Buyurun ölü yıkamaya
L. DOĞAN TILIÇ

Bir devlet adamı düşünün ki, eğitim yılının başlangıcında bir okulun açılışında öğrencilere söyledikleri ile memleketin dört bir yanından gelmiş, yaşını başını almış muhtarlara söyledikleri arasında fark yok. İkisinde de aşırı doz politika, aşırı doz öfke, aşırı doz düşmanlık var, toplumun bir kesimini hedef alan.

Bir daha düşünün ki, o devlet adamı bir cumhurbaşkanı!

Ben düşünün dedim, ama keşke düşünemeseniz. Düşünemiyorsanız normal bir ülkede, ortalama bir demokraside yaşıyorsunuz demektir.

Düşünebiliyorsanız, kötü. Ne yaşadığınız ülke normal bir ülke, ne standardı düşük de olsa bir demokrasi, ne de konuşan bir “devlet adamı”dır.
Eğitim yılının başlangıcında, okul açılışında devlet adamından beklenen hitap ettiklerinin çocuk ve öğrenci olduklarını bilerek; bir bütün olarak eğitim sistemine, ilime, bilime, okumaya, çalışmaya, öğrenmeye dair şeyler söylemesi, illa da sevgiden söz etmesidir. O gencecik beyinlere bir “öteki” işaret ederek, üstelik kendi ülkesinden ve kendi vatandaşları arasından, o “öteki”ne karşı çocukları kışkırtmak değil. Kendi milli eğitiminin okullarından bir kısmına, imam hatiplere, güzellemeler dizerek, diğer okulları kenara itmesi değil.

Okula, camiye, kışlaya siyaset sokmayacaksın denilen memlekette, artık en tepeden bu kurumların tümüne siyaset sokulduğuna, analara babalara çocuklarına “sürekli eski Türkiye’yi anlatmaları” tavsiyesinde bulunulduğuna tanıklık ediyoruz.

Öyle bir iktidar, öyle bir parti ve lider ki bu; kendini, kendince tanımladığı bir eski Türkiye ile kavga halinde var edebiliyor ancak. Var olabilmek ve ayakta kalabilmek için sürekli kavgayı körüklüyor. Hep kavganın mağdurunu oynuyor; bütün silahları kendi elinde topladığı, rakiplerinin elini kolunu bağladığı halde.

Çocukları gerçekten Boğaziçi’ne girebilecek puanı tutturdular da mı giremediler, bilmiyoruz. Çıkıp da şu puanı aldılar ama giremediler demiyor. Türbanları yüzünden deyip sanki oğullar da türban takıyormuş gibi, katsayı yüzünden deyip işadamları burslarıyla Amerika’da okumayı da mağduriyete dönüştürüyor. O kadar çok öğrenci var ki okullarda, öyle “Amerikan okullarında burslu mağdur” olabilmek için can atan!

Muhtarlara seslenirken de aynı tonda bir düşmana işaret ediyor. Bu kez bayrak alıyor, türbanın katsayının yerini. Bir spor salonunda, o salonun o toplantı ile ilgisi olmayan her zamanki düzeni içinde asılmış bayraklar üzerinden HDP’ye saldırıyor, bizim bayrak yok diye. Bir başka açıdan çekilse fotoğraf, belki Türk bayrağı da girecek kareye. Zaten salon düzeninden HDP sorumlu değil, ama ne gam!

Kendi başbakanının İran Cumhurbaşkanı ile görüşürken masada yalnızca İran bayrağı olması onun için malzeme değil ama. Neden? Davutoğlu bir cumhurbaşkanının mekânına gitmişmiş de ondan! Diplomaside ast üstün makamına gidince astın bayrağı olmazmış… Bunu mesele yapmak ucuz polemikmiş!

Ama Avrupa’da HDP’nin toplantı yaptığı bir spor salonuna, HDP dışında asılmış bayrakların olduğu fotoğraf karesinde Türk bayrağı olmaması “pahalı polemik!” Gerçekten pahalı, çünkü bu polemiklerin, böyle kutuplaştırmaların bedeli insan hayatı oluyor.

Adana’da polis oğlu katledilen baba; “Ne desem yalan” diyor, “Çocuğum gitmiş.” Ve ekliyor: “Bu Türkiye böyle kurtulmaz; her gün şehit her gün şehit.”

Her gün şehit, her gün şehit… Ve muhtarlara müjdelendiği gibi, “Şu ana kadar 2 binin üzerinde teröristi içerde ve dışarda öldürmüş bulunuyoruz.”

Bu yüzden, eğitim yılı başlangıcında okul açılışında öğrencilere de söylendiği gibi; “Hâlbuki bir Müslüman, imam müezzin aramaması lazım. Kendi ölüsünü kendisi yıkayabilecek bilgiye kabiliyete erişmesi lazım, işin aslı bu. Yoksa ölüleriniz ortada kalır. Vaka bu.”

Bir Müslüman’ı bilemem, ama devletin en tepesi bu kafayla gittiği sürece, bu memleketin her vatandaşının ölü yıkayabilecek kabiliyete erişmesi gerekecek.

Ya bu kafanın iktidarına son vereceğiz, ya da buyuralım ölü yıkamaya!

Sol düşüncenizi erteleyin, demokrasi mücadele verin, ileri demokrasi kuruluyor, askeri vesayetten kurtuluyoruz diye diye geldiğimiz yere bakın, ölü yıkayıcılığı. Doğuda savaş, batıda her türlü baskı, eğitim imam hatip eğitimine çevriliyor, cumhurbaşkanının derdi ölü yıkamayı bilmeyişimiz! Valla kızamıyorum, bu gerçekle birdenbire karşı karşıya kalmadık, bağıra bağıra geldi. Liberallerin işi buydu, en güçlü gördüklerinin yanında yer almışlardı, ben şu solcu geçinip AKP'yi görmemekte ısrar edenlere kızıyorum en çok. Ölü yıkayıcılığında onların da parmağı var. Bugüne bizi getiren AKP'ye az destek vermediler. Şimdi ayıkla pirincin taşını.

Ölü yıkayıcı olmamız lazım derken okulların tamamını imam hatipleştirmek ve kinci dinci bir nesil yetiştirmek istediğini söylüyor. Uygulamalar da bu yönde zaten. Cumhurbaşkanı açısından problem yok, cumhurbaşkanı bu. Baştan beri istediği buydu, gönlünden geçenlerin çoğunu da   gerçekleştirdi. Seçim yaklaşırken ölü yıkayıcısı olmaya dünden razı olanları etrafında toplamak istiyor. Seçimi kazanırsa zaten hepimiz ölü yıkayıcısı olacağız. Herhalde birilerinin fazladan öleceği düşünülüyor ki ölü yıkayıcılığını bu kadar önemsiyor.

Şu tartıştığımız konulara, ülkenin durumuna bak.. Yok ölü yıkamaymış, yok imam hatiplermiş... Adamlar Mars da su bulmuş, orada kolonileşmeyi hedefliyor, Çin'de tüyden hafif çelik gücünde madde geliştiriliyor, küçümsenen! Küba Windows'a alternatif yazılımlar geliştiriyor vesaire.. Biz de ise ölü yıkamayı anlatıyor Cumhurbaşkanı. Okullara bu yıl kırk bin kızın kayıt olmadığını öğreniyoruz. Tüm bunlarla altın nesil falan inşa edilecekmiş.. Güney Kore, Çin, Japonya, Küba falan da İmam Hatiplerle, ölü yıkamayı öğrenmeyle altın nesil inşa etti ya! Altın değil ama çöplük bir nesil yetiştireceğimiz, yetiştirdiğimiz belli. Düşünün 1970'lerde başlayan ve 80'lerde artan dinselleşme ve imam hatipleşme bugün ülkeyi nasıl bir hale getirdi. Birde şu andaki dinselleşme ve imam hatipleşme ve bunun geleceğe yansımalarını düşünün. Daha iyiye, ileriye nasıl gideceğiz diye sormadan edemiyorum.

Öyle olmuyor mu? owert arkadaş yazmıştı sanırsam, 80 öncesinde TKP de aynı yolu izlemiş CHP kuyrukçuluğu yapmıştı. Bu alışkanlık demek ki oradan geliyor. Ben HTKP'ye şaşırıyorum. Yıllardır TKP'nin içinde büyü, oranın ideolojisinden beslen sonra kürt hareketini destekleme kararı alacağız de. AKP'yi gerileteceklermiş. AKP'yi geriletecekse HDP'nin bunu yapacak gücü olduğu ortaya çıktı. Anketler de barajı aşacağını söylüyor. O zaman bu payandalık ne? TKP'den ayrılırken farklı siyaset izleyeceklerini söylüyorlardı, bu mu farklı siyaset? Ayrı bir parti olarak neden kalıyorlar, Emep'le birleşsinler, hem tabela fazlalığından kurtuluruz, hem iki partinin birleşmesiyle kürt hareketine daha çok destek vermiş olurlar.

ÖDP de baymaya başladı. Her seçim döneminde bir kararsızlık yaşıyorlar. Geçen seçimde olmayacak duanın olması yolunda çalıştı, sonra ortada kaldı. Hiç bir şey yapamıyorsan ya kitleni serbest bırak ya da KP ile işbirliğine git.