Konu Tarihi: 20.02.2016- 14:08

---

Kadınlar için kenetleneceğiz!
Kardelen Uysal

Korkuma boyun eğdiğim için utanıyorum, giydiklerime dikkat ettiğim için, özgürlüğüme müdahale edilmesine izin verdiğim için utanıyorum.



İzin vermediğiniz bir erkeğin sinsice ve zoraki olarak bedeninize dokunması gerçekten iğrenç bir şey. Önce bir mide bulantısı ardından kalp kırıklığı sarıyor insanın içini. İki kez tacize uğradım, ikisinde de öfkeden oluştuğumu hissettim. Bir tanesine tekme ve tokat attım, diğerinden ise tabana kuvvet kaçtım. Birinde konserdeydim tepki verebildim, diğerinde hava kararmıştı yağmur yağıyordu, adamdan ve yapabileceklerinden çok korktum kaçtım.

Yanımda biber gazı taşımama rağmen, Özgecan’ın ölümünden sonra bu spreye de güvenmez oldum. Sonra fark ettim de Caddebostan sahiline öğlen 12’de kuşları beslemeye gittiğimde bile peşime bir adam takılabiliyor tanışmak bahanesiyle. Bu olayın başıma gelmesinden öyle çok korkuyorum ki artık etek giymiyorum. Yani olayın gecesi gündüzü, eteği, pantolonu yok. Sadece kadın olmanız sözlü veya fiziksel tacize uğramanız için yeterli.

Yakın bir arkadaşım Beyoğlu’nda tacize uğradığında da taciz edenin peşinden koşmuştuk, etrafa “yardım edin” diye bağırmıştım ancak kimse yardım etmemişti. Adam bir taksiye binmişti, araba hareket etmeden taksiye yetişmiş şoföre olayı anlatmıştım, polis çağıracağımı söyleyip bu adamı aracından indirmesini istemiştim. Şoför “Bu saatte dışarıda ne işin var?” deyip gitmişti. Karakola gittiğimizde arabanın plakasını, kişinin eşkâlini almışlardı ancak komiser de şoförün söylediğini söylemişti: “Bu saatte iki kız ne işiniz var dışarıda? Dikkat edin, ben kendi kızlarımı şahsen salmıyorum bu saatte dışarı.” Plakayı yanlış almışım o sinirle, ertesi gün plakanın sahibi çağrılmıştı ama gördüğüm şoförle ilgisi yoktu.

Sonra o gün umutsuzluğa düştüm. Biz belli saatlerde evde otursak ancak başımıza böyle şeyler gelmezdi. O saatte kız başınıza dışarıdaysanız aslında biraz da hak ettiğiniz düşünülüyordu durumu. Gerekli önlemi almak, belli saatlerde evde oturmak gerekiyordu.

Korkuma boyun eğdiğim için utanıyorum, giydiklerime dikkat ettiğim için, özgürlüğüme müdahale edilmesine izin verdiğim için utanıyorum. Eskiden –haberleri düzenli olarak takip etmediğim zamanlarda-   anne ve babamın uyarılarına kulak asmaz, söylediklerini evham sayar, istediğim saatte hava almaya çıkardım. Son yıllarda, kadına karşı şiddetin artmasıyla ve bu şiddet olaylarının indirim üzerine indirim almasıyla ben de havamı çoğunlukla balkonda alıyorum.

Böyle bir yarayı kaldıramayacağımdan korkuyorum, böyle bir yarayı alan benin başına adalet kuşunun konmamasından ve yarayı açanın hapislerde çürümeyecek olmasından korkuyorum.   Bunu yapan kişiden intikam alma isteğimi ömrüm boyunca yanımda taşımaktan korkuyorum.

Bağdat Caddesi’nde yaşanan korkunç olayı öğrendiğimden beri bunu yaşayan ve benzerini yaşamış kadınların, kız ve erkek çocuklarının ne yaptığını düşünüyorum. Onları bulup gidip sarılmak, her şeyi unutturmanın yolunu bırakmak istiyorum. Ama biliyorum ne onlar benim onları bulmamı isterler ne de ben bu yarayı onarabilirim.

Yogaya gittiğim zamanda yoga eğitmenim olan kadın bizlere farklı bir bakış açısı sunmuştu: “Kötülük yapanlara kucak açın demiyorum ama bilin ki kimse bu hayatta tecavüzcü, ensest olmak istemez. Yaşadıkları trajediler onları bu hale getiriyor olabilir.” Bu fikir veya gerçek üzerine düşünüyorum, yine de kötülüğü içimizde bastırmanın, başkasına yönlendireceğimize kendimize yönlendirmenin yolu yok mu insan olarak diyorum. Bir başkasını bu şekilde incitmemek bu kadar zor mu?

Sonra bir de bu konu üzerinden Twitter’da anket açan haddini bilmez, düşüncesiz, ahlaksızların varlığına şahit oluyoruz. Yaratıcılığı sıfır noktasında seçenekler sunarak çeşitli imalarda bulunan bu parazitten adamların en büyük dertleri bizim bacaklarımız arasındaki vajinalarımızla ne yaptığımız. Zaten bizimki gibi ülkelerde herkes illa ki vajinamızla ilgileniyor. Birileri güzel bir hayat sunup sunmama gücümüze aldırmadan kürtaja karışıyor, birileri çocuk yapmamız konusunda diretiyor, diğerleri oradan içeri zorla girip dünyamızı alt üst ediyor.

Size ne!
Sokağa çıkmamızdan size ne!
Dışarıda olmayı seçtiğimiz saatlerden size ne!
Çocuk yapma veya yapmama kararımızdan size ne!
Yaşadığımız veya yaşamadığımız cinselliğimizden size ne!

Küfürlerinizde bile cinsel organlarımızı ve hayat kadınlarını kullanıyorsunuz. Nereden çıkmış olduğunuzu unutup sadece annelerinizi kutsal sanıp dışında kalan kadınların canına okuyor, efelenip duruyorsunuz. Elbette kenetleneceğiz, elbette kocaman olacağız, elbette yanımızda olan pek çok adamla birlikte kenetlenip bir gün korkudan dolayı kötülüğü içinizde tutmanızı öğretmenin yolunu bulacağız.

http://gezite.org/kadinlar-icin-kenetlenecegiz/http://gezite.org/kadinlar-icin-kenetlenecegiz/