Kürt milliyetçileri zaten öteden beri Atatürk düşmanıydı. Ama Kürt solcuları böyle değildi. Burada sıkıntı Kürt komünistlerinin, sosyalistlerinin sesinin günümüzde duyulmamasıdır. At izinin it izine karıştığı ortamda komünistlerin sesi duyulmuyor. Solcu geçinen bu adamlar ise ülkede emperyalizmin beşinci kolu olma görevini sürdürüyorlar. Bunların da zaten büyük çoğunluğu sosyalist değil, sosyalist maskesi takmış Kürt milliyetçisi. Bir kısmı da, kendini sosyalist zanneden, Marksizmin-Leninizm'in en temel ilkelerini dahi bilmeyen, kendi sığ bilgilerine ve metafizikle şartlandırılmış beyinlerine göre üfüren bir güruh.
Lise çağımda hiç kürt milliyetçisine, faşist kürte rastlamadım. MHP'li faşist kürtlerden sözedilirdi sadece. Üniversitede de öyle. Etrafımızdaki kürt gençleri hep solcuydu, ilericiydi, yurtseverdi. Yedeksubay öğrenciliğimi Balıkesir'de yaptım, orada durum farklı değildi. En yakın arkadaşlarımız bu ilerici, solcu kürtler olurdu. Asteğmen olarak Bilecik'e gittiğimde, benden sonra gelen ''çömez asteğmen'' Antepli bir kürttü. Ve birlikte en samimi olduğum oydu. Ve çok ilginçtir, o zamanlar kürt kavramını etnik değil, bölgesel bir terim olarak algılardır. Tıpkı lazlar gibi. ( Kürt ve lazın etnik bir karşılığı olduğunu sonradan öğrendik.)
Öyleydik, öyle bilirdik. 2005 yılından beri internete giriyorum, SF'yi çok sonraları farkettim. Hem sanalda karşılaştıklarımız ve hem de çevremize biraz daha yakından bakınca bu kez kürt solcusu, sosyalisti göremez hale geldik. Hem SF'de ve hem de çevrede etnik siyaset yapan, etnik bir söylem tutturan ve burada çokça eleştirdiğimiz gibi, Türk kavramına ait ne kadar özellik varsa kin ve öfke duyguları içinde olan ve dahası böyle bir duruşu solculuk sanan bir kesime dönüştü bu bizim ''can yoldaşı'' kürtlerimiz. Haklı haksız bir yığın nedeni var bu sürecin, ayrı. Ama gerçek bu. Buraya da gelip, bir iki yorum yapıp gidenler de farklı değil. Belki SF'de ''bilinçleniyorlar''. Belki bulundukları gettolarda böyle bir ''eğitim'' alıyorlar, bilmiyorum ama, sonuçta, biryerlerden biryerlere savrulduğumuz kesin.
Demirtaş bu durum için özeleştiri yapma gereği duymadan ''mecburduk'' diyor. ''Öyle gerekliydi'' diye de ekliyor! Peki sonuç ne oldu? Sadece kürt hareketine konsolide edebilmek için kullandığınız kürt gençliğinin soldan, aydınlanmadan ve hatta laiklikten uzaklaştırıldığının sorumlusu olmuyor musunuz? Demirtaş zaman zaman ''sol gelenekten'' geldiklerini söylüyor. Peki bu gençler ne diyecek? Sol gelenekten mi, milliyetçi uyanıştan mı?
Başka türlüsü mümkün müydü, değil miydi, ayrı bir tartışma. Kürt hareketi sağa kayışıyla birlikte hep kolayı seçti. Soldan uzaklaştıkça kitlesi de milliyetçiliğe kaydı. Şimdi bu milliyetçiliğin üzerine istenildiği kadar sol siyaseti oturtmaya çalışın, oturmuyor, biryerlerden taşıyor. Buraya gelip iki üç yorum yapıp gidenlerde de aynı sorun var. ( En azından yazılanlarda sorun var diyelim, sanalda yazan kişilerin bir mi birçok mu olduğu pek de belli olmuyor.)
Altyapı bu olunca, SF gibi sözde sol-sosyalist forumlar da kuyrukçuluklarından dolayı gaz verince kaçınılmaz olarak sola aykırı ama sol zannedilen bir algı ortaya çıkıyor. Kürt halkının kültürel, demokratik ve eşit anayasal haklarını savunmanın milliyetçi eksenli bir hareket ile gerçekleştirilebileceğine ilişkin bu yanlış algı, eleştirel her düşünceye düşmanca yaklaştığı gibi, Cumhuriyet aydınlanmasına, tüm kazanımlarına, onun kurucularına karşı da tam bir düşmanlık içinde. Tarihe milliyetçi bir perspektifle yaklaşmak, o milliyetçiliğin etnik kökeni ne olursa olsun ya hamaset üretiyor ya da düşmanlık. Cumhuriyet tarihinin kaderi de bu. Ya türk milliyetçilerinin gözünde hamaset, ya da kürt milliyetçilerinin gözünde düşmanlık nesnesi olup çıkıvermiş.)
SF kendine bir çeki düzen vermediği sürece ( bu da bu yöneticilerin elinde çok zor) bu iki yanlı ilişki birbirlerini etkileyecek. Etkileyecek ve yanlışın büyümesine de yol açacak. SF'nin hemen hemen tüm konularında bu konumlanışın yaptığı yorumları görebilmek mümkün. Bu başlıktaki yorumlar da bu iklimin sonuçlarından başka bir şey değil.
Kürt milliyetçileri zaten öteden beri Atatürk düşmanıydı. Ama Kürt solcuları böyle değildi. Burada sıkıntı Kürt komünistlerinin, sosyalistlerinin sesinin günümüzde duyulmamasıdır. At izinin it izine karıştığı ortamda komünistlerin sesi duyulmuyor. Solcu geçinen bu adamlar ise ülkede emperyalizmin beşinci kolu olma görevini sürdürüyorlar. Bunların da zaten büyük çoğunluğu sosyalist değil, sosyalist maskesi takmış Kürt milliyetçisi. Bir kısmı da, kendini sosyalist zanneden, Marksizmin-Leninizm'in en temel ilkelerini dahi bilmeyen, kendi sığ bilgilerine ve metafizikle şartlandırılmış beyinlerine göre üfüren bir güruh.
Bende Atatürk,ü pek sevmem Düşmanımıyım pek değil ama dostu olmadığım kesin.
Bu duygusal lefleks belki aile içi eğitimden kaynaklanır çocukluğumda bizim evde İnönü için sağır Atatürk için kör denirdi yani ikisine karşı pek sevgi duyulmazdı.
Ama kürd değilim milliyetçisi hiç değilim Ayrıca Türk te değilim Onunda milliyetçisi olmam mümkün değil.
Ama tarih okuduğumuzda bir devlet kurmak o kadar kolay olmadığını anladım devlet kurmak çocukluk masallarI dinlemek kadarda masum ilişki değil bir yığın itifaklar anlaşmalar oluyor Bu sadece Türkiye Devleti için değil her devlet bir çok çetrefilli ilişkiler çerçevesinde kuruluyor.
Ama kürt meselesi bizim için en anlaşılmaz yanı 2000 tarihinden sonraki ilişkilerde çıkıyor ne yapılıyor kim ne hesap içinde kim bu işlerden en çok siyasi çıkar sağlıyor pek anlaşılamıyor Bir tek şey çok net anlaşılmakta Bu kürt siyaseti türkiye gündemine oturduğu andan bu yana ne Türkiye işçi sınıfı hareketinden söz ediliyor ne türkiye devrimci güçlerinin siyasetinden.
Yani bu iş ençak türkiye devrimci güçlerini ve türkiye işçi sınıfı vurdu.Artık önüne kürt sorunu koymadan hiç bir şey konuşamıyorsun Ana dilde eğitim diye ne olduğu anlaşılmaz bir fikirle sendikaların dibe vurması sağlandı her siyasi partinin bir sendikası oldu işçileri bir birine rakip yaptılar.
Bu işten devrimcilerden başka zarar gören yoktur her halde.
Bu kürt siyaseti türkiye gündemine oturduğu andan bu yana ne Türkiye işçi sınıfı hareketinden söz ediliyor ne türkiye devrimci güçlerinin siyasetinden.
Karşı çıkılamayacak bir tespit bu. Kürt siyaseti Türkiye siyasetinin merkezine yerleştiğinden beri Türkiye solundaki gerileme daha da arttı. Bir kısım sol çareyi kuyrukçulukta buldu, bir kısmı zaten solculuğu terketti. En kötü yanı da kürt milliyetçiliğine endeksli bir siyasetin sosyalist siyaset sanılması.
Bu kürt siyaseti türkiye gündemine oturduğu andan bu yana ne Türkiye işçi sınıfı hareketinden söz ediliyor ne türkiye devrimci güçlerinin siyasetinden.
Karşı çıkılamayacak bir tespit bu. Kürt siyaseti Türkiye siyasetinin merkezine yerleştiğinden beri Türkiye solundaki gerileme daha da arttı. Bir kısım sol çareyi kuyrukçulukta buldu, bir kısmı zaten solculuğu terketti. En kötü yanı da kürt milliyetçiliğine endeksli bir siyasetin sosyalist siyaset sanılması.
Bu tesbit yanlış. Kürt hareketi ön pilana çıktığında, yani 1982' lerde piyasada Sosyalist hareket diye bir şey kalmamıştı. TKP soluğu Moskova'da almıştı diğerleride ya yakalanmışlardı veya kaçaktılar. Cunta dozer gibi bir iki ayda tümünü sildi, tek dayanan Kürt hareketi olmuştu ve tabiiki doğal olarakta gün geçtikçe dahada güçlendiler, ......
1980 darbesi Türkiye Sosyalist harkete ilk darbeyi v urmuştur ve 10 yıl sonrada Sovyetlerin çöküşü ikinci ve en ağır darbeyi vurmuştur. Dolayısıyla bahsettiğiniz örgütlerin işçi sınıfı için uğraşacak ne güçleri var nede bir ortamları. Dünya 1980 öncesi dünya değil, işçiler, emekçiler bu tip siyasetlere rağbet göstermiyorlar.
Bundan dolayı tesbitiniz yanlış, suçu boşu boşuna gereksiz yere Kürt hareketine atmaya gerek yok. Sosyalizim kendisini fes edince ve sosyalist ülkelerde birden kapitalist sisteme geçince doğal olarak işçi sınıfı için siyaset yapmakta neredeyse sıfırlandı.
Bu ileti en son Alisan
tarafından 09.08.2015- 19:04 tarihinde, toplamda 1 kez değiştirilmiştir.
Kürt milliyetçileri zaten öteden beri Atatürk düşmanıydı. Ama Kürt solcuları böyle değildi. Burada sıkıntı Kürt komünistlerinin, sosyalistlerinin sesinin günümüzde duyulmamasıdır. At izinin it izine karıştığı ortamda komünistlerin sesi duyulmuyor. Solcu geçinen bu adamlar ise ülkede emperyalizmin beşinci kolu olma görevini sürdürüyorlar. Bunların da zaten büyük çoğunluğu sosyalist değil, sosyalist maskesi takmış Kürt milliyetçisi. Bir kısmı da, kendini sosyalist zanneden, Marksizmin-Leninizm'in en temel ilkelerini dahi bilmeyen, kendi sığ bilgilerine ve metafizikle şartlandırılmış beyinlerine göre üfüren bir güruh.
Yorum arkadaş eğer kaldıysa ''kürt komünistlerinin'' sesini duymak zaten zor olur. Çünkü komünistler kürt olsun veya türk olsun sorunlara etnisite gözlüğünden bakmıyorlar. Konuşanların etnik kimliği bu yüzden hiç gündeme gelmez biz de bilmeyiz. Bilmek de istemeyiz, adamların savunduğu önemli, etnik kimliğinin ne önemi var?
Bu tesbit yanlış. Kürt hareketi ön pilana çıktığında, yani 1982' lerde piyasada Sosyalist hareket diye bir şey kalmamıştı. TKP soluğu Moskova'da almıştı diğerleride ya yakalanmışlardı veya kaçaktılar. Cunta dozer gibi bir iki ayda tümünü sildi, tek dayanan Kürt hareketi olmuştu ve tabiiki doğal olarakta gün geçtikçe dahada güçlendiler, ......
1980 darbesi Türkiye Sosyalist harkete ilk darbeyi v urmuştur ve 10 yıl sonrada Sovyetlerin çöküşü ikinci ve en ağır darbeyi vurmuştur. Dolayısıyla bahsettiğiniz örgütlerin işçi sınıfı için uğraşacak ne güçleri var nede bir ortamları. Dünya 1980 öncesi dünya değil, işçiler, emekçiler bu tip siyasetlere rağbet göstermiyorlar.
Bundan dolayı tesbitiniz yanlış, suçu boşu boşuna gereksiz yere Kürt hareketine atmaya gerek yok. Sosyalizim kendisini fes edince ve sosyalist ülkelerde birden kapitalist sisteme geçince doğal olarak işçi sınıfı için siyaset yapmakta neredeyse sıfırlandı.
Bu tesbit daha da yanlış.
Her kes kaçarken veya tutuklanırken kürt hareketi nasıl güçlü kalabiliyor. Yoksa devletle bir anlaşması mı var.
Kürt hareketi 1974 ten bu yana var belki daha öncesi de.
1977 de o hareketin adı UKO idi çoğunlukla apocular denirdi tam bir kürt milliyetçisi bir hareketti 1979 da Diyarbakır da TKP ye ait temel dağıtımı bastılar bir komünisti (ömer ağın) ağır yaralamış birini öldürmüştüler.
Doğu ve güney doğuda ondan çok güçlü siyasi hareketeler vardı DDKD özgürlük yolu ve benzeri hareketler vardı devlet bu devrimci hareketlerin üstüne gidip apoculara dokunmadı.
Onlarda suriye filistine kaçtı. Sanki devet kaçmalarını istemişti.
İşte cunta dozer gibi devrimci hareketlerin üstünden geçti.
Evet Sovyetler çökükten sonra komünistler garabete uğradı işçi sınıfı da yalnız kaldı en güçlü direniş Zonguldak kömür işçileri yaptı bir de son zamanlarda gezi eylemcileri.
Kürt siyaseti gibi siyasetlerin ne yaptıkları artık gün yüzüne çıkmış bulunuyor devletle anlaşmalar emperyalizmle ilişkiler ve dünyanın yeniden biçimlenmesine katkılar.
Komünistler yeni döneme uyum sağlayamadıkları doğrudur ama bir şimşek çaktı yeni dönemin yeni mücadele biçiminin ne olacağını bize yine halk öğretmektedir işte bu öğreti Gezi taksim direnişidir.
Ve yeni doğan haziran hareketi. Bu hareket bu gün kürt hareketinin tehdidi altında da olsa yine de baş kaldırıdır taşlar yerine oturuyor.
Sitemiz Bir Paylasim
Forum sitesidir Bu nedenle yazı, resim ve diğer materyaller sitemize
kayıtlı üyelerimiz tarafından kontrol edilmeksizin eklenebilmektedir. Bu
nedenden ötürü doğabilecek yasal sorumluluklar yazan kullanıcılara
aittir. Sitemiz hak sahiplerinin şikayetleri doğrultusunda yazı ve
materyalleri 48 Saat içerisinde sitemizden
kaldırmaktadır.
Bildirimlerinizi info@solpaylasim.com adresine
yollayabilirsiniz.
