Konu Tarihi: 31.03.2016- 11:11

---

Erdoğan kime benziyor?

Kemal Okuyan



“Türkiye’de darbe olursa ABD kılını kıpırdatmaz” yazısıyla ortalığı karıştıran Michael Rubin, bu sefer Erdoğan’ı Putin’e ve Chavez’e benzetmiş.

Rubin’i kimse uyarmamış Türkiye’deki savcılara dair, yakında evine bir tebligat gelir, dinlemezler yabancı filan. Öte yandan Putin’in ya da Chavez’in ailesinin de “bu nasıl benzetme” diyerek hakaret davası açması pekala mümkün olabilir.

“Gittikçe Esad’a benziyor” da diyorlar Erdoğan için. Benzetme en çok HDP’lilerin hoşuna gidiyor, arada CHP’lilerin de ağzından duyuyoruz.

Bir de Stalin ve Hitler bağlantısına işaret edenler var ki sonuncusunu arada biz de yapıyor, biraz çalışırsa epey bir benzerlik kurulabileceğini söylüyoruz.

Erdoğan, Putin, Chavez, Esad, Stalin, Hitler…

Bunların nesi birbirine benziyor?

Hepsinin ortak noktası güçlü liderler olmaları. En azından bazı açılardan.

İtiraz buna değil elbette; olumsuzladıkları “tek adamlıkları”nadır.

Sayılan isimlerin tek adam olup olmadığını tartışmayacağım. Uzun hikaye. Ama varsayalım ki öyle.

Sayılan isimlerin başka nasıl bir ortaklığı var?

Örneğin hepsi milliyetçi mi? Hayır.

Hepsinin din konusundaki tutumu, dine devlet işlerinde verdikleri rol aynı mı? Hayır.

Ekonomik modelde anlaşıyorlar mı? Hayır.

Toplumsal eşitsizliklere yaklaşımları örtüşüyor mu? Hayır.

İnsanlık için önerdikleri gelecekte ortaklaşıyorlar mı? Hayır.

Kişisel servetleri arasında bir karşılaştırma yapmak mümkün mü? Hayır.

Bunlar yok, peki ne var? Tek adam!

Tek adam eleştirisi kendi başına dünyanın en anlamsız eleştirisidir. Ve bugün Türkiye’deki gerçekleri baş aşağı çevirmenin en iyi yoludur.

Tek adamlık iyi değildir ama kolektif kötülük de iyi değildir.

Erdoğan’ın tek adamlığına dönük eleştiri, Erdoğan’ın güçlü bir lider olarak koruduğu, kolladığı karanlık Türkiye’yi de kapsıyorsa bir anlam ifade eder.

Dahası da var. Çocuk tecavüzleri, sınırları zorlayan yolsuzluk denemeleri, insana çüş dedirten alavereler, dalevereler AKP Türkiyesi’nin kaymağıdır. Bu sütten bu kaymak çıkar! Kaymağı istemem diyen, süt kazanını devirecek, öbür türlü yakınmanın bir anlamı yok. O süt kazanında gericilik var, piyasa ekonomisi var.

Hem bazen son derece otoriter kişiler, diyelim ki tek adamlar, tarihin ileriye doğru akışını zorlar, temsil ettikleri sınıflara ek bir güç katarlar.

Erdoğan’da birilerinin sorgulamaya başladığı, özellikle ABD ve Avrupa’daki emperyalistlerin, onların buradaki temsilcilerinin yakındığı ise tarihin tekerleklerinin geriye döndürülmesi filan değil. Erdoğan’ın bunu kafasına göre ve verili dünya düzenine çok saygı duymadan yapmaya kalkmasından dertliler.

Ama öyle bir algı operasyonuyla karşı karşıyayız ki, Erdoğan’ın suç dosyasının en tepesinde Zaman gazetesi ve Can Dündar’la ilgili hukuksuzluk olması gerektiğine neredeyse bizi de ikna edecekler.

Tek adamın hukuk tanımazlığı… Hadi ya!

Söyleyeyim size liberalizm şampiyonları, bugün eğitim sisteminden, hukuk sisteminden, kamusal alanın hemen her noktasından akan cerahatın hepsinde özelleştirme manyaklığının izleri var. Kapitalist devlet yerin dibine girsin ama “devlet böyle küçülmeli, sivilleşmeli” diyen sol görünümlü liberaller de yerin dibine girsin. TÜPRAŞ ya da Sümerbank özelleştiğinde devletin de, hukuğun da özelleşeceğini bilmiyorlar mıydı!

Türkiye burası; özelleşen eğitimden tecavüzcü sapıklar, özelleşen hukuktan Zarrab bey dostumuz çıkar.

Birinden memnunlarsa tek adamdan filan şikayet etmeyecekler.

İlla şikayet edeceklerse, bazı isimleri yan yana koyup uydurmayacaklar.

Putin, Chavez, Esad, Stalin, Hitler…

Bu listede herkes aynı ideolojiyi, aynı sınıfı temsil etmiyor. İçlerinde devrimciler var, bir de karşı devrimci.

Bazen tarih devrim ve karşı devrim arasında başka seçenek bırakmaz ama her güçlü lider tarihe devrimci ya da karşı devrimci diye geçmez.

Putin, Chavez, Esad, Stalin, Hitler… Burada tek bir karşı devrimci var.

Bizimkini ille birine benzetecekseniz, insanların kafasını karıştırmayın, alın karşı devrimcilerinizi tepe tepe kullanın .