Nazım'ın şiir kitapları dışında İleri Yayınları'ndan çıkan Radi Fiş'in ''Nazım'ın Çilesi'' ve Kültür Yayınlarından çıkan Emin Karaca'nın ''Sevdayım Tepeden Tırnağa- Nazım Hikmet'in Aşkları'' kitaplarını okumuştum. Bir iki gün önce Kadıköy Sahaflar'da Halim DEmir'in Ozan Yayıncılık'tan çıkma ''Ben Nazım Hikmet' adlı kitabına rastladım. Diğer kitaplar gibi bir solukta okunabiliyor. Orada rastlamıştım aşağıdaki alıntıya. Ayrıca böyle bir başlığın olmaması da bir eksiklikti bence... Eklenecek yazı ve yorumlarla derinleştirilebilir.

''45 yaşımı bitirdim, ama her gün biraz daha aşık oluyorum. Karımdan, sanattan, tabiattan, insanlardan, idealimden tut da kanaryama kadar her şeye dolu dizgin aşık oluyorum ve çok şükür aşığım. Bu aşk mistik manada aşk falan değil, platonik aşk değil, her birinde ayrı ayrı pratik tezahürleriyle faal bir aşk. Bana öyle geliyor ki, bir tek insana, yüz milyonlarca insana, bir tek ağaca, bütün bir ormana, bir tek düşünceye ve fikre aşık olmadan yaşamak, yaşamak değildir. Hemen aşık olmaya başla...''

Va-Nu'ya Mektuplar

''Aşık olmadan yaşamak, yaşamak değildir.''

Öyle!
Öyleydi.

Nazım'ın dört kez yazdığı tek satır gibi:

''Durmadan seni düşünüyorum.
Durmadan seni düşünüyorum.
Durmadan seni düşünüyorum.
Durmadan seni düşünüyorum.''

( Face'ten aldım bunu. Gerçekten Nazım'ın mı bilmiyorum. Ama güzel, Nazım'ın aklından çıkmış olma olasılığı var.)

Sosyalizm hayatı anlamak; sosyalizm güzel şey. Sosyalist olmak sadece anlamakla yetinmemek demek, bir mücadelenin içinde olmak, bir mücadeleyi ille de ve ısrarla sürdürmek, demek.

Ve koca Nazım'ın dizelere döktüğü gibi:

''Sevmeyen adamın yüreği,
kafası,
kolu kısadır.

Sevmeyen adam yaratamaz,
doğuramaz,
anlayıp inanamaz.''

Sosyalizm!
Aşk demek, sevda demek!