Oy mu isteyeceğiz, örgütlenecek miyiz?


Soruyu şöyle de sorabiliriz. Seçimlerde oy istemeden mücadele ettiğini düşünmek, oy vermeyenin ise daha sonra örgütleneceğini düşünmek ne kadar gerçekçi?

''Oy istemiyoruz ama sizden mücadele etmeye devam etmenizi, örgütlenmenizi istiyoruz'' demek, hiçbir anlama gelmiyorsa, ''benden sana hayır yok, sen kendi başının çaresine bak'' demektir.

Buradan ne seçenek çıkar, ne mücadele çıkar, ne örgütlenme!

Neyse ki Haziran Direnişi bize hem olgun, hem de devrimci siyasetin toplumsal karşılığı olduğunu gösterdi.

Türkiye siyasetinin en büyük krizini yaratmak, bu karanlık rejimin ortaklarına nasip oldu. Bu krize vesile olmak da Haziran'da ayağa kalkan insanlığa... Krizi fırsata çevirmek   sermayenin bildiği bir oyun. Biz de boş durmayacağız. Seçimleri bu nedenle önemsiyoruz. AKP'yi geriletme mücadelesinde öne çıkan, rejimi kurtarmaya dönük operasyonları da boşa düşürür. Bu nedenle gerçek bir mücadele dönemine giriyoruz.

Her şeyin merkezinde seçimler duruyor diyen bir koro ''Haziran Direnişi'nin soluğunun'' seçimlere yetemediğinden dem vurmaya başladı. ''AKP'den her ne pahasına olursa olsun kurtulmalı, her şeye rağmen CHP'' diyorlar. Gerici rejim can çekişirken, solun siyasal ve ideolojik mevziler kazanmasını küçümseyip hesaplaşmayı seçim sonrasına havale etmeyi salık veriyorlar.

Biz bunlarla oyalanmayacağız.

Haziran bir başlangıçtı, bu karanlık düzenle hesaplaşmak için oy vermeye çağırmak da halkın örgütlenme ve geleceğine sahip çıkma iradesini oluşturmak için bir başlangıç. ''oy istemiyoruz'' demek, ''oy değil mücadeleniz önemli'' demek seçimleri siyasi ve ideolojik bir hesaplaşmadan bağımsız düşünmek, halka ''bizim size ihtiyacımız yok'' demektir.

Seçimlerde sosyalizme atılacak her oy, bir bağlanma biçimini ifade eder. Haziran Direnişi'nin ruhunu yaşatma iradesini temsil eder.

Bu nedenle Haziran Direnişi'nde ''devrim göz kırptı'' diyen insanların sosyalizme oy vermeleri için ne gerekiyorsa yapılmalıdır. Gözler bir daha yumulmasın diye.

Komünist dergi, Ocak 2014