SOLportal'da SOLpolemik köşesini okurken aklıma geldi. Cumhuriyet'ten Orhan Bursalı'nın CHP'den yakınmasını konu edinen bir yazıya yapılan eleştiriyi okuyunca aklıma geldi. Solcular sosyalistler neden sosyalist partileri değil de büyük oranda CHP'yi ve ayrıca HDP-YSP'yi yeğliyorlar? Önemli bir soru değil mi? Bence de öyle, önemli ve birtakım önyargılar ve ezberlerle geçiştirilmmeli. Solcular, sosyalistler, yüzü sola dönük kesimler neden sosyalist partileri tercih etmiyorlar? SOlportal'daki yazı ''bir çelişki''nin ötesine geçmemiş. Orhan Bursalı'nın CHP'den yakındığı ama yine de CHP'den kurtulamadığı ''çelişkisi'' üzerine köpürtülen bir yazı ama asıl sorunun yanıtını bu ''eleştiride'' bulamıyoruz. Solcular, sosyalistler, komnistler, yüzü sola dönük büyük çoğunluk neden sosyalist partilere değil de düzen partilerine gidiyor ve kurtuluşu buralarda aramak zorunda kalıyor?

SOLportal'daki yazıyı okuyalım, sonra devam ederiz.

CHP’nin ötesinde köy yok mu?

Orhan Bursalı, ‘devrimci altüst oluş lazım’ diyor, ‘mesele CHP’nin ötesinde’ diyor, ama kendisi de CHP’nin ötesini göremiyor.


EGE GALİP

Bugünkü Cumhuriyet’te Orhan Bursalı’nın köşe yazısı dikkat çekici.

Bursalı, herkesin bildiği ama “muhalif medya”da pek kimsenin dile getiremediği gerçeğe işaret etmiş: CHP, asırlardır süren küresel “demokrasi oyunu”nda, seçmenlerinin ekseriyetinin neredeyse ömürleri boyunca “Bu son, bir daha asla” diye diye, içinden söve söve oy verdiği parti olarak literatüre geçecek bir vaka.

Kendisinden dinleyelim:

“Bugünkü yapı böyle sürerse, gözlediğim şu ki karşılaşacağı ve yaşayacağı siyasal tepki beklenmedik sertlikte olacak.

Dün Ada’da bir denize girip çıkalım dedik, merdivenden denize inen kadın kendi kendine söyleniyordu, bir daha oy verirsem... Şüphesiz bugünkü CHP yönetimini kastediyordu, aynı zamanda Adalar ilçe belediye yönetimini de. Hayatımda her ikisine de bu kadar bıkkınlık, yaka silkme, kızgınlık, kötü söz işitmemiştim, seçmen kafayı sıyırmış, ruhu derinden zedelenmiş.”

Bursalı’ya göre bu ruh halini ancak “çok büyük, önemli değişiklikler” tedavi edermiş.

“Mesele CHP’nin ötesinde…” diyor Bursalı.

“Büyük bir devrimci altüst oluş” lazım diyor.

Hatta ekliyor, “Mesele vatansa, milletse, bugünse, gelecekse, yarınlarsa, CHP teferruattır!” diyor.

“Hah, sonunda düzen dışı siyasete, halkın örgütlenmesine, devrimci mücadeleye, sermaye egemenliğine son verişe gelecek laf” diye aklınızdan geçiriyorsanız…

Heveslenmeyin.

“Elim kırılaydı” CHP’ciliği kolay kırılmıyor.

Bursalı dönüyor dolaşıyor, “ille de CHP”de takılıp kalıyor.

“CHP yönetimin bizzat kendisi büyük bir devrimci altüst oluşa yardımcı olmalı” diyor.

“Yani şöyle: ülkenin, milletin, geleceğin her şeyden çok CHP’de kökten bir değişime ihtiyacı vardır, gerisi teferruattır” diyor.

E hani CHP’ydi teferruat olan? Şimdi “CHP’de değişim dışında her şey” mi teferruat oldu?

Madem Bursalı, karar veremiyor, biz yardımcı olalım.

“Büyük bir devrimci altüst oluş”tur önemli olan, gerisi teferruat.

Yok, bize inanmazsa, kendi gazetesinde yine bugün yayımlanmış olan Ergin Yıldızoğlu’nun yazısına baksın:

“Bu durakta, kapitalizmin kendi çözümünü üretmesini ümit edenleri büyük bir düş kırıklığı bekliyor. Kılıçdaroğlu-İmamoğlu CHP’sinden değişim dönüşüm bekleyenleri de…”

https://haber.sol.org.tr/haber/chpnin-otesinde-koy-yok-mu-382852

Bu başlığa da henüz giremedik. Bu sabah SOLportal'da Kemal Okuyan'ın CHP ile ilgili bir yazısını kısmen okuduğumda face'e yaptığım bir yorumu da buraya asayım, sonrasında bu konuya devam ederiz. face'teki kısa yorum şöyleydi:

Yeni bir eğilim başladı. Sosyalistlerin toplumsal alanda neden yokları oynadığının nedenini CHP'ye bağlamak... Düzene yönelik tepkileri CHP topluyormuş da sosyalistlere sıra gelmiyormuş. Meali şu aslında; biz yanlış değil, siyasetimiz baştan sona doğru, hatta cumhurbaşkanlığı seçiminde biz (sosyalistler) bir araya gelip aday çıkarabilseydik, Erdoğan'ın karşısındaki isim bile bizden olabilirdi! Ama işte ah o CHP, vah o CHP! Her kötülük o CHP'nin başının altından çıkıyor!