Konu Tarihi: 05.11.2015- 11:31

---

Yalçın Küçük: Cumhuriyetin kurucu partisinin halini yazıyorum



Deniz Hakan yazdı...


Seçimlerin ertesi günü Kadıköy sokaklarında ilerlerken, vatandaşa mikrofon yönelten bir tv muhabirinin sorusu çalınıyor kulağıma: “AKP neden kazandı? Muhalefet neden kaybetti?”, vatandaş cevap veriyor: “Muhalefet AKP’ye çalıştığı için…” Gene seçimlerin ertesi günü bu kez Washington Enstitüsü’nde Henri Barkey, seçimleri değerlendiriyor, iki muhalefet partisi, CHP ve MHP için kullandığı söz “useless” oluyor, hiçbir işe yaramıyorlar, söylediği budur. Tabii, istifa gelmez, ekliyor ve dinleyiciler gülüşüyor. Demek bu iki partinin AKP dışında kimseye yaramadığı artık sınıflar üstü bir kabuldür. Liderlerinin utanıp sıkılmadıklarını biliyoruz.

Yalçın Küçük ile aylardır Odatv’de pek çok mülakat yapıyoruz; neredeyse hepsinde CHP ile MHP’nin artık AKP ile bir olduğunu söylüyordu. Seçimlerden sonra aradığımda, yorumu “sıkılmış limon oldular, ” oldu.

Şimdi Aydın Doğan “dönüş” yolları arıyor ve AKP’ye bir kez daha zaferler atfediyor. Ve bizler, AKP’ye atfedilen her zaferde Bahçeli ile Kılıçdaroğlu’nu görüyoruz. AKP’yi hükümete, ısrarlı bir erken seçim çağrısı ile Bahçeli ve Kemal Derviş getirdiler. Erken seçim çağrısı itirazlarla karşılandığında, Doğan grubundan Sedat Ergin ordunun erken seçimin önlenmesine karşı olduğu haberini yaptı. AKP hükümete gelmedi ve getirildi.

Abdullah Gül’ün cumhurbaşkanı, AKP’nin adayının meclis başkanı seçilmesi MHP’nin oylarıyla mümkün oldu. Ergenekon ve Balyoz davalarında Bahçeli, “Adil yargılamayı etkilemeyelim, ” diyendi[1]. Kılıçdaroğlu mu, burada uzatmak istemiyorum ve tek bir sözünü almakla yetiniyorum: “İnternet andıcının savunulacak tarafı yok, hükümet aleyhinde faaliyet göstermek nerede görülmüş. Bunu Genelkurmay değil, başka bir kurum da yapsa suçtur”, 7 Ağustos 2011 tarihli Zaman gazetesinde bulabiliyorsunuz ve hatırlıyoruz.

Türban mı, her ikisi de açık destek verdi. Kılıçdaroğlu türban ve imam-hatip başlıklarında Erdoğan ile yarıştı: “İmam-hatipleri biz açtık” diye övündü; “Söz veriyorum, türbanı da biz özgür kılacağız. Görecek Sayın Başbakan. O yapmadı, biz yapacağız”, 2010’da İstanbul mitinginde bunları söylüyordu, o zamanlar miting yapıyordu ve artık onu da yapmaktan vazgeçtiği günlere gelmiş bulunuyoruz. Tüm dünya AKP’nin IŞİD’i desteklediğini yazarken, Reyhanlı, Suruç, Ankara patlarken, Kılıçdaroğlu Suruç’ta “Gün suçlama günü değil” ve Ankara’da “Açıklarsam Davutoğlu zor durumda kalır, ” dedi.

Kılıçdaroğlu parti içindeki “ulusalcı” muhalefeti tasfiye etti ve MHP’li Halaçoğlu, Erdoğan’ın diploması yok diyordu ki sesi birden kesildi. Bahçeli ile Kılıçdaroğlu, birlikte, Ekmeleddin’i buldular. Gidenler, susanlar ve bulunanlar bunlardır.

Son beş ay mı, Kılıçdaroğlu Davutoğlu’nu zor durumda bırakmadı; koalisyon konuşulmamış, bunu dahi kamuoyuna söylemedi, miting iptal etti ve ne Suriye politikası, ne IŞİD, ne hesap sorma… İktidar muhalefet eliyle AKP’ye hediyedir.

Ve Amerika Türkiye’yi IŞİD’e karşı savaşa zorlarken ve Türkiye Haziran seçimlerinde Erdoğan’a “yumruk” atınca, Türkiye’nin gericileri çok korktular. Saadet Partisi ile Büyük Birlik Partisi’nin oyları beş ay öncesine göre yarı yarıya indi. MHP ve HDP seçmeninin bir kısmı AKP’ye koştu. Gericiler kendi partilerini sattılar ve gericiliği kurtarmaya koştular.

Kürt gericileri, gericiliğe bağlılıklarının Kürtlük’e bağlılıklarından güçlü olduğunu gösterdiler.

HDP’nin barajı geçmesini sağlayan ise, HDP’den çok Erdoğan karşıtlığına verilmiş Türk oyları oldu.

***

Gazetelerin basıldığı, köşe yazarlarının dövüldüğü, bu olaylar çerçevesinde iktidar partisinin ve cumhurbaşkanının isimlerinin hiç saklanmadan anıldığı, başkentin şeriatçı teröristlerce kana bulandığı bir ortamda yapılmış bir seçim var. Muhalefet “gayrımeşru’dur” demiyor ve "Bir seçim sürecinin gerçekten demokratik olması için, adayların kampanya yürütebileceklerini hissetmeleri gerekir. Seçmenlerin de güvenli bir atmosferde oy verebileceklerini hissetmeleri gerekir, " demek, AGİT Parlamenter Asamblesi’ne kalıyor.

Bir zafer yok ve bir hediye var.

***

Yalçın Küçük’ü aradığımda, “Bob Hope’un ‘Korkak Kahraman’ filmi vardı, ” dedi, “Elinde tüfeği, Kızılderililer tarafından sarılmıştı. Çok korkuyordu. Bir yaprak oynasa, korkusundan, elindeki tüfeğe basıyordu. Ne tesadüf, ağaçların üzeri Kızılderili doluydu. Korkarak tetiğe basınca bir Kızılderili düşüyordu… Bütün yobazlar, büyük korkuyla Akepe’nin torbasına düştüler. Kılıçdaroğlu ile Bahçeli’yi sıkılmış limon yaptılar.” Yalçın Küçük ile önümüzdeki günlerde seçimler ve sonuçları üzerine bir söyleşi yapacağız. Aşağıda ise, “Bahçeli ve Kılıçdaroğlu varsa Erdoğan orada kalır ama bitişi mutlaktır, ” dediği bir mülakatında, kendisine yönelik ifadeler nedeniyle CHP’nin son vekillerinden Eren Erdem’in açtığı davadaki savunmasını yayınlıyoruz. Yalçın Hoca’nın bütün yazı ve mülakatlarının hukuksal denetimini yapan üstatlarımız Yiğit Akalın ile Sedat Akçelik’e tekrar teşekkür ediyoruz.

Deniz Hakan

İŞTE YALÇIN KÜÇÜK'ÜN SAVUNMASI

CUMHURİYETİN KURUCU PARTİSİNİN HALİNİ YAZIYORUM - YALÇIN KÜÇÜK

Mahkemenize sunulmuş olan dilekçenin ikinci paragrafında, “davalının açıklamalarının içeriği, bir süredir kamuoyunda yaratılmak istenen, Müvekkil Eren Erdem’in paralel yapı adı verilen örgüt ile bağlantılıymış gibi göstermeye çalışan negatif algı yıpratma operasyonunu perçinlemek ve hem de müvekkile yönelik negatif algı yaratma maksadına dayanmaktadır” denilmektedir. Ve ben bunu anlamakta güçlük çekiyorum.

***

Bir, benim bir sözüm ya da iddiam ele alınmamaktadır, hakaretamiz bulunan, “açıklamalarının içeriği” denilmektedir. Ancak, herhangi bir adam’ın, şahsın, açıklamalarının içeriğinde “hakaret” bulmak çok zordur. Açıklamalarımın somutunda, kaba halinde, dışa vurmuş bir yanında belki olabilir, bulabilirler, fakat söz ya da yazının içeriğinde, çekirdeğinde, görülen, çok “ince” bir hakaret olmalıdır, pek zordur ve not ediyorum.Hakaret, tarifi gereği, kaba ve kalındır. Böyle başlıyorum.

İki, bu kadar değil, açıklamalarımda, iki defa, bir değil iki “negatif algı” görmüşler, demek “algı” salan bir halim var ve bu algıların da üzücü sonuçları olmaktadır; böylece genç saylav’ı üzüyorum ki ben de üzüldüğümü not etmek durumundayım.Tabii öyle bir niyetim yoktur; yalnız, üzülüyorum ama, son zamanlarda, yüksek politikacıların ağzından düşmeyen bu sözcüğü, “algı”, pek de anlayamıyorum. Ve anlamak zorundayım. “Algı”mı, pek çok politize olmuş bir kelimedir, son zamanlarda yüksek politikacılar sanki hep “algı” alıyorlar ve veriyorlar. Bunu, pek idrak edemiyorum, ama anlamak zorundayım. Çaresizliğim buradadır.

***

Algı Sözcüğünü Anlamak Üzerine

algı 1 Arabi karakterlerle de yazıyoruz, Elif ile başlamaktadır, uzun “A”, purchase, booty, tax, karşılıkları var. Satın alma, ganimet, vergi, bunları biliyorum.“Ganimet” olarak, son Osmanlı döneminde kullanıyorduk.

algı 2, neol, psychol., bu işaretlerden, a, yeni bir sözcük ve b, psikoloji alanında kullanılan birkelime olduğunu çıkarabiliyorum. Karşılığı ise “perception” olmaktadır. Demek ben Redhouse’ın Osmanlı’dan kalma Türkçe İngilizce lugatına göre “perception” ile hakaret ediyorum. Güzel, “anlıyorum” ya da “idrak” ediyorum, artık diyorum, ama yetmiyor, hepimizin idrak etmesi şarttır.

perception (pırsep’şın), Redhouse’in İngilizce Türkçe lugatına göre, “pırsep’şın”, idrak, algı, anlama kabiliyeti, anlayış, seziş demektir. Hukukta ise “kira tahsili” karşılığı da var. Bu “algı 1” türüdür, sanki “ganimet” diyebiliriz. Demek“algı”, ganimet almak ve dağıtmak manalarına da sahiptir ve Orta Çağ’a münasiptir.

***

Demek ben “anlayış” yapıyorum, açıklamalarımın içeriği ile seziş salıyorum ve bu yolla, saylav Erdem’e hakaret edebiliyorum. Müthiş bir iş ve çok incedir. Ve ben bir “pırsep’sın” yapıyorum, işte bu hakarettir. Yalnız benimle ilgisi yok ve her halde özlem var.

***

***

Bunun imkansız olduğunu düşünüyorum, ben yapamam; gerçi benim imkansız olanları yapabilecek bir insan, şeytana pabucu ters giydirecek kadar zeki[2] bir adam olduğum üzerine bir mahkeme kararı var. Ancak buna, ben de inanmıyorum ve ne yazık, bizleri mahkeme kararlarına inanmamaya inandırdıkları bir dönemden geçiyoruz. Sanki Orta Çağ’dayız ve buradayız.

Tabii bu, bir şeytanın değil, bir büyücünün yapabileceği bir iştir. Bu, ben değilim; gösterebildiğimi sanıyorum. Yalnız dahası var ve devam ediyorum.

Çünkü dilekçe kelimeleri ezmiş ve kendisiyle çelişkiye düşmüş haldedir, dilekçenin bu anahtar paragrafına göre, genç saylav hakkında zaten bir“algı”ya da “idrak” ya da “pırsep’şın” mevcuttur, bunu yapmışlar ve genç saylavı artık “bağlı” bulan bir kamu’nun olduğuna inanıyorlar ve inanıyoruz. Dava dilekçesinden öğreniyoruz; bana ise sadece bu inanışı “perçinlemek” kalmaktadır ve bu çok açıktır. Tekrarlıyorum, bu genç saylav’ın bir “paralel yapı” ile bağlantılı olduğuna, kamu, “önemli ölçüde” inandırılmıştır ve bana“perçinlemek” bırakılmıştır. Ama çok hoş, Yargıtay Hukuk Dairesi kararlarına göre, kamuda önemli ölçüde kabul edilenleri söylemek ve yazmak ile hakaret asla yapılamamaktadır. Öyleyse, şeytana pabucu düz ya da ters giydirsem de, bunu yapmak imkansızdır ve yapamıyorum. Acz içindeyim, hakaret yolu kapalıdır ve bu bir, ve devam ediyoruz.

***

Genç Saylav, Odatv’ye dava açtığı an, Gazeteci Oray Eğin, twitter’a, davacının “Cemaatle iş tutarken”, davalıların, bizlerin, “hapiste” oldukları notunu düşmüştü. Sunuyorum.

***

Kuran’a göre Allah’a şirk imkansızdır.

Amme hukukuna göre, devlete paralel mümkün değildir.

***

İki, ben“paralel yapı” teorem ya da doktrinini kabul eden bir adem değilim, bu iddia benden çok uzaktır. Üç, hiçbir yerde hiçbir çocuk ya da kimse için, “paralel yapı” bağlantısı kurmadım ve bu deyişi kullanmadım. Hiçbir yerde bir paralel yapı’ya bağlanmış birisinin bağını perçinlemedim. Bu tür görüşlerin benim kafamda perçini yoktur, başka bir yere de perçinleyemem ve bu bir iftiradır. Buraya da ulaşmış durumdayız.

Bu dilekçe metninde pek çok iftira var.

***

Değerli Mahkeme’ye bazı notları çok acele olarak, kısaca demek istiyorum, sunmak durumdayım.Bir, davayı Odatv’ye de açmış olduklarını duymuştum, orada iki Barış var, yöneticidir, Barış Pehlivan ve Barış Terkoğlu, en az birisine açılmış olması gereklidir. İki, Deniz Hakan ve Okan İrtem de yazardırlar. O kadar öyle ki konuşuruz, sonra yazarlar, kendi düşüncelerini de koyarlar, bu bir ortak eser’dir, ürün’dür ve ben son şeklini hiç görmüyorum. Bu mülakatı da ilk önce Mahkeme’den yazı geldiğinde okudum. Çok beğendim; Deniz ve Okan güzel yazmışlar. Kutluyorum. Ancak Deniz ve Okan’a da dava açmış olmaları gereklidir.

Demek açmışlar ve tümünü geri almışlar. Yalçın Küçük’e ise yeniden ve dava için tutmuşlar. Hukuken bir sakınca yoktur, amma herhalde hakareti hafife alıyorlar. Herhalde Yalçın Küçük’ü seçerek şöhret olmak istiyorlar.Tebrik ediyorum.

***

Yıllardır yazarım ve çizerim, yalnız üstatlarım göstermeden yerimden kımıldamam ve kitapya da makale çıkarmıyorum. Üstatlarım, Kazım Yiğit Akalın ve Sedat Akçelik, aynı zamanda benim Silivri müdafilerimdiler, bu mülakatı da gördüler ve “temiz” raporu verdiler. Tabii, bu raporun Mahkemenizi bağlamak gereğini düşünmüyorum; bana “alaylı hukuk profesörü” diyorlar, biz rahatız ve ilave ediyorum. Ankara’daki hukukçu arkadaşım, yıllardır beni hiç bırakmayan müdafiim Dursun Ermiş ile İstanbul’da ve Ankara’da “Ergenekon” avukatımız Kazım Yiğit Akalın, bu davaya girecekler. Haber vermiş oluyorum.

Ben hiç hakaret etmiyorum. En küçük bir işaret olursa, gösterirlerse, geri çekiliyorum. Söylemek istediğim budur.

Akalın ve Akçelik Üstatlarımın, mülakatlarımızı hep denetlediklerinin bir işaretini sunuyorum. Bir Odatv mülakatıdır, başında da, CHP’nin iki eş başkanı, birisinin Gülen olduğu kayıtlıdır. Yalnız yanlış anlaşılmasını istemiyorum ve ikincisini not ediyorum, Aydın Doğan’dır. Ve bana göre milletvekillerinin çoğunu bu ikisi tayin ediyorlar.

***

Tabii istisnalar da oluyor ve biliyoruz. Ergenekon’dan tutuklanmıştım, Mahkeme “bu dosya ile tutuklayamazsınız” kararını verdi, oy birliğiyle tahliye oldum. Sonra Odatv Davası’ndan içeri alındım ve bu arada bir süre dışarıda kalmıştım; bir gün dostumuz Sinan Aygün ile karşılaştım, milletvekili olmak istediğini söylediler ve Kılıçdaroğlu ile görüşeceklerini eklediler, görüşümü almak istiyorlardı. “Olmaz” dedim, Kemal Bey çok zayıftır ve yetkisizdir, “bir yardımı olmaz”, bunları da ifade ettim. Özetliyorum, Sinan dostum, “peki Hocam, Hisarcıklıoğlu...” deyince, Sinan dostuma, “olur, gayet güzel, başka...” karşılığını verdim. Sinan dostumuz, Süleyman Demirel Beyefendi’nin adını andılar, “çok güzel” dediğimi hatırlıyorum. Kılıçdaroğlu, güç önünde eğilirler. Güç’e, çok saygılıdırlar ve buradayız.

Bunları Silivri Mahkemesi’nde ifade ettim ve kayıtlardadır. 26 Ekim 2015 tarihinde, Yargıtay’da murafaa’da tekrarladım, tarihe kayıt düşüyorum. Mehmet Haberal ile Sinan Aygün işte bu vesile ile CHP milletvekili oldular. Bağları bu yolla başlamıştır. Ve işaretlerime, henüz kimseler itiraz etmediler.

Yalnız Haberal Hocamız’ın adaylığını da, Mustafa Balbay ya Engin Alan misli, ben açtım. Silivri’den milletvekili çıkarmak benim projem oldu ve başarıya ulaştığımda pek biliniyor. Eklemiş oluyorum.

***

Eren Erdem’in saylav oluşuna yaklaşıyoruz. “Aday yoklaması” mı, hayır; partiler diktatoryal usullere sahipseler, her yerden tayin mümkündür ve satış ise çok kolaydır. Geliyoruz.

***

Yalçın Küçük

KILIÇDAROĞLU İLEGÜLEN TARİKATI

Burada Kılıçdaroğlu’nun, asıl soyadı “Karabulut”, cehepe’ye girmeden önceki bir tarihten itibaren, Gülen tarikatına mensubu olduğu görüşümü tekraren not etmekle yetiniyorum. Cehepe’nin başına getirilmesi bir komplodur ve Deniz Baykal’a yapılan darbenin devamı saymak durumundayız. Ne yazık, bu görüşüm, Karabulut Kemal’in “gülenci” olduğu düşüncem, pek kabul görmektedir. Yalnız yine de bir dürüst davranışını kaydetmek istiyorum; referandum sandığına gidebilir ve referandum’un kabulü yönünde, o tarihte Gülen ve Erdoğan aynı yerdedirler, oy kullanabilirdi ve gitmemiştir. Net ve açık bir şekilde Gülen’e bağlı kalabilmiştir. Gülen’e güven vermiştir; yalnız, yine de açık ve dürüst kalışından dolayı kutluyorum.

***

Yalçın Küçük, Çıkış: Ansiklopedi 1, Tekin Yayınevi, altıncı baskı, 2015, s.161.

***

Şimdi Değerli Mahkeme’ye, Odatv Mülakatı’nın metnini sunuyorum. Üç bölüm halindedir ve birinci bölüm 11 sayfa, ikincisi 12sayfa ve üçüncüsü tekrar 11 sayfadırlar. Ve toplam, 34 sayfadır. Mahkeme’nin tümünü inceleyeceğini umut ediyorum. Yalnız ben, kolaylık olması için, bazı paragrafları aktarmak istiyorum.

***

İLHAN BERK’İNARİF DAMAR DİZELERİ



**

Hani kör bir arkadaşın vardı

Seninle birlikteyken

Senin gördüğünü o da görürdü

**

***

İlhan Berk’e, öğrenciliğimde, şiir konferansları düzenlerdim. Arif Damar daha yakın dostumdu.Şimdi yoklar. Bu dizeleri mülakata almıştım, metinde yer alıyor. Yeni kuşakları, felsefeye ve şiire özendirmek istiyorum, sevmelerini esastır.

Darwin, uzun süre bir mağarada kalan insanın göremez olduğunu açıklamıştı.Uzun süre hapiste ve özellikle Silivri’de kalanlar, kapıyı açmayı unutuyorlar.Ben hâlâ kapıların bizler tarafından açılacağını bilmiyorum.Ayrıca bu dizleri pek seviyorum, sanki bana yazılmışlar, benim yanımdaki körler de görmeye başlıyorlar. Öyle bir rolüm var. Yavaş yavaş yazdıklarımı görenler çoğalıyorlar.

***

Odatv Mülakatı’ndan

GÜLEN TARİKAT MI

Paralel ile mücadeleyi, hiç önemsemiyorum. Ben Hulusi Akar’ın Fethullahcı olduğu iddialarını da hiç önemsemiyorum. Türk Ordusu’nda Albay’ın ötesinde hiç kimse Fethullahçı olmaz. Başka sorunları var mı, çok var ve ayrı. Nedir Fethullah dedikleri; hayır, bir tarikat değil, tarikat nasıl olur, bir camii olur, Gülen’in camisi yok; tarikatın ayini olur, Gülen’in ayini yok, tarikatın ritüel’i olur, Fethullah’ta ritüel de yok. Hiçbir şeyi yok. Şimdi ‘paralel’ dedikleri, eski masonik örgütler gibi bir örgüttür. Ayrıca bunları çok açık söylediler, Ali FuatYılmazer de söyledi. ‘biz’ dediler, “ne iş yaparsak hem Cumhurbaşkanı’na hem de Tayyip Bey’e sorduk” dediler. Bu doğrudur, nereden biliyoruz, biliyoruz,   çünkü devlette başka türlü olmaz, bunun aksini söyleyenler, devleti bilmiyorlar, cahiller.

***

GÜLEN : BİR DEVLET ÖRGÜTÜ

Fethullah Gülen’i çok abartmamak lazım, “paralel” ismini taktılar, bir devlet örgütüdür. Nereden çıkarıyoruz, bazı savcılar Fethullah Gülen’i tutuklamak istediler, saklandı. Nerede saklandı, Turgut Özal oradayken Çankaya Köşkü’nde saklandı. Peki, İç Asya’daki ilişkilerini, oradaki devlet adamlarıyla ilişkilerini kim kurdu, Süleyman Demirel Cumhurbaşkanı iken kart verdi, öyle oldu. Öyle oldu.

Sonra bunu açıkça söyleyelim, Kemal Kılıçdaroğlu diye birisi var, tanıyorsunuz değil mi, güzel, Bülent Ecevit’in partisinden Ankara Milletvekili adayı oldu. (Ecevit’in evine randevusuz, çat kapı, gelebiliyordu. Buluşup “felsefe” konuşuyorlardı. Bu, Ecevit’in sözüdür.)

Cevap Tarihi: 05.11.2015- 11:35

---

KUR’AN BİLEN ALBAYLAR: “BU ÇOCUK KURAN BİLMİYOR”

Tabii efendim, çok açık olarak, Deniz Baykal’a da Gülen’in gönderdiğinden hiçbir kuşkumuz yok. Artık Kemal Kılçdaroğlu’nun da Fethullahi olduğu konusunda hiç kimsenin kuşkusu yok. Bir de “yedi kocalı hürmüz” sözüm var, biliniyor. Sizin, Karşı Gazetesi’nde beraber çalıştığınız Eren Erdem, o çocuktan milletvekili olur mu, o çocuğu Fethullah koydu oraya, herkes öyle diyor. O çocuk Aydınlık’ta yazarken, yazıları gelirdi, Kur’an okumuş albaylar vardı, “bu çocuk Kur’an bilmiyor” derlerdi. Daha geleceğiz.

***

İki noktayı kaydedebilirim. Bir, Deniz Baykal, Ecevit’ten arta kalanları almazlar ve Kılıçdaroğlu’nu kabul etmesi için mühim bir ricaşarttır. İki, Acılı bir anında, kaset ile istifa zorunda kaldığında, gözü yaşlı, kasetin Gülen’in marifeti olmadığını ifade ile Pennsylvania’ya selam ve güven göndermişti. Hatırlıyoruz. Gülen, Baykal’a Aydın Doğan’dan daha sadık davrandı; Doğan, daha kaset çıkmadan, yerine Kılıçdaroğlu’nu hazırladı. Kılıçdaroğlu’nun İstanbul’a belediye başkanı yapılmasından Baykal’ın haberi yoktu, Hürriyet Holding ve Tüsiad işidir. Güzel sona yaklaşıyorum.

***

ÇUCUK& ADAM & DİNİ DUYGULARA HAKARET

Şöyle başlayabilir miyim, bir, biz Arabi’yi Araplar’dan almadık, İran’dan ödünçtür, bunu göstermenin karmaşık ve kitabi yolları var, pratik olan, biz, Araplar misli “şükran” demiyoruz ve Farisiler örneği, “teşekkür ediyoruz”; Farisi “teşakkur mikonam” diyoruz, tamı tamamına Farisi, “teşekkür ederim”demektedir. Güzel, Araplar, İran’ı alınca hem “acem” dediler, hem “çaylak” anlamı var ve hem de “yeni” diyoruz. Ve dillerini kazıdılar; Arabileştirdiler.

Sürgünde Paris’te, Inalco’da, Kırmançi, Sorani ve Farisi okuyordum; Farisi Hocam, bir İrani ile evli bir hanımefendi idi, bize, derse geldiğinde , “baççe” ya da “baççeha” şeklinde hitap ediyordu, birincisi “çocuk” ve ikincisi “çocuklar” anlamındadır. Fransızlar şaşırsa da ben normal karşılıyordum.

On beşinci yüz yıla kadar biz Türkler, Türkçe sanarak Farsça konuşuyorduk. “Hande” ya da “Bulend” isimlerimiz Farsça’dır ve pek çokturlar. Bizim birbirimize hitabımız, “baççe” ya da çocuk’tur. Büyük Kurtarıcı, Atatürk, daha çok Selanik ağzıyla konuşurdu ve “çucuk” diyordu ve ne yazık, Bay Saylav Eren, ve Avukatı Bay İray, Atatürk ile ilgili bir tek kitap ve ya da anı okumamışlar. Paşa Hazretleri, Çankaya Köşkü’nde bir kısmı yaşıtı ve bir kısmı kendinden çok büyük emekli orgeneraller ile buluştuğunda, bazen keyifleniyor, hadi “çucuklar” bir güreş tutun, diyordu. “Baççeha” demektedir. Fransızca sözlüğümüz, baççeha için “çocuklar” ve “yoldaşlar” karşılığına veriyorlar.

Güzel, bizim “emre” sözcüğümüz, Köprülüzade Fuad bu rada çok yanlıştır, çünkü Farisi bilmiyordu, Farisi “hemrah” sözcüğünden gelmektedir. “Hem” birlikte ve “rah” yol demektir, karşılığı “yoldaş” olmaktadır. Biz, dilimizde, h’leri sevmeyiz, ikisini de yutarız, sondaki a’yı “e” yaparız, emre’yi buluyoruz. Yoldaş’tır. Türkçe değil Farsça köklüdür.

Birbirimize “çocuk” diyoruz. Bazen “hadi çocuklar” şeklinde hitap ediyoruz, “hadi yoldaşlar” demek istiyoruz. Buradayız.

Dilimiz bir zamanlar Farsça’nın sömürgesi olmuştu. Şimdicahiliye dönemindeyiz.

***

Bu aşırı bilgisizlikleri nedeniyle hem Saylav Bay Eren ve hem de avukatı Bay İray adına, utandığımı yazıyorum. Yazıklar, nereye gelmiş durumdayız.

***

Dilimizdeki külahları kaldırmak çok kötü olmuştur, A’nın üzerine(^) koymazsak “adem”sözcüğünü buluyoruz, “yokluk” anlamındadır, “adem-i iktidar” iktidarsız karşılığıdır. (^)koyarsak, uzun A’lı “Adem” yazılmış oluyor. Üstad lexicologue Devellioğlu, uzun “adem” için, “dünyada ilk yaratılan adam”karşılığını veriyor ve “ilk peygamber” ile “adam” demeyi de ihmal etmiyorlar. Harika, ben Bay Saylav Eren Erdem’e, bu arada Teyzem’in kızının adı, kuzinim, “Eren”i di ve oğlunun adı, kuzenim, “Erdem” ve bunlara bakarak İbrani asıllı olduklarını bulmuştum. Eniştem’in soyadı “Erozan” olmakla, adı “İzzet”, pek uygun düşmektedir. Ağah Erozan ile akraba idiler, İzzet’i de daha çok Yahudilerimiz taşımaktadır ve Eniştem, mükemmel bir ispattır. Ve ne tesadüf, Bay Saylav da, benim kuzinimin adını isim, ve kuzenimin adını da soyisim olarak almışlar, böylece yakınlık kurmuş oluyoruz. Demek, sona yaklaşıyoruz.

***

Ferit Devellioğlu, külahlı Adem’in Arabi kökenli olduğuna da işaret ediyor ki yanılmaktadır veİbrani’dir. Adem’i İbrani’den alıyoruz ve Arabi ileçok yakındırlar, “Barak” ile yanlışlıkla “Burak” diyoruz, Barak aynı sözcüktür, Peygamber’in “burak” dediğimiz “Barak” atı, “yıldırım” ya da “şimşek” karşılığıdır. Bu arada ekliyorum, Barak Obama’nın babası bir Yahudi firmasında çalışıyordu ve ismi buradan geliyor, uygun düşmektedir.

***

“Barika-i hakikat, müsademe-i efkardan doğar”

Hakikat şimşeği, fikirlerin çatışmasından çıkmaktadır.

***

Buradaki “barika”, yıldırım veya şimşek olmakla, “barak” sözcüğünü, yanlışlıka “burak” telaffuz ettiğimiz “borak” ya da barak’a çok yakındır. İbrani’de “o” karakterinin ne zaman “a” olduğunu biliyorum ama, Hebrewbilgim hâlâ çok zayıftır. Ve yazık İlahiyat Fakültelerimiz’de İbrani bilen hocalar çok azaldılar ve ya öldüler ya da öldürdük. Bilenler çok az ve bu nedenle İbrani öğrenimde, ilerlemek için, çok zorlanıyorum.

***

Çıkış’ın ilk kitabında, “chapter” yerine “sure” kullandım, çekinmedim. Bu sözcük İbrani ve daha doğrusu Arami asıllıdır ve geçerken Peygamber’in “ümmi” olduğu rivayeti, bazı ilahiyatçılarımızda var, çok yanlış ve hatta tam bir tahrifattır. Bu tahrifatı yapanları pek bilgisiz sayıyorum. Çokturlar. Peygamberimiz çok meraklı idi, vahiy yazarlarından birisini net İbrani öğrenmeye özendirmişti, “Yahudiye” öğrendiler.

Çıkış’ın birinci kitabından bir adet sunuyorum.

***

Nebii ya da Nevii İbrani’dir. Arabi “nebi” olup kökü budur. “Peygamber” diyoruz, Farisi’dir, tekrarlıyorum, biz Farisi’den alıyoruz. “Haberci” demektir ve benim de “Haberci” kitabım var.

Dinleri ve tabii İslamı yazmaya, dille ve kökle başlıyoruz.

Bizde “islam” ya da “teslim” sözcüğü çok sonradır, önce “haceri” diyorlardı. Dinimizin ilk adı budur ve başkaları da var. Dinler Tarihi’ni beş kitapta bitirebilmeyi umuyorum. Başlıyorum, ihtiyaç var, ilahiyatçılarımız bilmiyorlar.

***

Vahit Moran’ın, Türkçe-İngilizce Sözlük’üne bakarsak, “adam” için “a manorperson” ve hatta an individual karşılığını veriyor, tertemizdirler. 2 Bir de “a fullman” diyor ki, biz bunu, yarım-argo, “adam gibi adam” olarak kullanıyor, olabiliriz. “Algı” misli son modadır.

***

Benim Webster’s Newworld Hebrew Dictionary, “adam” ya da “ben-adam” girişine, Elif Dalet Mem karakterleriyle yazıyoruz, person ve humanbeing demektedir, şahıs ya da insanoğlu şeklinde anlıyoruz. Çoğulu “beney adam”, insanoğulları tarzında kabul edebiliriz. Beni İsrael’i İsrael oğlu olarak biliyoruz. “Beni” ya da“Beney”, oğlu demektir, İngilizce“of son” yazıyoruz.

Güzel ve son olarak, İngilizce’nin Oxford Etimolojik Sözlüğü’ne bakacak olursak, Hebrew olduğu işaret edilmektedir, “adam” sözcüğünde iki A’da da uzatma olmalıdır. “Genesis” ki “Yaratılış” da diye biliyoruz, Tevrat’ın kitaplarıdır, “Adam”, Genesis Kitabı’nın ikinci bölümünde geçmektedir ve böylece İbrani bir sözcük olduğunu buluyoruz. Arabi’ye, İbrani’den aktarmadır, ki kuşku duyamayız.

***

Tevrat’ı, aslı “Tora”, bilmeden Kur’an’ı anlamanın imkansız olduğunu yazıyorum. Zındanda tutuklularımıza, paşalarımıza, hep Esed’i tavsiye ediyordum. Pakistanlı bir Yahudi idi, sonra Müslüman oldu ve Kuran’ı yazdı, Türkçesi var. Türkçe Kur’an’lardan en çok Esed’e güveniyorum.

***

Dinler Tarihi’ni beş kitapta bitirmeyi düşünüyorum. Kuran’daki pek çok sözlük İbrani asıllıdır. Ve bir şekilde başlamak zorundayız. Birbirine çok yakın olduklarını biliyoruz.

***

Demek benBüyükve Bay saylav ile karşılaşıyorum. ArtıkKemal Kılıçdaroğlu’na layık olduğundankuşku duymuyorum. Herhalde bana dava açıp şöhret olmayı ümit etmiştir.Ve olmaktadır. Yargıçlarımı genellikleYargıtay’a sevkediyorum. Banakarşı çıkanların iseartık hepsi şöhrettirler.

***

Müvekkilime yönelik “Gülen’e çok bağlanmış”, “neydi o adam”, “o çocuktan milletvekili olur mu” “Fethullah koydu onu oraya” ve“bu çocuk Kur’an bilmiyor” gibi ithamları, müvekkilime yönelik şeref ve saygınlığı rencide edecek nitelikte bir yapı üyeliği isnadı ve yakıştırması ayrıca “bu çocuk Kur’an bilmiyor” gibi ithamı, İslami referansına baş vurulan bir kişi olan müvekkilin dini duygularına hakaret anlamındadır. Bu yakıştırma, müvekkilimin kişilik haklarını ve itibarını zedeleyici bir ifade niteliğindedir.



***

İtalik karakterlerle yazılı bu paragrafı, dava dilekçesinden almış durumdayım. Burada “bu çocuk Kur’an bilmiyor” iki kez yazılmıştır. Tekrarın nedenini anlamakta yine güçlük çekiyorum. Yalnız asıl güçlük başka yerdedir. Bu söz bana ait değil ki, “çocuk” tabiri benimdir, çok Türkçedir, bir “paşa” sözdür, çok hoştur, “çocuk” mu her zaman pek güzeldir, yalnız, “Kur’an bilmiyor”, başkalarına aittir, bana görebilen kişilerdir ve benimki sadece bir nakildir. Metinde, Odatv mülakatında yazılı olan, “Kuran okumuş albaylar vardı, ‘bu çocuk kuran bilmiyor’ derlerdi” işte budur. Demek ben, bilgilerine ve görüşlerine güvendiğim Albaylar’ı naklediyorum. Ve koskoca saylavımızın avukatı, bu referansı neden atlıyor, bir atıf var, nakletmiyor, neden bunu yapıyor ve yine utanıyorum.

Şunu da anlamıyorum, bu neden, “müvekkilin dini duygularına hakaret” olmaktadır; Kur’an bilmeyen çok insanımız vardır ve dini duyguları pek yerindedir. O kadar yerindedir ki, dini meselelerde bir tereddüdü varsa, bir “bilen adama”, bir Hoca’ya gitmektedir. Hep biliyoruz, ve pek utangaç bir insanım, hep bilinenleri yazmak zorunda kaldığım için yine utanç duyuyorum.

Peki şu ne, “İslami referansına başvurulan bir kişi olan müvekkil...” bu sözü ise yine anlamıyorum. Biz üniversitelerde öğrencilerimize, “tebliğ” hazırlama ödevleri veririz, getirdiklerinde hemen “referans” listesine bakarız, hangi kaynakları kullanmışlar, bunu görmek istiyoruz. Saylav Eren Erdem için, “İslami referansına baş vurulan bir kişi” yazılıdır, nedir, neresine başvuruluyor, Eren Erdem’in neresine bakıyorlar, anlaşılmıyor.

***

Pek güzel, ama, ben, “Kur’an bilmiyor” sözünü aktararak, “İslami referansına başvurulan bir kişi olan” Saylav Eren’in “dini duygularına hakaret” etmiş oluyorum; bunu hiç düşünemedim. Bu anlaşılması pek zor bir hakaret olmalıdır, böyle bir hakaret yolu yoktur, tekrarlıyorum. Ve reddediyorum.



Bu arada not ediyorum, benim çalışma dairemde, “The Oxford Reference Dictionary” var, kaynak değerinde sözcükler ya da kavramlar buradadır. Tabii “adam” sözcüğü de burada yer alıyor, In Hebrewtradition, the firstman, yazmaktadır; İbrani hadislerinde, geçmişten gelen “nakil” de diyebiliyoruz, “ilk adam” anlamındadır. Demek “adam” sözcüğünde de hakaret yoktur ve nerede ise yüceltme var.

Mülakatın hiçbir yerinde hakaret bulamıyoruz.

Ne içeriğinde ve ne de dışında, hiç göremeyiz ve görmüyoruz.



…………………………………………….

1)   Baççe, enfant, petitd’unanimal, baççeha, lesenfants, lescamarades..

G. Lazard, Dictionaire Persan-Français

2)A. Vahit Moran, Büyük Türkçe-İngilizce Sözlük, s. 25

***

Cevap Tarihi: 05.11.2015- 11:36

---

Zındanları “üniversite” sayan biri nsanım, eski hapishanelerde, biraz daha imkanımız vardı, izinle, gençleri koğuşuma alabiliyor, İngilizce ya da felsefe dersleri verebiliyordum. Silivri’de yasal hakkımız olmasına rağmen izin müsaade etmediler, arada bir olsa da görüşemiyorduk; ancak, bir ara koğuşumuza verilen Albay Levent Göktaş’tan çok yararlandım. Jandarma subayıydı ve Türk Ordu’sunda en çok madalya alan Göktaş’tır; Kur’an’ı Kürtçe ve Arabi ezber[3] söylüyordu. Aynı gün tutuklanmıştık, ben bu davalar çerçevesinde ikinci kez tutuklanıyordum, Metris’ten Silivri’ye arkadaş olduk. Ordumuz, Jandarma ve Özel Kuvvetler mensuplarının, eskiden, Teşkilat-ı Mahsusa diyorduk, Enver’in bir kuruluşudur, çalıştıkları yerler itibariyle, İslam’ı ve Kuran’ı pek iyi bilmelerine önem veriyordu ve bildiklerini biliyorum. Levent Albay’dan çok yararlandım ve ben “Levent Paşa” diyordum. Çok çalışkandır, ancak “kurmay” olmayı reddetmiştir, orduyu pek sevmektedir.

***

Hayır, bir Albay’ın arkasına sığınmadım. Ben hapiste, Genç Saylav dışarıda, Aydınlık’ta “İslami” yazıyordu, bir kez okumayı denedim ve bana yetmiştir. Halbuki zındanda, dinleri ve bu arada Kur’an’ı çalışıyordum. Ve ekliyorum, “bilmiyor” demek sadece tenkit’tir ve bana da çok söylediler. Şu sırada pek demiyorlar. Bir yazıyı okumak bana yetmektedir. Bilmeden “imam” olanlarımız, hoca’larımız çokturlar ve dilimizde başka “tenkit” yolumuz yoktur. Buraya gelmiş durumdayız.

***

Yazdıklarına bakacak olursak, genç avukat da, saylav olmayı bir rütbe saymak eğilimindedir. Hayır, salt saylav’lık hiç bir rütbe vermemektedir. Politik bir yerdir.

***

Edinebildiğim bilgilere göre, Eren Erdem Bey, Odatv’de yazmaya başlamıştır. Sonra Aydınlık’a geçmiş. Doğu Perinçek, Gülen’e çok karşıdır; Cemaat’in rahatsız olması doğaldır. Sonra Karşı Gazetesi’nde olmuş, yöneticiymiş, henüz saylav değiller, aniden bırakmışlar ve artık yoklar, çalışanlar işsiz ve parasızlar ve binadan ayrılmayı reddederek protesto ettiklerini biliyoruz. Paralarını alabilmek için gazetenin sahibinin bir tv kanalında mensup olduğunu söylediği Caferi tarikatının yöneticileri ile görüşmeye çalıştıkları söylenmektedir. Eren Erdem bey için bundan sonraki kapı, CHP ve Halk TV’dir, her ikisini de Fethullah Gülen’e çok yakın[4] buluyoruz. Şu da var, CHP içinde Fethullah’a yakın bir saylav grubu olduğu yazılıyor ve tabii ben de yazıyorum.

***

Bir zamanlar Fransız şarkıcı Adamo vardı, “her yerde kar var” şarkısını söylüyordu ve şimdi, “her yerde tarikat var”, türküsündeyiz. Legaldirler, ekonomide güçlüdürler ve saygıları çok yerindedir. Çeşit çeşittirler.

***

Benim de kitaplarım, mülakatlarım ve konuşmalarım var. Okuyucularım, izleyicilerim bir tarikattan çokturlar ve çok bağlıdırlar. Her sözümü bilirler, kitaplarımı okurlar ve ne yazık, pek doğru sayıyorlar. Ancak bir de kitaplarımı ve sözlerimi, silah bilip pek korkanlar çıkıyorlar. Doğru, ve her zaman doğru’lar korku salıyorlar. Ve işte yine buradayız.

Demek bir “tarik” ya da yol’uz ve yolcularımı yanıltmamaya çok özen gösteriyorum. Ve bunun için, böyle “yol” yazıları çıkarıyorum. Aynı zamanda cevaplarım’dırlar.

***

Zindanda dinleri , Kuran’ı, Tevrat’ı çalışıyordum. Rusça, İngilizce, Fransızca, İbrani kaynaklardan Türkçe Kuran ve çevirilerini ele alıyordum. Misal mı, Kuran’ın en önemli suresi Bakara’dır, iyi okunursa, bir ölçüde, Kuran’ın tümünü öğrenmek için, bir kapıdır, yalnız, 286’ıncı, Arabi “aya” ve biz “ayet” diyoruz ve“işaret” ya da “müjde” demek daha isabetlidir. Türkçeye yanlış çevrilmiş, nerede ise tüm çevirileri ele almış durumdaydım. Albay’ıma sordum, şaşırdı, ama bakmak istediler, koğuşu yukardaydı, gitti ve geldi, ezbere Arabi okudular vebana “doğrusun Hocam” dediler. Diyanet İşleri Başkanları, büyük profesörler çevirmişler, birbirinden alıyorlar ya da benzetiyorlar ve pek yanlış yapıyorlar. Biz mi, sadece “tenkit” ile öğreniriz ve gelişebiliriz, işte mesele budur.

***

Barika-i hakikat müsademeyi efkardan[5] doğar.

***

Son elli yıldan, beni çıkarın, Türkiye’de hiçbir fikir tartışması[6] kalmaz.

***

Güzel, 7 Haziran seçimlerinden hemen hemen bir hafta sonra Kılıçdaroğlu, erken seçim olursa, aday yoklaması ile gelenleri yerlerinde tutacaklarını ilan ettiler. Bu sözü Kılıçdaroğlu’nun, Erdoğan’dan, seçim yenileme havasını aldığı şekilde değerlendirmiştim. Ve, a- koalisyon istemediler, lafından uzak kaldılar ve b- seçim hükümetine girmediler. Erdoğan’ın en çok istediği iki harekettir; hep yaparlar. Ve devamı var.

***

Kılıçdaroğlu, Sedat Ergin’in Milliyet’te yaptığı “Balyoz” iddianamesi incelemelerini benimsediler. Her ikisi de “darbe var” dediler. Savundular.

***

Kılıçdaroğlu, tutuklu bir albayın eşinin, Yargıtay’da Balyoz duruşmalarına girmesi ricalarını “darbe var” sözüyle reddettiler. Yargıtay, kısa bir zaman sonra “darbe yoktur” kararını verdi ki hep biliyoruz.

***

Enis Berberoğlu, Hürriyet’in başında olduğu uzun yıllarda, nerede ise hiçbir Silivri yazısı yayınlamadılar.[7] Ancak Balyoz Davası için, Cumhuriyet Baş Savcılığı “beraat” istediği zaman, bir Güleni dergide, Balyoz’da darbe gördüler ve yazdılar. Bunu, Gülen için bir “amorti” saymıştım; bununla birlikte, Berberoğlu’nun Gülen’e yakın olduğu işaretlerini de doğru bulmuyordum. Şimdi görüşümü değiştirmek zorundayım.

Bir, bu yazının ilhamının, Berberoğlu’na Kılıçdaroğlu’ndan geldiğini düşünüyordum. İki, Berberoğlu, kontenjan’dan, Utku Çakırözer ile birlikte, saylav oldular. Şimdi Cehepe’de bir grupturlar.

***

Şöyle özetleyebilirim, “parti” olmazsa, “demokrasi” ve ayrıca “seçim” yok demektir. Ancak bunun tersi daha çok doğrudur; “parti”, seçim ile demokrasi’nin de sonu olabilmektedir. Bugün Türkiye’de “parti” diktatoryası, demokrasi ile seçimin sonunu gösterebilmektedir. Partilerde seçim yoktur ve milletvekillerini diktatörler belirlemektedir.

Güzel, Cehepe içinde milletvekili ağaları olduğuna işaret etmiştim. Kendilerine ilave milletvekili seçenlere “ağa” diyoruz. Ayrıca partilerin bir mafya’nın elinde olduğunu da ileri sürebiliyoruz. Tekrar etmek istemiyorum.

***

Peki nasıl, Cehepe’de “aday yoklaması”, parti içinde yapılıyordu ve milletvekili ya da belediye başkanı adaylarının parti “delegeleri” tarafından belirlenmesine “aday yoklaması” diyorduk. İktidarsız Diktatör Kılıçdaroğlu , birkaç istisnai seçim bölgesi hariç, bunu kaldırmıştı ve Cehepe, kendi kendisini seçen küçük bir grubun eline geçmişti, bunu da biliyoruz. Bir “mafya” halidir.

***

Cehepe, “7 Haziran” seçiminde yepyeni bir yol denedi; düzeltiyorum, daha önce bir kez SHP zamanında uygulanmıştı ve çok büyük suistimallere neden olmuştu, bunu da biliyoruz. CHP’de, seçiciler, kurultay delegeleriydiler, yetmişli yılların sonlarına göre, Ankara’da150 kadar, diyebiliyoruz. Suistimal’a açık sistemde, çok emin değiliz, parti üyeleri seçicidirler ve seçimden hemen önce şişirmek mümkündür. Ve şişirdikleri gazete haberi dahi oldular. Bunlar kimler, hiç bilmiyoruz.

Sözcü’den Rahmi Turan ve Hürriyet’ten Ertuğrul Özkök bayram yaptılar; aday yoklamasında, Kılıçdaroğlu’nun zafer dahi kazandığını yazdılar. Rekor kırmışlar, ancak seçici tayin edilenlerin nerede ise yarısından fazlasının oy dahi vermediklerini göstermek çok kolay oldu, tam bir fiyaskodur. Kaçmışlar. Ve bunlar gösterilince, zafer sesini kestiler. Ve işte bu kadar, bitirmiş oluyoruz.

***

Bir Mahmut Tanal vardı, Cehepe’den bir saylav, biz Silivri’de iken hep geliyordu, mütebessim, bizi seyrediyordu; lehimize bir sözünü ve hareketini duymadık. Ancak Gülen Cemaati “paralel yapı” ilan edilince, tutuklamaklar başlayınca, bu Tanal’ı hep Adliye Sarayı’nda gördük, artık bir savaşçı, hep bağırıyor ve hep çağırıyor ve hep sıçrıyordu. Adını hemen “Fethullahçı” yazdılar; hep korumadır. Şöyle böyle-itiraz ettiyse de pek de rahatsız olmadığını hatırlıyoruz.

Cevap Tarihi: 05.11.2015- 11:37

---

Ve Mahkeme’ye, 29 Ekim 2015 tarihli Sözcü Gazetesi kupürünü sunuyorum. Saylav Tanal, Gülen’e yakın İpek Sermaye Grubu’nun gazete ve televizyonlarına el konduğu zaman kendisini tutamamış bir haldedir ve bir tepededir. Ve tabii yalnız değil, “Mahmut Tanal, Barış Yarkadaş ve Eren Erdem” oradadırlar ve bir grupturlar. Ve bunlar, meşhur “aday yoklaması” işinde, yıldızdırlar ve en baştadırlar. Bir de Ataşehir Belediyesi’nden bir kişi var; bihakkın“saylav adayı” oldular ve öyle yerlere oturdular ki, artık sağlam saylavdırlar.

Bu esrarengiz aday yoklamasını işte bu grubu tertip etmek için yaptılar.

***

Kemal Kılıçdaroğlu mu, 7 Haziran’dan hemen hemen bir hafta sonra, Erdoğan’ın seçim yenileme kararını duymuştu, bu grubun, “yerini tutarım” dediler. Ve her şey dedikleri gibi gerçekleşti; kontenjandan Çakırözer ve Berberoğlu da var, ekliyoruz, ve bu kadar değil çokturlar ve cehepe’de Güleni bir grup oldular.

***

Hayır, İpek Grubu’na el konması kötüdür ve tabii Fethullah Gülen’e yakın olmak artık bu ülkede ne suç ve ne de hakaretamiz’dir. Ben“Fethullahi” dedikleri polis şeflerinin de bizim türümüzden evlerden alınıp zindanlara konmalarına karşı oldum. Burada, benim bunlarla, ilgim yok ve ben Cumhuriyet’in kurucu partisinin halini yazıyorum. Özetlemiş durumdayım.

Saylav Eren Erdem’e de, diğerleri türünden, basit bir rolden dolayı refere edilmektedir.

Tekrar edebilir miyim, Gülen’i mühim görmüyorum.

Ve “paralel yapı” doktrini benden uzaktır.

Dava dilekçesi abartı ile yazılmıştır. Reddi’nin pek isabetli olacağını düşünüyorum.



Kaynaklar:

[1] Bunu da Al Jazeera’dan ekleyebiliyoruz: “Devlet Bahçeli, Ergenekon ve Balyoz davalarında ‘darbe hevesi’nin görüldüğünü belirten MHP Genel Başkan Yardımcısı Celal Adan’ın sözleri için ‘Çok doğru söylemiş’ dedi.” (17 Mart 2015)

[2]“Sanık bu incelemeyi yazarken hiç zorluk çekmemiştir. Zira sanık Yalçın Küçük, şeytana pabucunu ters giydirecek kadar kıvrak bir zekaya ve düşüncelerini karşısındakilere kolaylıkla ve rahatlıkla anlatabilecek, onları en azından kendi düşüncesi paraleline getirerek aynı düşünce tarzını rahatlıkla ve kolaylıkla onlara aşılayabilecek…” ve böyle devam etmektedir. Ben duruyorum. Selimiye Askeri Mahkemesi kararı’dır, 1983 tarihinde olup sekiz yıllık hapis cezası eklidir. Bu karar, bu şekliyle Askeri Yargıtay tarafından da onanmıştır.

Yalçın Küçük, Davalarım, Tekin Yayınevi, 1989, s. 16.

[3]Aslı “az bar”, Farsça’dır, “ez” , Türki “den” takısıdır , “ber” kalp ya da yürek anlamı var. “Kalpten” sözcüğüdür, işte “ezber” budur.

[4]Halk TV, beni çok istediler, gittim, programın saatlerini aştılar, ama sonunda beni kovdular. Yılmaz Özdil, kendisini de kovduklarını yazdılar. Halk TV, Gülen’e yakın olanlar ile daha çok rahat ediyorlar.

[5]Geç Osmani söz.

[6]Yalçın Küçük’ten bir söz ve periyodu, kırk yıldan elli yıla çıkarmış durumdayım.

[7]Benim belleğime göre, Türkiye’nin “en güçlü” on adamını seçtiler. Lütfettiler, cezaevinden, bir de beni koydular.
Odatv.com