Konu Tarihi: 23.08.2015- 09:16

---

'Ne mutlu Türküm diyebilene'*
Özkan Öztaş

Ölen askerlerin cenazelerinde “ben yoksam vatan sağ olmasın” diyen kalabalıklar.

Vatan sağ olsun ama oğlum da sağ olsun diyen bir anne.

Asker cenazelerinde yuhalanan yöneticiler ve “şehit” haberlerinden motive olan meczup ve kalabalık olmayan bir toplam.

Tablo biraz değişti. Eskiye nazaran artık “şehit” haberleri gündemdeki esas meseleyi ekarte etmiyor ya da bu durum “Türklük” motivasyonlarına yol açmıyor. Artık mesele her gün insanların öldürüldüğü, yaşayanların tutuklandığı, doğasına beton özgürlüğüne kibrit suyu dökülmek istenilen insanların boyun eğip eğmediğidir.

Farkında mısınız? “Türkün Gücünü” gösterecek olan meczup bu topraklarda yaşayan Türkleri çok da motive etmiyor. O görüntülerden motive olanlar ise dediğim gibi kalabalık olmayan ve meczup bir toplam.

Mesele Türk ya da Kürt olmanın ötesinde mevcut düzene karşı durmak ve durmamak üzerinden ayrışıyor artık. Net ve acımasız bir şekilde…



AKP iktidara geldiğinde, kendisinden önce iktidara gelmiş diğer öznelere kıyasla en belirgin tavır değişikliklerinden birini Kürt meselesinde yarattı. Öncelikle meselenin adını koydu: Kürt sorunu!

Neyine güveniyordu?

İslamcılık paydasına. AKP Müslümanım diyen herkesin partisi olarak Türkleri ve Kürtleri kapsamaya çalıştı. Büyük oranda başardı da. Ancak AKP’nin Türk’ü değilseniz eğer yaşama şansınız yoktu. Gezi’ye bakın, öldürülenlerin ya da ayağa kalkanların en belirgin özelliği AKP’ye duydukları öfke ve tepkiydi.

AKP’li olanlar Türk ya da Kürt olmaktan önce Müslüman olacaktı.

AKP’nin etnik kapsama alanındaysanız eğer sıkıntı yok. Yok, eğer bu alanın dışına çıkıyorsanız kimse gözünüzün yaşına bakmayacaktır. Tersinden bir örnek verecek olursak Diyarbakır sokaklarında gündüz gözüyle cana kıyan caniler eğer Hizbulkontra bağlantılıysa ertesi gün kaldıkları yerden devam ediyorlardı “işlerine”.

Yok artık Türk’üm deyip mutlu olmak falan.

Yutmuyor artık insanlar bu basit oyunları. Ben yoksam vatan da yok diyor.   Tam da bu nedenle mesele artık Türk ya da Kürt olanın ötesinde ve kimlik siyasetinin tek başına yeterli gelmediği bir düzlemden akıyor.

Ne alakası var demeyin. Mehmet Metin’er’den “Kürt profili”, Uğur Işılak’tan “Türk profili” çıkaran bir iktidardan söz ediyoruz. Sizce gerçekten bu iki modele bakıp heyecan duyan var mı?

Tersi de mümkün değil. Mehmet Mir Dengir Fırat ya da Hüda Kaya neyin motivasyonunu sağlayabilir ki gericilik ve işbirliğinden başka. Fındık toplayan Kürt işçisinin köylüler tarafından alı konulmasına sessiz kalıp güleriz (ağlanacak halimize).

İki millet kaldı geriye. Ezenler ve ezilenler…

Yırca Köyü’nde zeytin ağaçlarını sökenler, Yırca Köyünün bağlı olduğu ilçede, Soma’da 301 madenciyi katledenler, Roboski’nin mimarları, Reyhanlı’da sırıtanlar,   Gezi’de vur emrini verenler, Zergele’yi bombalayanlar, Van depremine gözlerine yumanlar, HES’lere çanak tutanlar bir yana biz öteki yana.

Ne mutlu Türkler, ne de huzurlu! 7 Haziran’dan bu yana gördü halk. Diktatörler gerilemez, devrilir! Mussolini ya da Hitler’de olduğu gibi

Barış sürecinde öldürülenlerin sayısı şimdikinden az mı sanıyorsunuz?

Ne mutlu Kürtler, ne de huzurlu! Dön dolaş yine başa gel siyaseti devam ediyor. İşin kötüsü yarın yine hiçbir şey olmamış gibi “barış” masasına oturulacak.

Geriye de üç beş tane meczup kalıyor. AKP’nin Türk’ü ya da AKP’nin Kürdü. Mutlular mı? Mutlular. Huzurlular mı? Huzurlular. Öğretmen katili vali ile, engelli yurttaşı tersleyen siyasi ile, insanları katleden iktidar ile mutlular.

Zor. Artık insanlar “şehit” haberleri ile motive olmuyor kolay kolay. Mutlu falan da değiller.

Sınıfın kimlik üzerindeki zaferi nihayete ermeden gülmeyecek suretler, büyümeyecek çocuklar.

Tarih bizi göreve çağırıyor.

* Ne Mutlu Türküm Diyebilene, Ahmet Yıldız’ın 1919-1938 yılları arasında Türk ulusal söyleminin inşa edildiği döneme ilişkin yaptığı çalışmanın adıdır. (Ne Mutlu Türküm Diyebilene / Ahmet Yıldız / İletişim Yayınları, Türk Ulusal Kimliğinin Etno-Seküler Sınırları (1919-1938) AKP’nin bu söylemin tasfiyesi ile güç kazanıp, İslam şemsiyesi ile de tarihin en ciddi halk düşmanlığı yapmasını da bir kenara not etmekte fayda var.