Konu Tarihi: 15.06.2024- 06:48

---

Yazı bir arkadaş tarafından face'e asılmıştı. güzel bir yazı, anlamlı, düşündürücü... Bir kahramanın, kurtuluş ve kuruluş sürecinde binlerce kahramandan biri olan Miralay Behiç Erkin'in hayatının kısa bir özetini anlatan bir yazı. Önce face'te kendi bölümüme, şimdi buraya asıyorum. Yazının kaynağı yok. Yazıyı benden önce kendi sayfasına asan arkadaş X'ten   bir kod bulmuş 1181 MKA diye. Çağrışım da yapıyor. Yazıyla doğrudan ilitili Mustafa Kemal Atatürk'ü de çağrıştırıyor. Sonuçta ne olursa osun buraya asmakta yarar var diye düşündüm. O yokluk döneminin kahramanlarından birinin Miralay Behiç Erkin Erkin'in yaşamının özeti...

Yazının face'teki sayfama astığım giriş kısmına yaptığım yorum:

Etkileyici bir yazı. Söylenildiği gibi bir yurtsever subayın sayısız derslerle yüklü kahramanlığı... ''Diktatör'' Atatürk'e verdiği yanıt, sonra Ata'nın tavrı... Bu ülke Kurtuluştan kuruluşa bu adamlar, bu kahramanlar sayesinde geldi. Unutmamak gerek, kenarda köşede kalmamalılar. Miralay Erkin Behiç...Hiç kuşkum yok, zamanı geldiğinde o ve onun gibi nice yurtsever subay bu coğrafyanın devrimci sürecinde yerlerini alacak ve hep bir büyük saygı ile anılacaklar.
Işıklar içinde uyusunlar.

Miralay Behiç Erkin ( 1876 - 1961)



Behiç Erkin, bir İstihkam subayıdır…
Ankara Malıköy müzesi, Kurtuluş savaşının lojistik merkezidir ve Behiç Erkin yönetmiştir.
Görmenizi tavsiye ederim.
“1933. Cumhuriyet on yaşına gelmişti.
Onuncu Yıl Marşı için yarışma açıldı.
Faruk Nafiz Çamlıbel ve Behçet Kemal Çağlar’ın yazdığı sözler seçildi, Cemal Reşit Rey besteleyecekti.
Mustafa Kemal güfteyi görmek istedi. Getirdiler.
Çıktık açık alınla on yılda her savaştan,
On yılda on beş milyon genç yarattık her yaştan,
Başta bütün dünyanın saydığı başkumandan,
Bir baca yükseliyor, durmadan her yamaçtan…
Okudu.
Son dizenin üstünü çizdi.
“Demir ağlarla ördük, anayurdu dört baştan” yazdı.
Sonra da Behiç Erkin’e döndü.
Çanakkale’den beri arkadaşıydı.
İstiklal Madalyalı milli mücadele kahramanıydı.
Devlet demiryollarının kurucusu ve ilk genel müdürüydü.
“Sizlerin bu on senedeki emeğiniz iyi ifade edilmiyordu, o nedenle o mısrayı değiştirdim” dedi.
Türkiye Cumhuriyeti’nin on yıllık mucizevi kalkınma hamlesine imzasını atan Mustafa Kemal…
Zihinlere mıh gibi çakılan “demir ağ” metaforuyla, Onuncu Yıl Marşı’na da imzasını atmıştı.
Behiç Erkin…
İstanbul doğumluydu.
Mustafa Kemal’den beş yaş büyüktü. Kurmay subaydı.
Lojistik dehasıydı.
Çanakkale’ye asker ve mühimmat sevkiyatında inanılmaz işler yapmıştı.
Memleket işgal edilince saniye tereddüt etmeden Anadolu’ya geçti, milli mücadeleye katıldı.
Anadolu’ya geçtiği gün, Mustafa Kemal çağırdı.
“Ben cephede ne yapılması gerektiğini biliyorum, sen cepheye askerin mühimmatın erzağın nasıl getirilmesi gerektiğini biliyorsun, demiryolları işin ehli biri tarafından yönetilmezse bu işi yapamayız, demiryolları sana emanet” dedi.
Behiç Erkin, Mustafa Kemal’i yanıltmadı.
“Türkler demiryolu işletemez” önyargısını tarihe gömdü.
Savaştan sonra demiryolu okulu açtırdı, uzman personel yetiştirdi.
Türkiye Cumhuriyeti Devlet Demiryolları’nın kurucusu ve ilk genel müdürü oldu.
O yokluk döneminde memleketin demirağlarla örülmesinde birinci derecede katkısı oldu.
İşletme dilini Fransızca’dan Türkçe’ye çevirdi.
Demiryolları müzesi kurdu.
Sonradan İstanbul Teknik Üniversitesi adını alacak olan Mühendis Mektebi’ne özerklik kazandırdı.
Milletvekilliği yaptı, bakanlık yaptı, büyükelçilik yaptı.
Kurtuluş Savaşı’nın en kritik günlerinde, Mustafa Kemal acil ibaresiyle bir telgraf göndermişti.
“Sevkiyatı hızlandırın, trenleri son sürate çıkarın, geciktiren idamla cezalandırılır” diyordu.
Behiç Erkin derhal cevap telgrafı gönderdi.
“Bu hat 40 kilometreden süratli gitmeye müsait değildir, hızlandıralım derken tek bir sevkiyat bile yapamayabiliriz, emrinizi aldım, bu nedenle uygulamadım, ikinci emrinizi bekliyorum” dedi!
Mustafa Kemal’den tekrar telgraf geldi:
“Sen nasıl uygun görürsen Behiç…”
İşte bu diyalog ve bu omurgalı karakter nedeniyle, Mustafa Kemal tarafından Behiç’e Erkin soyadı verildi.
Mustafa Kemal kendi el yazısıyla Behiç’e gönderdiği mektupta, Erkin’in anlamını şöyle yazmıştı:
“Her şart altında kendi doğrularını dile getirme cesaretini gösteren, bağımsız kişi.”
Behiç Erkin gerçekten her şart altında kendi doğrularını gerçekleştiren, bağımsız kişiydi.
İkinci Dünya Savaşı’nda Fransa nazi işgali altındayken, Paris Büyükelçimiz’di.
Müthiş bir insanlık örneğine imza attı, 20 bine yakın Yahudi’ye Türk pasaportu vererek, Türk vatandaşı gibi göstererek, ölümden kurtardı.
“Türk ulusu adına konuşuyorum, Atatürk önderliğinde kurulan Türkiye Cumhuriyeti’nde din, dil, ırk ayrımı yoktur, vatandaşlarımıza dokunamazsınız” dedi.
20 bin insanı kurtardı.
1961’de rahmetli oldu.
Vasiyet etmişti…
“Beni, ilk demiryolu genel müdürlüğü görevini üstlendiğim Eskişehir’e, İzmir-İstanbul-Ankara hatlarının birleştiği yerde toprağa verin” dedi.
Orada yatıyor.


Kaynak:
1181 MKA (Twitter)