Emin Karaca'nın yazdığı bir kitap: Eski tüfeklerin sonbaharı. Mehmet Bozışık (''Boz'' Mehmet) ten Mihri Belli'ye, İdris Erdinç ( Şoför İdris)ten Vedat Türkali'ye kadar bir çok ''eski tüfek''in anılarından derlenmiş bir kitap. Bir   solukta okunuyor. Mihri Belli'nin eşi Sevim Tarı (Sevim Belli)nin bir soru üzerine söyledikleri hoşuma gitti. Paylaşmak istedim.

-Gelecekle ilgili bir hayal kırıklığı duyduğunuz oluyor mu?

Emin Karaca'nın sorusuna Sevim Belli'nin yanıtı:

-Biz kendimizi insanlığın geleceğine inanmaya alıştırdık. Bu psikolojiden çıkmak, umutsuzluğa kapılmak, kendi kendimizi inkar olur. Yani psikolojik olarak buna yapımız müsait değil. İnsanoğlu sosyalizm diyelim, komünizm diyelim daha iyi yaşanılası bir dünya için, tarihler boyunca mücadele etmiş, ve ilkel komünal toplumdan bu zamana kadar gelmiş. Evrime inanacaksak ve evrimleri devrimler yoluyla sıçratmaya inanacaksak, ki inanıyoruz bizler o yoldan gelmişiz, dünyanın geleceğine inanmamamız için bir neden yok. Ne olur bundan sonra? Diyelim ki kapitalizm dünyayı iyice pisletti. Ozon tabakası patladı, buzullar eridi, dünyayı sel bastı, fizik nedenlerle dünya dediğimiz bu küre batabilir... Bunlar benim sınırlarımı aşan bir konu, fizik bilimini ilgilendiriyor. Fizik bilginleri bile bu konularda bir kehanette bulunamıyorlar. Beri yandan genler üzerinde çalışmalar var. Beni bunlar çok huylandırıyor. Olabilir ki, tek tip insan üreteceklerdir belki de. Özellikle bizim ikinci sınıf kadın nesli silinecektir doğadan. Yalnız erkek yetiştirilecektir, ama buna pek ihtimal vermiyorum, herkesi yakından ilgilendiren koskoca bir seks sanayii var. Yakın gelecekte tek tip insanların ve robotların yönettiği bir dünya olacak herhalde. O zaman dünya battı demektir. Bu durumda bir şey söyleyemem; ama bugünkü yapısıyla devam ettiği müddetçe, insanoğlu yeryüzünde var olduğu müddetçe muhakkak bir çıkış yolu bulacaktır.

(Emin Karaca, Eski Tüfeklerin Sonbaharı,Puslu yayıncılık, sah.124)