Şampiyon olduk. Müthiş heyecanlı bir maçtı. 3-2 sonuçlanan İtalya maçında da benzer gelgitleri yaşamıştım. Önce ''maç gidiyor'' duygusuna kapıldım, setler 2-2 olunca bu kez ''mutlaka kazanacağız'' duygusu içimi kapladı. Şu anda bu yazıyı yazarken Tv.'de bir coşku hali sürüp gidiyor. Bu kızlar Türkiye'nin aydınlık yüzleridir. İçinden geçtiğimiz karanlık süreçte bir umut ışığı oldular, başarabiliriz duygusunun yeniden yeşermesine neden oldular. Ve bir başka güzel yanı da solcuların-sosyalistlerin kadınlarımızın bu muhteşem zaferine kayıtsız kalmamaları. Ama...

Ama işte aklımda yine hınzır bir soru, acaba bu duygu hali sosyalist olmaya ters mi, bir çelişki mi yaşıyoruz yoksa?

Ve öyle bir ülkede yaşıyoruz ki, ne yazık ki, azınlıkta da olsalar çok çok azınlıkta da olsalar solcu olmayı bu ülkeye ve bu ülke insanına özgü her türlü güzelliğe kayıtsız kalan, kayıtsızlık ne söz adeta düşman olan bir kesimin varlığı...

Sanırım konuşmaya değer.

Türkiye'de solculuk ulusal olan hemen her şeye karşıtlık, ve hatta düşmanlık içinde olmak mıdır? Böyle midir gerçekten? Bilimsel sosyalizmi savunmak enternasyonali savunmak anlamına geliyorsa (ki öyledir) enternasyonalist olmak örnekse 1923 devrimine, burjuvazi önünde gerçekleşen aydınlanmaya, cumhuriyete ve kazanımlarına sürekli karşıtlık içinde olmak mıdır? Bugün nasıl bir süreçten geçtiğimiz konusunda en küçük bir kaygı duymadan, gericiliğe doğrudan veya dolaylı yoldan destek anlamında kuruluş dönemindeki acıları ısıtıp ısıtıp ortaya dökmek enternasyonal olmanın bir gereği midir? Ulusal bayrağa, ulusal devrime saygı göstermek, önemsemek, Atatürk ve silah arkadaşlarını bu coğrafyanın çok önemli bir devrimcisi olarak yad etmek...-ulusalcılık, milliyetçilik ve hatta sosyal şoven olmak mıdır?

Değildir arkadaşlar, değildir. Tam tersine Türkiye'de sosyalist olmak öncelikle kurtuluş ve kuruluş sürecini anlamak ve saygı göstermek ve Yalçın Küçük'ün altını çizdiği gibi o büyük devrimci sürecin bu ülkeye kazandırdıklarının asla gerisine düşmemek demektir. Solculuk yanlış okunur ve yanlış içselleştiririlirse, yanlış iliklenen ilk düğme etkisine yol açar. Öyle olduğu için ay yıldızlı bayrağa düşmanlık yapılır, öyle olduğu için filenin sultanlarının bu büyük başarısı üstelik gericiliğin de yoğun basıncı altındayken küçümsenir ve milliyetçilik-ulusalcılık olarak nitelenir!

Azınlıktalar, çok azınlıktalar. Ama sanal medyanın olanaklarını da kullanarak sesleri çok çıkıyor. Ciddiye alınmalı mı, alınmamalı mı, kestiremiyorum ama deşifre edilmeliler; bence '' arkadaşımız, fazla üzmemek, kırmamak gerek'' diyerek geçiştirilmemeli...

Pek çok konuda net ve somut bir duruş sahibi olabilmeliyiz. Siyasal devrim, sosyalist dönüşümler, tek ülkede sosyalizmin gerçekleşip gerçekleşmeyeceği ve hatta komünist toplumun ileri aşamalarında devletin nasıl örgütlenebileceği...- öğrenilebilir. Ama bu ülkenin devrimci kazanımlarına düşmanlık varsa, emin olun, ortada sol adına hiçbir şey yok demektir.

( Dün face'e yazmıştım ama buraya da uygun gibi.)