Karikatür sanati, bir ülkedeki güncel, olagan durumu en iyi sekilde anlatabilen cok önemli bir iletisim aracidir.
Onu anlayabilmek icin belirli bir düzey, bir kafa yapisi, bir mizah anlayisina, ayni zamanda bariscil bir dünya görüsüne sahip olmak gerekir düsüncesindeyim...
Hal böyle iken; esasen gercegi yansitan muhammed karikaturlerinin - sanki karalama cabasiymis gibi, alay ediliyormus gibi- algilanmasi, dogrularla yüzlesmekten korkma politikasidir. Bu, "korku"nun ta kendisidir. Cünkü yazilan ve cizilen dogrudur. Eger bir karikatürist yalan yanlis bir seyler ciziyor ise, o zaman, iletileri tartismaya acilabilmelidir. Ama sadece adaletlice tartismaya..kirip dökmeden.
Fransa'daki katliamı onaylamıyorum, yobaz kafalı insanlar dışında onaylanacağını da düşünmüyorum. Ancak bu konuda bir çekincem var. İnançlar konusunda konuşurken ve yazarken, ya da bu örnekte olduğu gibi karikatür çizerken dikkatli olmak gerekiyor. İnsanların dini inançlarıyla alay edildiği izlenimi vermemek gerekiyor. Bu benim düşüncem yanlış bulabilirsiniz.
Fransa'daki katliamı onaylamıyorum, yobaz kafalı insanlar dışında onaylanacağını da düşünmüyorum. Ancak bu konuda bir çekincem var. İnançlar konusunda konuşurken ve yazarken, ya da bu örnekte olduğu gibi karikatür çizerken dikkatli olmak gerekiyor. İnsanların dini inançlarıyla alay edildiği izlenimi vermemek gerekiyor. Bu benim düşüncem yanlış bulabilirsiniz.
İslam'ın, İslami ideolojinin eleştirisi tabi ki yapılacak. Ancak bu eleştiriler bir köşe yazısı ve makalede daha farklı olur, bir karikatür de daha farklı olur. Karikatürler yapısı gereği makale ve köşe yazılarına göre daha az düşünsel derinliği olan ama yaptığı vurgular daha net ve doğası gereği düşünsel yanından ziyade mizahi yanı daha gelişmiş olan çizimler. Nasıl köşe yazısı ve makalede ki daha bilimsel eleştiriler İslam'ı aşağılamak değilse karikatürlerin doğası gereği mizahi eleştirileri de İslam'ı aşağılamak değildir. Ben Charlie Hebdo'nun karikatürlerinde bir aşağılama görmedim. Mizahi bir şekilde din eleştirilerini yapmışlar. Buna karşı çıkmak, aman dinle ilgili çizmesinler demek mizahın ve karikatürün doğasına karşı çıkmak demektir.
Bu ileti en son proletersosyalist
tarafından 10.01.2015- 06:22 tarihinde, toplamda 1 kez değiştirilmiştir.
Fransa'daki katliamı onaylamıyorum, yobaz kafalı insanlar dışında onaylanacağını da düşünmüyorum. Ancak bu konuda bir çekincem var. İnançlar konusunda konuşurken ve yazarken, ya da bu örnekte olduğu gibi karikatür çizerken dikkatli olmak gerekiyor. İnsanların dini inançlarıyla alay edildiği izlenimi vermemek gerekiyor. Bu benim düşüncem yanlış bulabilirsiniz.
Sizin düşüncenizi yanlış buluyorum. Algıyı olgudan daha önemli bir hale getirirsek hiç bir konuda hiç bir eleştirel yazı, resim, karikatür yazılamaz, yapılamaz. Önerdiğiniz konu ise çok tehlikeli. ''Dikkatli olmak'' deyişinizi düşüncelerin yanına eklediğinizde tam bir otosansür ortaya çıkar ve fikirlerin gelişiminin önüne set çeker. İnsan özgürlüğünün gelişimine ket vurur. İnsanlar özgürce düşüncelerini açıklayabilmeli. Bu özgürlük birtakım kişilerde yanlış algıya neden oluyorsa, o yanlış algının ortaya çıkmaması için gerekli eğitim önemsenmelidir.
düsüncenizi paylastiginiz icin tesekkürler. sayenizde tartisma olanagi buluyoruz
"İnsanların dini inançlarıyla alay edildiği izlenimi vermemek"
bu karikatür sanatinin icini bosaltmak olur. Zira karikatür mizahiyla dokundurur, anlatir, mesaji iletir.
sanirim burada tartisilmasi gereken nokta; karikatürün elestirtigi konunun ya da iletmek istedigi mesajin dogruluk payi!
Zaten yalan yanlis ortaya atilan bir karikatür de alay konusuna girer ve insanlar tarafindan itibar görmez. Bakiniz en ünlü karikatür dergileri dogru nabzi tuttuklari icin ayaktalar.
Bu ileti en son Juliet
tarafından 10.01.2015- 15:48 tarihinde, toplamda 1 kez değiştirilmiştir.
Bence bu konularda daha radikal bir duruş gerekiyor. Doğru karikatür, yanlış karikatür ayrımı yapmak da sakıncalı. Bu yorum bizi doğru roman yanlış roman, doğru heykel yanlış heykel, doğru resim yanlış resim gibi ayrımlara götürür ve doğru ile yanlış terimleri üzerinden her resim, heykel, roman gibi sanatları tartışılır hale getirir. Doğru karikatür eleştirilmez, yanlış karikatür eleştirir dediğimizde bu eleştiri karanlık dünyalar içindeki insanlarda Fransa'da gördüğümüz katliamlara yol açar ve ''onlar da yanlış karikatür çizmeselerdi'' düşüncesine götürür. Hiç bir yazı, çizgi, yontu doğru yanlış ayrımına uğratılmaksızın düşünce özgürlüğü kapsamında değerlendirilmeli, değerlendirmeyenlere de en yoğun tepki gösterilmelidir.
Yazdıklarıniz cok mantıklı..ben de hem fikirim.
yalniz kendimi iyi ifade edemedigimi düşünüyorum, zira yanliş anlaşılmalara sebeb olmuşum.
Karikatür konusunun doğrulugundan bahsederken, konunun aslının olup olmadiğindan dem vurmak istedim. Yani yapilan haberin asli astari varmi? Teyit edilmiş mi?Yalan mi yanlış mı? gibi...yoksa etik bağbındaki dogru ve yanlıştan bahsetmedim...olmaz zaten.
Fransa'daki katliamı onaylamıyorum, yobaz kafalı insanlar dışında onaylanacağını da düşünmüyorum. Ancak bu konuda bir çekincem var. İnançlar konusunda konuşurken ve yazarken, ya da bu örnekte olduğu gibi karikatür çizerken dikkatli olmak gerekiyor. İnsanların dini inançlarıyla alay edildiği izlenimi vermemek gerekiyor. Bu benim düşüncem yanlış bulabilirsiniz.
Her şeyle alay edilebilir. Eğer dinsel inancı tabu olarak kabul etmiyorsanız dinlerdeki saçmalıkları da karikatüre konu yapabilirsiniz. Efendim bu dindir, insanın inancıdır diye eleştiri konusu yapılamaz mı?
Orta Çağ'da dinlerin resmi inancı dünyanın öküzlerin boynuzu üzerinde duran bir düzlem olduğu şeklinde. Bazıları bunu alaya almasa bu batıl inanç değişir miydi? Tamam, aydınlanma devrimi, dünyanın küresel olduğunun ortaya çıkması, yıldızların keşfi v.b. bu inancı bitirdi. Ancak din yobazlığına bu keşifler bile yetmemiş, gerçekleri kabul ettirmek insanların canına mal olmuştur. Zamanında dinsel inançlar alaya alınmasaydı, bugün insanlık hala emekleyecekti.
Günümüzde de din insanlığın ilerlemesinde önemli bir engeldir. Halkların afyonudur. İslamcı dinciliğin neler yaptığını görmek için Fransa'ya gitmeye gerek yok. Bunun acısını, dincilerin zulmünü kendi ülkemizde her gün yaşıyoruz. Şimdi Hebdo karikatürleri bize neden aşırı geliyor biliyor musunuz? Çünkü bizde özgürlük yok ve öyle bir din baskısı var ki, dine karşı çıkmak cesaret istiyor. Faşizmin ve dinciliğin kol gezdiği bu geri ülkede ateistler bile yeri geldiğinde ateist olduğunu gizlemek zorunda kalıyor, bırakın dini eleştirmeyi. Eğer bazı insanlar bunu Fransa'da yapabiliyorsa, oradaki özgürlüğü savunmak ve bunu yapanlara arka çıkmak bize de düşüyor. Hatta dinin dayattığı batıl inançlar altında ezilen Türkiye insanlarına özellikle düşüyor.
Hebdo'nun karikatürlerine gelince, bunları tanımlamak için doğru yanlış kavramlarını kullanmak olmaz. Belki provokatif mi değil mi diye sormak gerek. Çekinmeyelim, soralım bence de. Evet provokatiftir. Kesinlikle provokatif. Ancak sanat provokatif olmak zorunda. Toplumcu sanatın işlevi kitleleri uyarmak. Uyarmak ancak provokatif olarak sağlanır.
Peki provokatif olmak doğru mu? Eğer siz siyasi bir örgütseniz, geniş kitleyi toparlamak peşindeyseniz, seçimlere giriyorsanız v.b. bazı konularda, özellikle din konusunda tabii ki provokatif olamazsınız. Bu bağlamda provokatif olmak doğru değildir. Ancak bir sanatçıysanız, provokatif olmak durumundasınız, hatta provokatif olmak göreviniz. Yoksa sanat yapamazsınız zaten. Karikatür hiç yapamazsınız.
Bu ileti en son yorum2006
tarafından 11.01.2015- 02:53 tarihinde, toplamda 4 kez değiştirilmiştir.
Sitemiz Bir Paylasim
Forum sitesidir Bu nedenle yazı, resim ve diğer materyaller sitemize
kayıtlı üyelerimiz tarafından kontrol edilmeksizin eklenebilmektedir. Bu
nedenden ötürü doğabilecek yasal sorumluluklar yazan kullanıcılara
aittir. Sitemiz hak sahiplerinin şikayetleri doğrultusunda yazı ve
materyalleri 48 Saat içerisinde sitemizden
kaldırmaktadır.
Bildirimlerinizi info@solpaylasim.com adresine
yollayabilirsiniz.
