ve siyasi iktidar tarafından teslim alınmışsa ve DİSK bu tablo karşısında etkisiz kalıyorsa, 47 yıl sonra DİSK'in sadece kuruluşunu kutlamakla yetinemeyiz. Türkiye işçi sınıfının tarihsel kazanımının, tarihte kalmasına izin veremeyiz.
DİSK'i DİSK yapan değerler hatırlanmalıdır
Bu nedenle DİSK'i DİSK yapan ve onu işçi sınıfının kazanımı haline getiren değerleri bir kez daha hatırlamak zorundayız.
DİSK, her şeyden önce işyeri örgütlenmesi demektir. DİSK'i bir sınıf örgütü olarak güçlü kılan fabrikalarda ve işliklerdeki ''örgütlü'' varlığıdır.
DİSK demek, sınıf bilinci demektir. DİSK, bağlı sendikalarında örgütlenen işçilere sınıf bilinci taşımıştır. Bir adım ötesinde sınıf bilincinin sosyalist bilince dönüşmesinin önünü açmıştır.
DİSK, işçilerin işyerlerindeki sorunların kaynağını sorgulaması anlamına gelmiştir. DİSK, emek-sermaye çelişkisinin işçiler için somut tezahürü olmuştur.
DİSK, işçilerin işyerlerinin sınırları dışında düşünmesini sağlamıştır. DİSK, işçi sınıfının ufkunu büyütmüştür.
DİSK, işçi sınıfının ekonomik, toplumsal ve siyasal taleplerinin taşıyıcısı olmuştur. DİSK Türkiye sosyalist-komünist hareketinin geliştirdiği programları onaylamış, sahiplenmiş ve savunmuştur.
DİSK, işçi sınıfına örgütlü kitle eylemleri geleneğini kazandırmıştır. DİSK'in öncülüğündeki 68-70 arası fabrika işgalleri, 15-16 Haziran 1970 büyük işçi direnişi, 1975-80 arası kitlesel grevler, direnişler, mitingler ve 1 Mayıs kutlamaları, işçi sınıfının sermaye sınıfı karşında gerçek bir varlık haline gelmesini sağlamıştır.
DİSK, sendikal hareketin 1960'ların sonundaki sermayeden ''bağımsız'' çıkışının, 70'lerin ortalarındaki sınıf ve kitle sendikacılığıyla buluştuğu adres olmuştur.
DİSK'i, işçi sınıfının ileri mevzisi, biricik örgütü yapan değerler bunlardır.
Kuşatmayı kırmak için DİSK'e ihtiyaç var
Sendikal hareket bugün sermayenin amansız kuşatması altında.
11 yıllık AKP iktidarı, sendikaları yeniden biçimlendirdi. Hak-İş'in yandaşlığına Türk-İş yedeklendi. Bugün yandaş sendikalar bir yandan rüşvete ve yolsuzluğa bulaşmış, işçi düşmanlığı tescillenmiş AKP iktidarının güdümündedir, diğer yandan patronların taşeron örgütleri konumundadır. Bu sendikal merkezlerin işçilerin ihtiyaçlarını karşılaması beklenemez.
Bu nedenle Türkiye işçi sınıfının kendine ait olan güçlü bir sendikal merkeze ihtiyacı var. İşte bu yüzden DİSK'e ihtiyaç var.
DİSK'in etkisiz kalması kabul edilemez
Oysa bugün DİSK etkisizdir.
DİSK'in etkisizliği elbette bugünün sorunu değildir. 12 Eylül faşist darbesinin DİSK'e yönelik huruç harekatı büyük tahribat yaratmıştır. Ancak DİSK 1992 yılında yeniden açıldığında, sınıf ve kitle sendikacılığı yerine benimsenen çağdaş sendikacılık anlayışının sermaye ile uzlaşı arayışı en az 12 Eylül darbesi kadar tahribat yaratmıştır. Sınıf sendikacılığı mirası, sendikal dengelere ve uzlaşmacı sosyal demokrat çizgiye teslim edilmiştir.
Bugün bu çizgi aşılamamıştır.
Bu çizgi, kimi zaman DİSK yöneticiliğini milletvekilliğine sıçrama aracı haline getirmiş, kimi zaman da sağ sendikal pratiğin temsilcilerini DİSK'in karar organlarına kadar taşımıştır.
Oleyis'i Hak-İş'e götüren sendikacılar işte bu çizginin mimarlarıdır. Onlar, DİSK'in genel başkan yardımcılığından Meclis'e ''transfer'' olup, yolsuzluk batağı içinde soluğu Hak-İş'de almışlardır.
Binlerce emekçinin hükümete karşı sokağa döküldüğü günlerde, DİSK'e bağlı Lastik-İş Sendikası'nın bayrağını Rabia eylemlerinde dalgalandırmaktan çekinmeyen sendikacılar ise bu çizginin bugünkü taşıyıcılarıdır. Bu sendika, DİSK'in olağanüstü genel kurulunu belirleyebilmiş, yöneticileri ise konfederasyonda önemli koltukları ele geçirebilmiştir.
DİSK'in etkisizliğinin ortadan kaldırılması, öncelikle bu çizginin aşılmasına bağlıdır.
Bu anlayış, Haziran Direnişi'nde alınan eylem kararlarının hayata geçiril(e)memesine neden olmuştur. İş bırakma eylemlerinin birkaç yüz kişilik basın açıklamaları olarak gerçekleşmesinin sorumluluğu bu anlayışın üzerindedir. DİSK'in bu şekilde ciddiyet, güven ve meşruiyet yitirmesi kabul edilemez.
DİSK ayağa kalkmalıdır
Buna en başta sınıfın ihtiyacı var.
İşçi sınıfının biriken sorunları, hoşnutsuzluğu ve arayışı, DİSK'le buluşturulmalıdır.
DİSK, üye sayısını arttırmak, yeni sektörler ve işyerlerinin örgütlenmesini sağlamak için kendisini yenilemek zorundadır. Mevcut durum ve koşullar sürdürülerek, sendikalar arasında var olan dengeler hesap edilerek, DİSK yönetilemez. Yönetilirse etkin bir DİSK yaratılamaz.
DİSK'te kampanya sendikacılığından vazgeçilmelidir. Örgütlenme bir kampanya konusu olamaz. Örgütlenme sürekli ve asli faaliyet olmak zorundadır.
DİSK, önce kendisinden başlayan, sonra bir örümcek ağı gibi bağlı sendikalarını kuşatan uluslararası fonlardan kurtulmalıdır. Uluslararası ilişki, eşitler arasında ve gerçek bir enternasyonal dayanışma olarak yeniden tarif edilmelidir. Fonlar üzerinden kurulan para ilişkisi son bulmalıdır.
DİSK ayağa kaldırılacaktır
DİSK ayağa kalkacak, bundan şüphemiz yok.
DİSK bugün işçi sınıfının hala biricik sendikal merkeziyse, onu ayağa kaldırmak sınıfın ilerici, devrimci, yurtsever ve sosyalist birikiminin görevidir.
Sınıf Tavrı, bu sorumlulukla hareket etmektedir.
Sınıf Tavrı, DİSK'i Türkiye işçi sınıfının ileri mevzisi haline getirmeye soyunmuştur.
Sınıf Tavrı, bünyesinde yer alan çeşitli işkollarından işçilerle, DİSK'in ayağa kaldırılması için mücadelesini yükseltecektir.
Sınıf Tavrı, tüm işçileri DİSK'e sahip çıkmaya, bağlı bulunduğu işkolundaki DİSK üyesi sendikalara üye olmaya, sendikalarında aktif görev almaya ve sermaye sınıfı karşısındaki kavgada DİSK bayrağını en yukarıya taşımaya çağırmaktadır.
Yaşasın işçi sınıfının birliği
Yaşasın DİSK
sol
Bu ileti en son toplumcu
tarafından 13.02.2014- 13:14 tarihinde, toplamda 1 kez değiştirilmiştir.
Tam 47 yıl önce bugün 13 Şubat 1967'de, Türkiye işçi sınıfının sendikal alandaki atılımlarından belki de en önemlisi yaşandı. Türk-İş'ten ayrılan bir grup sendikacı Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu, DİSK'i kurdu.
DİSK varlığını Türk-İş'in taşıdığı uzlaşmacı sendikal anlayışın reddi üzerine kurdu.
Sermayeden, sermayenin temsilcilerinden ve devletten bağımsız sendikacılık...
İşçi sınıfının DİSK'le elde ettiği en büyük kazanım, işte bu anlayıştır. DİSK'in kuruluşu patronların işçi hareketini kontrol altına alma çabasını boşa çıkarmıştır.
Bu nedenle Türkiye işçi sınıfının 1967 yılındaki bu çıkışı büyük bir kopuşu temsil etmektedir.
DİSK'in kurucu kadroları, kesintili ve zorlu tarihine rağmen TKP'nin 1960'ların sonlarına devrolan kadrolarıdır. 1960'ların başında işçi sınıfının bir başka atılımı olan Birinci TİP'i kuran sendikacılarıdır. Ve elbette onlarca fabrikada, atölyede ve işlikte işçilere önderlik eden öncü işçilerdir.
Bu nedenle DİSK, Türkiye sosyalist hareketinin işçi sınıfı içindeki birikiminin yarattığı sürekliliktir aynı zamanda.
DİSK değerlidir.
Bugün sendikal hareketin içinde bulunduğu durum dikkate alındığında bu değer daha iyi anlaşılır.
İşçilerin yıllarca ''sarı'' sıfatıyla tanımladığı sendikalar, 11 yıllık AKP iktidarında yandaş sendika haline geldi. AKP, sendikaları teslim aldı. Yandaş sendikalar, hükümetin tam kontrolünde ve patronların taşeron örgütleri gibi çalıştı.
Bu çok büyük bir kuşatmadır. Bu nedenle DİSK'in kuruluşundaki sendikal anlayış, değerli olduğu kadar günün acil ihtiyacıdır.
DİSK işyeri örgütlenmesidir. DİSK işçilerin, onları patronlara karşı güçlü kılan fabrikalardaki ''örgütlü'' varlığıdır. Bugünün ihtiyacı tam da budur.
DİSK, işinin işyerindeki sorunlarının kaynağını sorgulamasıdır. Bugünün ihtiyacı sınıf bilincinin yükselmesidir.
DİSK, işyerinde ''örgütlü'' olan işçinin düşünce evreninin, işyeri sınırları dışına çıkmasıdır. Bugünün ihtiyacı işçi sınıfının ufkunun genişlemesidir.
DİSK, işçi sınıfının örgütlü kitle eylemi geleneğidir. 15-16 Haziran direnişinden fabrika işgallerine, 1 Mayıs kutlamalarından kitlesel grevlere, işçilerin sermaye sınıfı karşısındaki somut varlığıdır. Günün ihtiyacı işçi sınıfının, sınıf kimliğiyle sahneye çıkmasıdır.
Peki bugünün DİSK'i bu değerleri taşımıyor mu?
DİSK'in genel başkan yardımcılığından Meclis'e sıçrayıp, büyük yolsuzluklarla Oleyis'i Hak-İş'e götürenler bu değerleri elbette taşımadı. Ülkede milyonlar hükümete karşı sokakları doldurduğunda, Lastik-İş Sendikası'nın bayrağını hükümete destek için yapılan Rabia eylemlerinde dalgalandıranların bu değerleri taşıdığı söylenebilir mi?
Bunlar sadece DİSK'in ''tarihteki arızaları'' olarak kayda geçecek. Başka hiçbir değeri bulunmuyor.
DİSK bugün hala işçi sınıfının biricik örgütü olma vasfını koruyor. Ama miras gittikçe tükeniyor. DİSK'in yaşadığı sıkışma bu mirasın yeniden ve yeniden pratikte örgütlenememesindedir.
1960'ların sonundaki ''bağımsız'' kopuştan, 1970'lerin ortalarındaki sınıf ve kitle sendikacılığına uzanan anlayış ve pratik...
DİSK üye sayısını arttırmak, yeni sektörlerde tamamen örgütsüz işçilerin adresi olmak, bir kez daha güçlü bir şekilde işyerlerindeki örgütlülüğe yaslanmak için bu anlayışı terk etmeden yenilenmek zorundadır.
Çünkü DİSK umuttur.
sol
Bu ileti en son toplumcu
tarafından 13.02.2014- 13:24 tarihinde, toplamda 1 kez değiştirilmiştir.
Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu'nun (DİSK) kuruluşunun 47. yıldönümü için, emek mücadelesinin içerisinde yer alan çok sayıda kişi Şişli Kent Kültür Merkezi'nde buluştu. Kürsünün işgal edilmesi ve protestoların ardından etkinlik tamamlanamadan bitirildi.
DİSK'in kuruluşunun 47. yıldönümü için Şişli Kent Kültür Merkezi'nde buluşuldu. Saat 18:00'da Kemal Türkler Eğitim ve Kültür Vakfı'nın fotoğraf sergisiyle başlayan etkinliğe işçilerin ve sendika emektarlarının dışında, çok sayıda aydın, sanatçı, gazeteci ve siyasi parti temsilcisi katıldı.
Etkinliğin ilk konuşmasını, DİSK Genel Sekreteri Arzu Çerkezoğlu yaptı. Çerkezoğlu katılanları, "Aklımız ve yolumuz açık olsun dostlar" diyerek selamladı.
Kardeş Türküler'in konser vereceği, emek mücadelesinin önemli aydınlarından birisi olan Korkut Boratav'ın ise ödüllendirileceği gece, "Devrimci İşçi Hareketi" grubunun kürsüyü işgal etmesinin ardından yaşanan tartışmalarla sürdü. Kürsü işgali ve programın sürdürülememesi sonucunda salon boşaltıldı ve etkinliğe son verildi.
TKP İstanbul Büyükşehir Belediyesi Başkan adayı Aydemir Güler, ÖDP Eş Başkanı Alper Taş, İzzettin Önder, Atilla Özsever, Eyüp Muhçu, Mücella Yapıcı ve Levent Tüzel de etkinliğe katılan isimler arasındaydı.
Bu ileti en son umut
tarafından 14.02.2014- 12:46 tarihinde, toplamda 1 kez değiştirilmiştir.
Sitemiz Bir Paylasim
Forum sitesidir Bu nedenle yazı, resim ve diğer materyaller sitemize
kayıtlı üyelerimiz tarafından kontrol edilmeksizin eklenebilmektedir. Bu
nedenden ötürü doğabilecek yasal sorumluluklar yazan kullanıcılara
aittir. Sitemiz hak sahiplerinin şikayetleri doğrultusunda yazı ve
materyalleri 48 Saat içerisinde sitemizden
kaldırmaktadır.
Bildirimlerinizi info@solpaylasim.com adresine
yollayabilirsiniz.
