Kim yaptı, ne kadar iktidar değişikliği hedeflendi, mevcudun ne kadarının konsolide edilmesi istendi, Batı neresindeydi, Doğu neresindeydi?
Soru çok. Doğal olarak yanıt da çok.
Kemal ne iyi yazdı! Önce darbe değil Tayyipin komplosu diyeceksin, sonra darbeye karşı Erdoğanı bile açıkça sorgulamayan bir ulusal mutabakatın kuyruğuna koşacaksın. Adın da solcu olacak! Özgür ne güzel yazdı! Var olanı değiştirmek için kendini anlamlandıramayan, var olanı anlayamaz bile!
Solun aklı elbette bilimle, Aydınlanmayla barışıklığından başlar. Ama o temellerin yeniden üretilmesini sağlayan şey hareketin ilk itkisi olamaz. Devri daim motoru mu bu, her bozucu girdiye bağışık olacak?
Solun aklını solun değiştirme güdüsünden ayıramazsınız. Aydınlanma düşüncesi değiştirme ehliyetini tanrı katından insanlara indirdi. Marksizm zorunlu bir inceltmeyle sınıfları işaret etti. Solun aklı sınıf mücadelesiyle var olur ve yeniden ürer. İşçi sınıfının penceresine kendini yerleştirmemiş bir solculuk, kütüphanesindeki bilimsel kitapları tozların altında unutmuş demektir.
Türkiye solu bu nedenle su kaynatmaktadır. Vatan Partisi herkese diyalektik materyalizm tavsiye ediyormuş. Olur; AKPli imamlarla oturur okursunuz. Ne anlayacaksanız artık!
Eğitim şart elbette, ama yöntem mühim. Yöntemsiz ne okusan faydasız.
Neden bu naylon değil, hakiki bir darbedir diye ısrar ettik, biliyor musunuz? Bu ısrarın hakikate tamamen denk düşmesi bir yana, solculuğun varlık koşuluyla ilintisini unutmayın. O kadar komplonun yapılabildiği, Erdoğanın önüne geleni tongaya düşürüp, bilmem kaç yüz kişinin ölümünü planlayıp, sonra da tuhaf bir patikadan Başkanlık diktasına fırlama planını hayata geçirdiği bir ülkede, sola ve sınıflara yer kalmamıştır. Adam meseleyi çözmüş, uyguluyorsa, kimse boy ölçüşemez ve sınıflar dağılmalıdır. Kalabalık etmeyelim!
Bizim yöntemimiz mücadeleyi, mücadelesini verdiğimiz sınıfı ve bir özne olarak Partiyi misyonla donatmayı gözetir. Devrenin kapatılamadığı zamanlar olabiliyor ne yazık ki. Ne yapsanız verili bir zaman ve mekânda sınıfınızı ve örgütünüzü boşa düşmekten çıkartamayabilirsiniz. Bunun adı yenilgi oluyor. Orada değiliz.
Kusura bakmayın. Bu hengâmede daha şimdiden kendini yenilmiş hissedenler CHPye akıl öğretmekle de uğraşmasınlar. Laikliği unutma, AKPyle uzlaşma, emperyalizmi unutma Olur! CHPnin işi gücü yoktu, kendisi özne olamayan, olmayı geçtim, bunu aklından bile geçirmeyen solculardan verilen akıllara göre yol haritası çizecek!
Sol kuşkusuz örgütlü kesimlerle başlayıp bitmiyor. Tersine solculuk alanı örgütsüzlük nedeniyle sanıldığından çok daha geniş bir alana yayılıyor. Örgütlülüğün toplam içinde dar bir alanı temsil etmesi negatiftir. Solun çok geniş bir alana yayılmasıysa pozitif.
Pozitif anlam sırtlanan bu kesimlere terslik yapılmaz. AKP, CHP ve MHP amblemlerini ay-yıldızın önünde yan yana getirip caps yapanların ne demek istedikleri bellidir. Bütün milli mutabakat hükümetleri tanım gereği sermaye yanlısıdır. Yetmez, kurulu düzenin güncel versiyonu neyse onun tutucusudurlar. Bugün Erdoğandan kurtulmaya bile değil, onu ıslah etmeye duacıdır bu akım. Pratikte Erdoğan bunlarla uzlaşır mı, yoksa başka şey mi olur, göreceğiz.
Ama peki; ya biz ne istiyoruz? Biz bir şey isteyecek miyiz? Düzen partisinin kurulmasını ve olağanüstü demokrasinin sağlanmasını mı bekleyeceğiz? Örgütsüz solcunun, sıradan, vicdanlı emekçinin, iyi niyetli yorgun aydının dileği yılan beni sokmasın mı olacak?
Terslik yapmayız, ama gerçeği söyleme görevinden nasıl geri dururuz?
Sevgili örgütsüz aydın,
Ey namuslu emekçi,
Sen, sokaktaki dürüst vatandaş
Ben ne olacağım sorusu için deniz bitti! Başkalarının başına gelenler senin başına nelerin gelebileceğinin temsilidir. Sana ne olacağıyla değil ne yapacağınla ilgilenmezsen, son yakındır. Bir şey yapmak; keşke kendi başına senin elinde olsaydı... Açık olalım: Değiştirmek, tanrının, olağanüstü insanların bile harcı değilken, sana mı kaldı! Öznenin parçası olmadığın, dürüstlüğünü, vicdanını, iyiliğini, emekçiliğini, bunlarla aynı anlama gelen solculuğunu örgütlü kılmak için, belki de bugünler son duraktır!
Akrep gibisin kardeşim,
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Ve sönmüş bir yanardağ ağzı gibi korkunçsun, kardeşim.
Bir değil,
beş değil,
yüz milyonlarlasın maalesef.
Koyun gibisin kardeşim,
gocuklu celep kaldırınca sopasını
sürüye katılıverirsin hemen
ve âdeta mağrur, koşarsın salhaneye.
Dünyanın en tuhaf mahlukusun yani,
hani şu derya içre olup
deryayı bilmiyen balıktan da tuhaf.
Ve bu dünyada, bu zulüm
senin sayende.
Ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eğer
ve hâlâ şarabımızı vermek için üzüm gibi eziliyorsak
kabahat senin,
demeğe de dilim varmıyor ama
kabahatın çoğu senin, canım kardeşim!
Nazım Hikmet -1947
Çok umutsuzsun be Aydemir Güler unutma devrim her şeyin bittiği yerde başlar yığınlar en büyük ve kararlı tepkileri hayat bitti dendiği zamanda başlatır. Devrimcilerde umut bitmez umut bitti mi devrimcilikte biter .Önemli olan her an her koşulda hazır olan devrimci örgütlerdir. Devrimci örgütler durgunluk döneminde de hayatın hızlı aktığı dönemde de yapacak şeyleri vardır.
Yeter ki karamasın sol memenin altındaki cevahir.
Böyle önü görünmeyen karanlık günlerde umutsuzluğa düşmemek gerekir Bu dönemde en fazla korkanlar kapitalistler ve o sistemi yönetenlerdir. Korkanlar çok konuşur o konuşmalar korkularını yığınlar görmesin diye yapılır saklandığı kafeslerden seslerini yükselterek konuşurlar korkularını kimse görmesin diye.
Umut bitmedi henüz son kapı kapanmadı.
Bu ileti en son hakkı
tarafından 26.07.2016- 19:14 tarihinde, toplamda 1 kez değiştirilmiştir.
Yazının neresinden ''umutsuzluk'' okudunuz anlamıyorum!
Yoksa hala, ''ben bir şeyler yazmak istiyorum, doğru yanlış, olması hiç önemli değil'' alışkanlığını sürdürüyor musunuz?
forum ne kadar ruhsuz geçiyor ben ruh koymaya çalışıyorum tam teşekkür beklerken eleştiri alıyorum
Sen bile kopyala yapıştır yapıyorsun. Bence bu foruma saçmalasa da bir şeyler yazan gerekiyor.
Sn Menur. HEGEL diyor ki
Her maddenin içinde kendi özü vardır ruh özgürdür ruhun görevi özü özgürleştirmektir.
LENİN ne yapmalı da diyor ki, işçi sınıfına bilinç dışardan verilir bu iki anlatım biçimi ne kadar birbirine benziyor değil mi.
İşte sol sosyalistler Lenin i takip ettiğinde Hegel e çarpıyor Hegelden kaçmak istediğinde Lenin e çarpıyor .Bizde bu foruma ruh katmaya çalıştığımızda kimseye çarpmadan edemiyoruz.
Hayat bizi çarpa çarpa doğru yolu gösterecek senin anlayacağın saçmalamadan çıkış yolu görünmüyor.
Bu ileti en son hakkı
tarafından 30.07.2016- 22:37 tarihinde, toplamda 1 kez değiştirilmiştir.
Sitemiz Bir Paylasim
Forum sitesidir Bu nedenle yazı, resim ve diğer materyaller sitemize
kayıtlı üyelerimiz tarafından kontrol edilmeksizin eklenebilmektedir. Bu
nedenden ötürü doğabilecek yasal sorumluluklar yazan kullanıcılara
aittir. Sitemiz hak sahiplerinin şikayetleri doğrultusunda yazı ve
materyalleri 48 Saat içerisinde sitemizden
kaldırmaktadır.
Bildirimlerinizi info@solpaylasim.com adresine
yollayabilirsiniz.
