Sn. munzur,

Türkiye'de işçi sınıfının mücadele tarihi Batı kadar eski olmasa bile, en azından 100 yıllık. Bunun hiç kazanımı olmadı mı acaba? Bu ülke bu duruma nasıl geldi? Bu ülkede sendikal mücadele, hem örgütlenme açısından, hem de sendikaların eylemleri açısından 80 öncesinde de, 80 öncesi kadar olmasa bile, AKP öncesinde de, bugünkünden daha ileride bir noktadaydı. Bırakın DİSK'i, devrimci sendikaları, geçmişin beğenmediğimiz Türk-İş yöneticileri bile bugünkülerden çok daha ileri konumdaydı.

Tabii, bir de şu var. Dünyada hiçbir ülke tek başına değil. Büyük bir etkileşim var. Batı'daki işçi sınıfının kazanımları (sosyal hakları hiç kuşkusuz kapitalist kendi kendine vermiyor) Türkiye'de de biliniyor, izleniyor. Bugün Batı'daki kapitalistler, iş güvenliği başta olmak üzere, bazı temel hakları geriye götürmeyi düşünmüyor bile, çünkü bunlar artık tüm topluma malolmuştur. Türkiye Avrupa'nın arka bahçesi. Orada çalışan, yaşayan milyonlarca insanımız var. Zaten iletişimin günümüzde geldiği boyut nedeniyle, tüm dünyada insanlar herşeyden haberdar.

İş güvenliğine yapılacak yatırım, yukarıda da yazdığım gibi, maliyeti çok az artırır. Buna karşın riskleri de var. İktidarın adamı da olsalar, mahkemeleri de ayarlasalar, böylesine korkunç ve topluma mal olan bir kaza sonunda, ister istemez ölen ve yaralanan işçilere yüklü tazminat ödeyecek işveren. Eğer iş güvenliği yatırımlarını yapmış olsaydı, yapacağı masraflar, ödeyeceği asgari tazminatın bile altında olurdu. Peki neden bu hırs?

Türkiye Uluslararası İş Örgütü İLO'nun üyesidir. İLO'nun tüm ilkeleri, çalışmaları yakından biliniyor. Uzmanlar İLO'ya eğitim programlarına da gidiyorlar. Temel ilkeler biliniyor. Yalnız konunun uzmanları değil, sektörde tüm çalışanlar, işvereni de işçisi de şu veya bu ölçüde biliyor bunları.

Peki, neden hala bu ilkellik? Bakın Soma'nın altı hepten kömür. Sayısız ocak, sayısı şirket var. Binlerce işçi çalışıyor. Aileleri ile birlikte sayarsanız, Soma nüfusunun çok önemli bir bölümünü oluşturuyorlar. Son seçim sonuçlarına bakın, AKP birinci parti. Hem de genelde Ege'de AKP zayıfken, Soma'da birinci parti.

Soma'daki madenler kamu işletmesiyken, AKP devrinde özelleştirildi. İşçi ücretleri yarıya, hatta üçte bire düştü. Sosyal haklar kısıldı. İş güvenliği önlemleri asgaride. Daha önce kamu işletmesiyken yaşanmayan kazalar yaşanıyor.

Tamam kazadan sonra AKP'ye bazı tepkiler var, ancak bunların çoğu korkunç kazanın, ölümlerin tepkisi. Tabii RTE'nin kalkıp oraya gidip, işveren firmayı açıkça savunması ve böyle şeyler olur, doğal demesi de, işe tuz biber ekti, halkın öfkesi yükseldi. Peki bu bilince dönüşecek mi sizce? Ülkede ilk kez iş kazası olmuyor ki. Hangisi bilinçlenmeyi getirdi, ne kadar getirdi? Sıkıntı burada.

Sn.yorum2006.

Kapitalizm sömürü ve kar demektir. Sömürü ve kar kapitalizmin özüdür ki, bunları sizin de bildiğinizden hiç kuşku duymuyorum. Avrupa'da işçiler neden daha ileri yaşam ve çalışma koşulları var derseniz, bunun iki öncelikli nedeni var. Birincisi oradaki sermaye birikimi ile buradaki sermaye birikimi arasında bulunan fark, ikincisi ise batıdaki işçi sınıfı mücadelesi ile türkiye'deki işçi sınıfı mücadelesi sonucu elde ettiği kazanımlar arasındaki farktır. Buna bir de 12 eylül'ün kazanılan haklar konusundaki budama faaliyetini ve AKP'nin iktidar olduğu dönemdeki özelleştirme ve taşeronlaştırmayı eklerseniz Batı ile ülkemiz arasında sorduğunuz sorunun cevabı ortaya çıkmış olur.

Bilinçlenme konusu çok farklı. Soma'daki olaydan sonra konuşan çok işçi gördük. Hemen hepsinde kaderci bir anlayış var. AKP tarafından bu konuda kıskaca alınmışlar. Daha dün AKP bölgeye, bölge insanını yatıştırmak için pek çok hacı hoca gönderdiğini de gördük. İşlevleri bu. Sendika zaten yandaş sarı sendika. İşçiyi borçlandırarak çalışmaya mahkum eden bir sistem kurulmuş. Büyük olasılıkla bu konularda baskı ve tehdit de görüyorlardır. Gündelik yaşamlarını bozulmadan sürdürebilmek için AKP'nin iktidarda kalması gerektiğine inanıyorlar ve öyle de davranıyorlar. Çok yadırgamamak gerek.

Sn.yorum sosyalistim diyorsunuz ama önerdiklerinizin sosyalizmle sınıf mücadelesiyle hiç ilgisi yok. Önerileriniz tipik sosyal demokrat öneriler. Devlet denetlesin, İLO kurallarına uyulsun diyorsunuz. Bunların olmasında bile problem var, uyulduğunda ne olacak, sömürü mü bitecek, kapitalizm daha çağdaş bir özellik mi kazanacak? Taşeronlaştırma demek emekçiyi kölelik düzeninde çalıştırmak demek. Özelleştirme ise kamunun mallarını sermayeye peşkeş çekmek ve sermayenin sömürüsüne terk etmektir. Devleti de doğru değerlendirdiğinizi sanmıyorum. Sınıfsal özünü bir kenara bıraktığınızda siyasal iktidarı almadan burjuva devletin emekçilerin yararına değişim yapması olası değil.

Sn.yorum sosyalistim diyorsunuz ama önerdiklerinizin sosyalizmle sınıf mücadelesiyle hiç ilgisi yok. Önerileriniz tipik sosyal demokrat öneriler. Devlet denetlesin, İLO kurallarına uyulsun diyorsunuz. Bunların olmasında bile problem var, uyulduğunda ne olacak, sömürü mü bitecek, kapitalizm daha çağdaş bir özellik mi kazanacak? Taşeronlaştırma demek emekçiyi kölelik düzeninde çalıştırmak demek. Özelleştirme ise kamunun mallarını sermayeye peşkeş çekmek ve sermayenin sömürüsüne terk etmektir. Devleti de doğru değerlendirdiğinizi sanmıyorum. Sınıfsal özünü bir kenara bıraktığınızda siyasal iktidarı almadan burjuva devletin emekçilerin yararına değişim yapması olası değil.

Komünizmin tarafınızdan nasıl algılandığını bilmiyorum. Sürekli CHP propagandası yapıyor ve bunu sosyalist bir siyasetmiş gibi göstermeye çalışıyorsunuz. Vahşi kapitalizmi eleştirip, ağzı yüzü düzgün bir kapitalizmi savunmak sosyalizm değildir. Bu yüzden işçileri bu sisteme mahkum etmeye çalışan ve bunu da solculuk olarak göstermeye çalışan sizsiniz.