Konu Tarihi: 27.03.2014- 22:07

---

'Büyük Türkiye' dedikleri rezalet


Yıllarca “Büyük Türkiye” diye bağırıp çağırdılar. Hayalleri ABD'yle uyumlu bir Sünni ekseninin merkezi olmaktı. O hayalin arkasındaki Amerikan desteği çekilince rezil oldular.

Alper Birdal

Yaklaşık bir buçuk yıl önceydi. Ahmet Davutoğlu, İstanbul Ticaret Odası'nda yaptığı konuşmada “Bugün ‘sıfır sorun’ ilkesini Suriye üzerinden yıkmaya çalışanlar, o gün görecekler ki, bırakın sıfır sorunu, Suriye ile Türkiye arasında sınır kalmayacak” diyordu.

Buna benzer sözleri defalarca etti Davut Paşa. “Sınırları kaldıracağız” lafı AKP'nin liberal destekçilerinin ağzına sakız veriyor, “sınır mınır kalmayacak, Büyük Türkiye kurulacak” sözü sermaye sınıfının ve milliyetçi-muhafazakar tabanın içinin gıcıklanmasına neden oluyordu.

Biz ise en başından beri şunu söylüyorduk: “Büyük Türkiye” dedikleri, emperyal bir arayıştan ibaret; halkların kanını dökecekler.

Ne kadar kan döktüklerini, üstelik bunu ne denli soğukkanlı yaptıklarını şimdi daha da net görüyoruz. “Ben gerekçe üretirim yaa, gerekçe sorun değil” diyor MİT'in başındaki zat. “4 adam gönderirim, 8 tane füze attırırım boş alana”...

Gördünüz mü şimdi “Büyük Türkiye” dedikleri rezaletin ne olduğunu? Şimdi anladınız mı tek dertlerinin “Yeni Osmanlı”nın arka bahçesini yaratmak olduğunu?

Ağızlarından “barış” sözünün çıktığı her an, akıllarındaki savaştı. “İstikrar” dedikleri her saniye, yapacakları provokasyonları kurguluyorlardı.

Üstelik büyük bir akılsızlık, mutlak bir beceriksizlikle... “Nota mı versek acaba” diye tartışıyorlar. Bir tanesi planlarını tatbik ederlerse savaş nedeni sayılacağını söylüyor, beriki “yok sayılmaz” diyor. “Biz bu işi 2011'de niye yapmadık” diye hayıflanıyorlar. 2011'de yapsalar, aynen Libya'daki gibi olurmuş. “Kuzey Irak'a nasıl girdik bir yahu” diye soruyor bir diğeri. Şimdi ellerinde, değil Kuzey Irak'a, Fizan'a girmelerine izin verecek tezkereler var oysa. Ama kıllarını kıpırdatamıyorlar. Sonra hep birlikte dert yanmaya başlıyorlar: Devlet çöktü. Bakanları itiraf ediyor: Şu anda devlet dediğin birkaç birim ve birkaç kişi.

Birileri de çıkmış hâlâ, “ordu savaşa karşı, TSK girmek istemiyor” mavalı anlatıyor. Genelkurmay İkinci Başkanı'nın sesine kulak verin o zaman: “Bir tane general verelim dedik. Generali belirledik. General gitti.”

Akıllarında “Büyük Türkiye”... Ortadoğu'da ABD'nin emrinde bir Sünni ekseninin merkezi... Arka bahçesinde Irak, Suriye, Lübnan, Gazze... Alevinin, Şii'nin, Ermeni'nin, Arap'ın, Kürdün ve Türkün; ama ille de yoksulun kanını dökecek, “ümmet”e halife olacaklar akıllarınca.

Bu hayal Türkiye'nin, bu coğrafyanın halklarının hayali değildi, hiç olmadı. Bu ABD'nin projesi, Yeni Osmanlıcıların hayaliydi. Arkasındaki stratejik akıl da, Davutoğlu'nun gevelemeleri, ondan Suriye'ye saldırmak bahane yaratmasını isteyen diktatörün hezeyanları değil, CIA ajanlarıydı, ABD Dışişleri'ydi; Graham Fuller'ler, Henri Barkey'lerdi. O aklın planları değişince, dımdızlak, rezaletleriyle ortada kaldılar. Şimdi konuşuyorlar:

- Gerekçe lazım sağlam gerekçe...
- Hayır ben gerekçe üretirim yaa, gerekçe problem değil.

Sol

Cevap Tarihi: 28.03.2014- 00:47

---

Kirli oyunu halklar bozdu




Zaten söylüyorduk, şimdi AKP'nin ağzından da duymuş olduk: Erdoğan ve çetesinin Suriye'de topyekün bir savaş macerasına atılmasını, Suriye halkının direnci ve Türkiye halkının AKP'ye boyun eğmemesi engelledi.

Yiğit Günay

Kayıtlara yüzeysel bakıldığında, ilk izlenim, Suriye'ye ordunun ayan beyan girmesinin önündeki engelin 17 Aralık sonrası devlet mekanizmasının dağılması olduğu yönünde oluşabilir. Zira, uzun süredir saldırılması konusunda bastırdığı fakat bu yapılmadığı için serzenişte bulunduğu anlaşılan MİT Müsteşarı Hakan Fidan, durumu “devlet olarak acziyet” diye niteleyince, Orgeneral Yaşar Güner, “Kararı uygulayamıyoruz, yani çeşitli nedenlerle felç olmuş vaziyetteyiz yani sıkıntımız o anlamda sayın bakanım. Devletin enstrümanları çalışmıyor şu anda” karşılığı veriyor.

Fakat bu, ilk izlenim...

Asıl dikkat edilmesi gereken, kayıtlardan, AKP ve TSK'nın 2011'den beri, özellikle de “Suriye en zayıf noktadaydı” dedikleri 2012 yazında savaş olasılığını değerlendirdikleri, ama adım atmaya cesaret edemedikleri, bu yüzden hayıflandıkları anlaşılıyor.

Cemaat'in de Suriye'de savaş istediği, Emre Uslu'nun “Esad'a suikast dahil istihbarat operasyonları yapmak MİT'in görevi değil mi?” diye çığlık attığı zamanlardı o yıllar... Niye girilemedi?

Yanıtı biliyorduk ama kayıtlardan da teyit ettik.

Birincisi, zamanında Irak'a TSK'nın tek bir emirle girmesi örnek verildiğinde, Ahmet Davutoğlu, her kelimesinde kan isteyen Orgeneral'e “Sayın Paşam, zaten adamların kapasitesini bildiğimiz için biz girmeyelim diyoruz” hatırlatması yapıyor.

Buradaki kapasite, sadece Suriye ordusunun ateş gücü değil. Suriye devletini saldırıdan asıl koruyan, Suriye halkının bu dış müdahaleye karşı kenetlenmiş ve büyük bir direnç göstermiş olması. Halk bağımsızlığa sahip çıkmasaydı, ateş gücü saldırıyı engelleyemezdi.

İkincisi, Müsteşar Feridun Sinirlioğlu'nun “ Ulusal güvenlik politize edildi. Yani Türk tarihinde ben böyle bir şey hatırlamıyorum. İç politika konusu haline geldi” yakınmasında saklı. Bu cümleyi “AKP'nin dış politikası, halktan gerekli desteği bulamıyor” diye okumak da mümkün.

Bunu, yine soL'un yazdığı üzere, AKP'nin planının parçası olarak düşürülen Suriye uçağından sonra “Uçağın düşürülmesi haklı” diyen CHP lideri Kılıçdaroğlu sağlamadı. Bunu, Haziran günlerinden de önce, savaşın başından itibaren bu kirli oyuna karşı duran, sokağa çıkan, sesini yükselten, başta Hataylılar olmak üzere Türkiye halkı sağladı.

Ülkemizi bölgesel bir kanlı yıkımın tam göbeğinde bulmadığımız için, halklarımızın aklına ve mücadelesine bir kez daha minnet duymalıyız.