Konu Tarihi: 08.12.2024- 00:30

---

Bugün SOLportal'da Erhan Nalçacı'nın yazısı üzerine face'te yazmıştım. Buraya almakta yarar var, belki devam da ettirilebilir.

SOLportal'da Erhan Nalçacı'nın ''Cumhuriyet mitingleri neden yenilgiye uğradı?'' başlıklı yazısını okuyorum. Yazının tamamına değil ama, mitinglerin yenilgiye uğrama nedenlerinin ne olduğu konusundaki saptamalarına büyük ölçüde katılıyorum. Bence önemli bir yazı ve ilginçtir, çok uzun zamandır TKP yöneticilerinin, TKP'yle ilişkili yayın organlarındaki yazarların yazdıklarını okuduğumda hep aynı ruh haline giriyorum. Yazıda anlatılanlar yanlış değil, gerçekten doğru ama yazıda yine de bir sorun var gibime geliyor. Belki bir eksiklik olarak da tanımlanabilir.

Kemal Okuyan ve Aydemir Güler'in yazılarında da çoğu kez aynı duyguya kapıldığım oluyor. Analiz doğru diyorum, çok iyi bir çözümleme olduğu algısı uyanıyor bende, ama yine de bir eksiklik var.

Örnekse Erhan Nalçacı söz konusu yazısında yenilginin nedenlerini mitinglerde sermaye sınıfı karşıtlığının olmaması ve bu konuda adımlar atılmamasına bağlarken öneri olarak ''Türkiye Halk Meclisi'' anlayışını göstermesi bana yeterli gelmiyor ve yeterli gelmemesi de bir yana bu tür doğru çözümlemelerin yapıldığı bir yazıda bu denli kolay çözümlerin işaret edilmesi de bir hayli can sıkıcı değil mi? Sorunu bir türlü tamamına erdirememe durumu var. Türkiye sosyalizminin en temel sorununun kitlelerle bağ kuramaması, kitlelerle arasındaki mesafeyi kapayamaması, kitlelerde bir etki ve ilgi yaratamamasıysa bu tür öneri ve uygulamaların çözüm olarak sunulmasının anlaşılır ve kabul edilebilir bir yanı olmasa gerek.

Bence sorun burada.

Hemen her konuda çözümü tek yanlı açıklamalara hapsediyor ve emekçi halkı yanımıza çekecek bir siyaseti konu dışı bırakıyoruz. Böyle olunca da kalabalık olamıyor, o canım-güzelim analizler de kağıt üzerinde kalmaya mahkum oluyor.

Bilindiği gibi kalabalık olunmadığında kalabalıklar dönüp bakmıyor. Ve   Marksizm-Leninizmi çok iyi içselleştirmiş olmak da pek kar etmiyor.