ayda bir kez yazma rejimimi birazcık esnetmeye karar verdim. bu başlık altında yazılanlar türkiye'mizin genel cinnet hâlini gösteriyor. utanç verici ve ben de, utanılacak durumlara düşenler bunun farkında olmadığı için onların yerine ve sol adına utanıyorum.

fazıl say, yavuz bingöl hakkında "tiksiniyorum" demiş. ben de utanıyorum, ama tiksinenlerden...

neden? yavuz bingöl'ü savunduğumdan değil. aksine, kendisi sol cenahda popülerken ben onu beğenmezdim. ne sesini güzel bulurdum ne de söyleyişini. bir konserinde bulunduğum annesi şahsenem akkaş'ı da, yavuz bingöl'ü de, sanatçı ve aydın kimlikleri açısından sorunlu bulurdum.

ama bu ayrı, bu kitlesel linç histerisi ayrı. benim yaklaşımım ölçülüydü. ama şimdiki linç gösterileri her türlü ölçüyü, ayarı kaçırmış duruma geldi.

alev alatlı, fikirleri olan, yazıları olan bir aydındır. beğenirsiniz, eleştirirsiniz, ayrı. ama bu kadına kalkıp, "paçoz çariçe" diyebilmesi için insanın her türlü ölçüyü, ayarı yitirmiş olması gerekir. içinde ahlak ve utanma denilen duygunun zerresinin bile kalmamış olması gerekir.

sen kimsin de alev alatlı'ya "paçoz çariçe" diyorsun! sen onun yazdıklarının binde birini yaz, üret, ondan sonra ona laf et. var mı senin öyle bir eserin?

yok "lavuk", yok "dönek", yok "rezil"... peki sen?.. bu kelimeleri birilerine karşı kullanabildiğine göre sen ne oluyorsun bu durumda? çok mu düzgünsün? çok mu tutarlısın ve sağlam bir kararlılıkla savunuyorsun değerleri? savunuyorsan bu hâlin ne?

yavuz bingöl o sözleri söylemekle halt etmiş ve yağcılık yapmaya çalışmış. ama bu linç histerisine meşruiyet kazandıracak bir söz de etmemiş. mahsus büyütüyorlar. mahsus bir travmayı tırmandırıyorlar. sahnenin arkasında yer alan güçler, eski muktedir dönemlerinde iktidarlara asıl yalakalığı yapan kesimler. asıl diktatörlük olan 12 eylül paşalarının karşısında ses çıkaramayan çevreler. geç de olsa cesaretleri(!) yerine gelmiş.

tepkilerden prim toplamaya çalışıyorlar. bir hareket, bir örgüt, politika yapmayı, sadece tepkilerden güç toplama üzerine kurmuşsa, o harekette iş yok demektir. tepkiler geçicidir, güçsüzlükleriyse kalıcı...

berkin elvan'a yaklaşımları da sahte. samimi olsalardı, berkin'in cenazesinde "sol"(!) bir örgüt tarafından katledilen 20 yaşındaki burakcan'ın ölümüne de üzülürlerdi. samimi olsalardı, geçtiğimiz 7-8 ekim linç histerisinde alçakça ve gaddarca katledilen yasin börü için de biraz gözyaşı dökerlerdi. ama sustular ve geçiştirdiler.

susayım, karışmayayım diyorum, rahat bırakmıyorlar insanı. kendi paçozluklarına bakmadan alev alatlı'ya "paçoz çariçe" diye akıl kırıntısıyla bile söylenmeyecek zavallıca lafları söyleyenler beni savaşa davet ediyorlar.

solda yer aldığını iddia edip de birazcık samimi olanlar varsa, bu ölçüsüz linç kalkışmasından rahatsız olmalı ve tepki koymalıdır. bu ölçüsüz, frensiz tırmanışdan rahatsız olmayan, solcu değil, eyyamcıdır.

Dinci faşist bir iktidara yaranmak için utanmadan   Berkin'in annesini bile malzeme yapmaktan çekinmeyen Yavuz Bingöl için az bile söylemişler! Para için kendini Erdoğan zihniyetinin kollarına bırakanlara ne diyeceklerdi?

Mahmut Övür de sahip çıkmış Yavuz Bingöl'e, bugünkü yazısında. Hepsi birden ''Yeni Türkiye''den insan manzaraları sunuyor, ''böyle olur Yeni Türkiye''nin gazetecisi(!), aydını(!), sanatçısı(!) dedirtiyor. Artık ''paçoz'' mu demek gerek, bu ilişkileri görüp de ''tiksiniyorum'' mu, ''döneklik'' mi, yoksa topuna birden ''yazıklar olsun'' mu?

Türkiye dönüşüyor, dönüştürülüyor! Yüzü, gerici faşist bir iktidar tarafından Orta Çağ karanlıklarına çevrilmek isteniyor. Meşruiyetini yitirmiş, boğazına kadar yolsuzluklara batmış, yasa tanımaz bir hale gelmiş, işçi sınıfı düşmanlığında Kenan Evrenlere taş çıkartmış, faşist namlularıyla Berkinleri, para cüzdanlarıyla madencileri yaşamlarından koparmış bir iktidar bu. Döküm yapmaya kalksak bu sayfalar yetmez. Böyle bir iktidara övgüler düzmekten geri durmayan, aynı karede poz vermek için ötekini berikini iten, Berkinlerden ve analarından utanmayan insanlar için ne denilebilirdi? Başka çıkar ilişkileri var mı bilinmez, sırf o köşeyi kaptırmamak için her gün gazetesinde ve çıktığı televizyonda sahibinin sesi olmaktan başka hiç bir hüneri olmayan kişileri hangi sözcük anlatabilir? Bu yoksul ve çileli halkın alınteriyle yapılmış, üstelik yasa dışı olan, kaçak olan bir görgüsüzlük abidesinde sırf ödül almak için Pinochet yalakalığı yapan sözde bir aydın için kendi deyimiyle ''paçoz'' denilmeyecek de ne denilecek?

Zor günlerden geçiyoruz! Bu zor günlerde adam olmak, adamlığı korumak, insan onurundan yana tavır almak hiç de   kolay değil.

Mesele bu!

Abisi olsun, babası olsun Yavuz Bingöl'e neredeyse rest çekecekler, hala bu adamı savunmaya çalışıyoruz!

Bu ülkede oldum olası padişahların dalkavukları olmuştur. İşaretle dalkavukluğa başlar bunlar. Adamın yaptırdığı saray tepki çekince, sarayı savunmak için işaret çekti, dalkavuklar korosu harekete geçti. Bunların içinde orasını burasını açıp, çıplaklığını pazarlayarak sanatçı, hatta "akil" geçinen biri daha var, o da benim evim bundan daha şaşaalı demiş. Merak etmeyin, halk bunların ne olduğunu biliyor zaten.