Şu özgürlükler konusunu daha net açmak gerekiyor. Burada liberal düşünce özgürlüğüne dair eleştiri getirenler her liberal görüşü savunan öldürülsün veya hapise atılsın gibi bir iddia da bulunmuyor. Yada liberal görüşler tamamen sansür edilsin, hiç öğrenilmesin gibi bir iddia da bulunmuyor. Zaten biz haklıyız ve haklılığımıza dair hiçbir çekincemiz yok. Liberal görüşler, faşist görüşler, anarşist görüşler vesaire de anlatılarak bunların eleştirisi üzerinden de Marksist düşüncenin doğruluğu, toplum ve insanlık için önemi anlatılır. Marksist görüş bunların karşısında kendini sınayarak, sürekli bunlarla rekabet ederek, bunların çarpıtmalarını ortaya koyarak kendini geliştirebilir ve toplumu peşinden sürüklemeye devam edebilir. Dikensiz gül bahçesinde yaşayan, insanların sürekli üzerinde durmadığı, geliştirmeye çalışmadığı, liberalizmin teorik iddialarına cevap üretemeyecek bir Marksiz durağanlaşmaya ve devamında çürümeye mahkum olur. SSCB neden yıkıldı? Bir çok neden var ama nedenlerden biride sizin McDonalds'ın halkların gözünde cazip, çekici olmasına engel olamayışınızdır. Peki bu cazip kılmama durumu Marksizmi hiç bir tartışmaya cevap üretemeyen, dikensiz gül bahçesi haline getirmekle mi olur yoksa her karşı ideolojiye teorik olarak cevap üretebilen, sürekli kendini sınayan ve geliştiren bir Marksizmle mi olur? Ben ikinicisiyle yeni insanın yaratılabileceğini, çürümenin engelleceğini, ideolojik olarak sağlam olunabileceğini düşünüyorum. Ancak bu durum şunla karıştırılmamalı; burjuvaziye politik özgürlük verelim, parti kursun, örgütlensin, görüşlerini yaymak için medyayı kullansın, devlet, okul vesaire gibi ideolojik hegemonya araçlarını toplum üzerinde kullansın gibi bir önerme de bulunmuyorum. Bunların tabiki önüne geçilmeli. Bahsettiğimiz gerek akademik gerek toplumsal düzeyde sürekli tartışılabilen, liberal önermeleri buralardan yasaklayarak değil fikirsel olarak ezerek alt eden ve silikleştiren, ideolojiyi toplumun her kademesinde karşıtlarıyla beraber tartışıp, argüman üreterek toplum nezdinde içselleşmesini sağlayan bir Marksizm.

Liberalizm sosyalizm tarafından aşılmış bir ideolojidir. Sosyalizm bilimsel ve güçlü temelleri olan bir ideolojidir. Sosyalizmin pratikte sınanması için liberalizme özgürlük vermeye gerek yoktur. Burada anlaşılmayan konu liberalizme özgürlük verilmesinin veya verilmemesinin güncel yaşam pratiğinde ne anlama geldiğidir. Liberalizme özgürlük demek sosyalizme karşıt bir ideolojiye yaşam hakkı vermek, bu konuda örgütlenebilirliğini sağlamak ve bireyci ( dinci) bir ideolojiyi toplumda yayma hakkını savunmaktır. Bu durumu yasal bir statüye kavuştırmaktır. Sosyalist kuruculuğun başladığı bir süreçte burjuvazinin ekonomik, siyasi ve felsefi alanda geriletmeye çalışırken liberalizme özgürlük nutukları atmak ya ağdalı bir romantizme bulanmak, ya da liberal saflara savrulmaktır.   Sosyalist devrimin bu süreçte bunlarla uğraşacak zamanı olamaz. Halkın toplumsal hafızasında yüzlerce yıl yer tutmuş gericiliğe özgürlük nidaları bu yüzden sosyalist sol tarafından savunulamaz.

Sosyalizmin felsefi, siyasi, ekonomik alanda bir sürü dönüşüm yapmasının gerekliliğinden bahsediyoruz. Bu noktada ekonomiyi zaten es geçelim. Orada özel mülkiyet özgürlüğünü savunan yok. Siyasi alandada burjuvaziye politik özgürlük verelim, örgütlensinler, parti kursunlar falan da demiyoruz. Düşünsel hegemonya alanında devletin ideolojik üretim araçlarının kontrolünü verelim diyen de yok. Anlamadığınız şu; yeni insan yaratmaktan bahsediyoruz, üstyapısal alanda işçi sınıfının hegemonyasının inşa edilmeye çalışılacağından bahsediyoruz peki bu hegemonyanın sosyalist düşünce kendisini anarşist, faşist, komünar, liberal vesaire görüşler karşısında sınamadan, onları düşünsel düzeyde sürekli alt etmeden, bu düşüncelerinin eleştirisinin, tartışmasının toplumun her düzeyinde yapılmayıp toplumun bilinçli bir şekilde rızası hatta katkısı alınmadan inşa edilebileceğine inanıyor musunuz? Evet sosyalist kuruculukta bir çok önemli işimiz olacak. En önemliside yeni insanı, yeni toplumu ve farklı bir hegemonya türünü inşa edip bu hegemonyanın tüm dünya halklarında cazibe merkesi olmasını sağlamak olacak. Bu ise tartışılmayan, dokunulmayan, sınanmayan, her an kendini geliştirmeyen, din muhtevasına bürünmeye başlamış bir ideolojiyle değil her sınamayı, her eleştiriyi, her sorgulamayı her defasında yeniden alt etmeyi başararak toplumun rızasını alan bir ideolojiyle mümkün olur. Başka türlüsü dıştan sert gözüken ama içten içe çürüyen bir ideoloji ve devamında toplum yapısına sebep olur.