SolPaylaşım  
Ana Sayfa  |  Yönetim Paneli  |  Üyeler  |  Giriş  |  Kayıt
 
OTURUYORSAN KALK; AYAKTAYSAN YÜRÜ; YÜRÜYORSAN KOŞ!
Yurt ve dünya sorunlarına soldan bakan dostlar HOŞGELDİNİZ .Foruma etkin katılım yapabilmeniz için KAYIT olmalısınız.
Yeni Başlık  Cevap Yaz
Yaşadığımız iç savaş ve Türk-Kürt sosyolojisi           (gösterim sayısı: 2.512)
Yazan Konu içeriği
Üye Profili boşluk
ayhan
[ .... ]

Varsayılan Kullanıcı Resmi
Kayıt Tarihi: 05.12.2013
İleti Sayısı: 1.076
Konum: Tekirdağ
Durum: Forumda Değil
İletişim E-Posta Gönder
| Özel ileti Gönder


Konu Yazan: ayhan
Konu Tarihi: 11.03.2016- 11:24


Yaşadığımız iç savaş ve Türk-Kürt sosyolojisi
Ender HELVACIOĞLU


Ülkemiz ve bölgemizdeki savaş ve çatışma ortamı insanı ister istemez günlük, hatta anlık gelişmelere çekiyor, darlaştırıyor, ufkunu sınırlıyor, altta akan temel süreçleri düşünmekten alıkoyuyor, yani sosyolojiden uzaklaştırıyor.

Oysa günlük olayları anlamlandırabilmek, süreci kavrayabilmek için, -hele bir de politika yapmak gibi bir iddia varsa- biraz geri çekilip kuşbakışı yaklaşabilmek gerek olaylara. Yoksa hayhuy içinde şaşkına dönmek, oradan oraya savrulmak kaçınılmaz.

Kaldı ki, sosyolojik yaklaşımdan çok fazla uzaklaşan politikalar, kısa vadede başarı kazansalar bile orta ve uzun vadede çıkmaza gireceklerdir. Politika sosyolojiyi değiştirebilir, ama onunla uyum içinde olursa; eğer zıtlaşırsa sosyoloji politikayı önünde sonunda alt eder ve hizaya sokar.

Güneydoğu il ve kasabalarında yaşanan iç savaş ne tür gelişmelere yol açabilir, Kürt sorunu hangi olası yollara girebilir, bu çatışmaların orta-uzun vadede sonuçları ne olur; bu sorular üzerine düşünmenin zamanıdır. Bir köşe yazısında bunu hakkıyla yapma olanağı yok; dolayısıyla aklımız erdiğince bazı öngörülerde bulunup bazı sorular ortaya atacağız ve birlikte zihin çalıştırmaya davet edeceğiz okurları.

***

1) AKP iktidarı ile PKK’nın taraflarını oluşturduğu bu savaşın kazananı kim olabilir? Görünüşte güvenlik güçleri başarı kazanmakta, ciddi bir direnişle karşılaşsa bile sonuçta kentleri ele geçirmekte ve PKK ağır kayıplar vermektedir. Ama sadece görünüşte…

PKK, pratik sonucu belli olan bu kent direnişlerine neden ısrarla devam ediyor?   Bu direnişler hangi stratejinin adımlarıdır? PKK yönetimi belli ki bu savaşta siyaseten güç kazandığını düşünmektedir ve kanımca bu doğrudur da.

Kısa vadede, hem AKP’nin hem de PKK’nın, yani savaşan iki tarafın da siyaseten güç kazandığı söylenebilir. Savaş, hem de bu yoğunlukta bir savaş, kesinlikle Kürt sorununun çözümü değildir; ama savaş, savaşçıların öne çıkmasına hizmet etmektedir.

PKK, Kürt halkının tek temsilcisi olduğunu, gerek Türk devleti, gerek Kürt halkı, gerekse uluslararası kamuoyunda tescil ettirmiştir. Devletin, barışçıl ve parlamenter yoldan mücadele koşullarını ortadan kaldırması, hem mücadele etmek isteyen Kürt’ün gidip PKK’yı bulmasına, hem de PKK’nın devletin karşısındaki tek muhatap olarak kalmasına yol açmıştır, açacaktır. Kiminle savaşıyorsanız onunla barış yaparsınız.

Herkesin gördüğü gibi AKP de kısa vadede güç kazanmaktadır. 7 Haziran’da kaybetmeye yüz tutan iktidarını iç savaş çıkartarak 1 Kasım’da yeniden sağlamlaştırmış, parlamenter rakipleri olan MHP’yi gereksizleştirmiş, HDP’yi zayıflatmış, CHP’yi ise etkisizleştirmiştir. Şimdi topladığı bu güçle yeni anayasayı ve başkanlık sistemini dayatmaya hazırlanmaktadır.

Peki, orta vadede? Savaş politikanın aracı olduğuna ve ilelebet süremeyeceğine göre bir süre sonra politikaya geri dönülecektir. Hem AKP’nin hem de PKK’nın kazançlı olma durumu özel bir durumdur ve uzun süremez.

PKK hem savaş hem de barış yapabilir; farklı seçenekler üretebileceği bir manevra alanı var. Fakat Erdoğan ve AKP Hükümeti barış yapma yeteneğini giderek yitirmektedir. Erdoğan’lar, tıpkı Suriye’de olduğu gibi, biraz da zorunlu olarak, kendilerini tek seçeneğe kilitlemiş görünüyorlar: HDP’nin bitirilmesi, PKK’nın askeri ve daha önemlisi siyasal olarak tasfiye edilmesi. Ama bu yolda kesin başarı kazanmaları hemen hemen olanaksız görünüyor. Kaldı ki, AKP’nin hem zamanı hem de manevra alanı daralmıştır.

PKK’nın, hedeflediği coğrafyada ciddi bir siyasal rakibi gözükmüyor. Türkiye halkının en az yarısının nefret ettiği, kendisini iktidara taşıyan güç odaklarıyla da arası açık olan AKP için ise çanlar çalmaya başlamıştır. Kısacası bu savaş PKK’yı değil ama AKP’yi bitirebilir (bitiren en önemli etkenlerden biri olabilir).

***

2) Toplumu daha fazla ilgilendiren daha geniş bir sürece bakalım: Türklerin ve Kürtlerin uluslaşma süreçlerine. Savaş bu süreci nasıl etkiliyor?

“Türklerin ve Kürtlerin uluslaşma süreçleri ortaklaşabilir mi?” diye bir soruyu tartışmıştık birkaç yıl önce. Tüm çelişkilere karşın böyle bir süreç uç verebilirdi. Yurtsever-demokratik bir halk hareketi oluşuyordu (2013 Haziran’ında da doruğa çıktı) ve Kürt hareketi de ayrılma söylemini bırakmış, “Türkiyelileşme” söylemini kullanır olmuş, hatta “demokratik ulus” gibi bir tez ortaya atmıştı. Kanımca yine böyle bir sürece girecektir (girmek zorundadır) Türkiye toplumu, ama AKP’nin 6 aydır başlattığı savaşın tam ters bir etki yarattığını, aşılması gereken zorlukları katladığını da teslim etmek gerekir.

Aslına bakılırsa, yaşanan savaş Kürtlerin uluslaşma sürecini hızlandırmaktadır. AKP Kürtleri ulus yapmaktadır! Fakat ne yazık ki arzu edilen yönde değil, Türklerden koparak, birlikte yaşamaya mecbur olduğu kardeşine düşmanlaşarak “uluslaşıyor” Kürtler. Toplumda kapanması çok zor yaralar açan, emperyalist müdahalelere çok açık, son derece tehlikeli bir süreçtir bu. Erdoğan’lar, iktidarlarını korumak için, böylesi kan kokan bir süreci tetikliyorlar.

Sonuçta ne olmaktadır? Kentler acımasızca yakılıp yıkılmakta, taş üstünde taş kalmamakta, on binlerce insan evinden yurdundan kopmakta, araya kan girmekte ve iki milliyetten halk birbirine düşmanlaşmaktadır.

Kürt illerine yapılan hunharca saldırıya direnen, hendek ve barikatlarda savaşan ve can verenlerin çoğunluğu “deneyimli PKK gerillaları” değiller. İçlerinde böyle unsurlar var tabii, ama çoğunluğu hiçbir dağ ve gerilla deneyimi bulunmayan Kürt gençleri, 15-20 yaşlarındaki çocuklar. Bu çok önemli, çünkü bir gencin ölümü bütün bir aileyi, bütün arkadaşlarını ve giderek bütün halkı kemikleştirir.

Gerilla savaşçıdır, savaşır ve ölür; o bu yolu seçmiştir, bunun için eğitilmiştir. Ama bir gencin direnişte ölümü başka bir şeydir, farklı bir tepki doğurur. Tıpkı Berkin’in veya Ali İsmail’in ölümünde oluşan tepki gibi. Batı’da pek fark edilmiyor ama oralarda oluşan ruh hali budur.

Uluslar da gerillaların ölümüyle değil, gençlerin ölümüyle oluşur. Ne kadar çocuk öldürdüyseniz, onun en az on katı gerilla adayı yaratırsınız. Bu sosyolojik olguyu, bu kısır döngüyü göremiyor veya görmek istemiyor Türk devleti. PKK da cepheyi dağdan kentlere indirerek bu eğilimi hızlandırıyor. Somut sonucu belli olmasına karşın hendek savaşında ısrar etmesinin nedenlerinden biri bu olsa gerek.

Dahası, AKP’nin şiddete dayalı politikaları -Kürtleri uluslaştırıyor ama- Türkleri ve Türkiye’yi dağıtıyor. Hem Türkiye’yi bölüyor hem de Türkleri.

Bir yandan toplumda gerici, etnik milliyetçi, şoven ve intikamcı eğilimleri güçlendiriyor; diğer yandan ister istemez, açıkça dillendirilsin veya dillendirilemesin, “neden ölüyor bizim Mehmetçikler?” sorusu akılların bir kenarına düşüyor. “Neden çocuğum Cizre’de, Sur’da savaşarak ölsün ki?” Bu soru giderek büyüyecektir. Hem Türkler ile Kürtlerin arasına kama girmektedir, hem de Türklerin kendi arasına…

Kısacası Türkler, Kürtlerle birleşmezlerse ulus ve vatan bütünlüğünü koruyamazlar. 100 yıllık aritmetiktir bu.

***

3) Çok önemli bir nokta daha var: Laiklik ve Aydınlanma. Yerimiz bittiği için bunu ayrı bir yazı yaparız. Ama konumuz bağlamında şunu belirtmeden geçmeyelim: Türkiye’yi parçalayan esas unsur dinci gericiliktir. Laik olmayan bir Türkiye parçalanır. Uluslar “kullardan” ve “kıllardan” değil, “özgür bireylerden” ve “yurttaşlardan” oluşur.

Daha önce çok yazdık, Batı toplumlarıyla bizim gibi toplumların uluslaşma süreçleri tarihsel olarak çok farklı niteliklere sahip. Ama evrensel olarak geçerli bir ortak nokta var ki, o da laikliktir. Çağımızda laiklikten vazgeçen toplumlar ufalanırlar ve sömürgeleştirilirler.

***

Biliyorum, bu yazı hiçbir tarafa yaranamayacak; kulağımız bolca çınlayacak. Zaten iddialı tezler olarak değil, bir zihin jimnastiği olarak okunsun. Bazı sorular yaratabildiysek, sağduyulu bir tartışmaya vesile olabildiysek ne âlâ…



Yeni Başlık  Cevap Yaz



Forum Ana Sayfası

 


 Bu konuyu 1 kişi görüntülüyor:  1 Misafir, 0 Üye
 Bu konuyu görüntüleyen üye yok.
Konuyu Sosyal Ortamda Paylas
Benzer konular
Başlık Yazan Cevap Gösterim Son ileti
Konu Klasör Solda Türk kompleksi! melnur 1 666 04.11.2022- 05:00
Konu Klasör Türk halkının sağcılığı ve 'Osman Ağa'... melnur 1 3354 05.05.2019- 05:25
Konu Klasör Türk-İslâm Sentezi, Siyasal İslâmcılık ve kutuplaştırma siyaseti üzerine... melnur 1 1381 29.03.2021- 08:27
Konu Klasör “HDP içindeki ‘ödünç milletvekilleri’ Türk solunun utançlarıdır” melnur 0 2114 14.03.2019- 12:47
Konu Klasör Yeniden Kürt sorunu... melnur 5 1409 28.09.2021- 09:14
Etiketler   Yaşadığımız,   ,   savaş,   Türk-Kürt,   sosyolojisi
SOL PAYLAŞIM
Yasal Uyarı
Sitemiz Bir Paylasim Forum sitesidir Bu nedenle yazı, resim ve diğer materyaller sitemize kayıtlı üyelerimiz tarafından kontrol edilmeksizin eklenebilmektedir. Bu nedenden ötürü doğabilecek yasal sorumluluklar yazan kullanıcılara aittir. Sitemiz hak sahiplerinin şikayetleri doğrultusunda yazı ve materyalleri 48 Saat içerisinde sitemizden kaldırmaktadır.
Bildirimlerinizi info@solpaylasim.com adresine yollayabilirsiniz.
Forum Mobil RSS