Yazdıklarınızın Leninizm ile hiçbir ilgisi yok. Sizden ricam "Tek Yol Devrim" nikini kullanmayın. Çünkü söylediklerinizin bu sloganı kullanan grupla hiçbir ilgisi yok. KUlaktan dolma bazı şeyler yazıyorsunuz. Çoğu anti-komünist tezler veya "bürokrasi" gibi zamanında reel sosyalizmi içine sindiremeyen küçük bujuva aydınlarının teorileri. Yani Sovyetler'de bürokrasinin iktidarı vardı, işçi sınıfını sömürüyordu, öyle mi? Nasıl sömürüyordu acaba? Peki, kimdi bu bürokrasi? 1989'dan sonra ne oldu bu bürokrasiye?

İşçi sınıfının bilinçlenmesi konusunda da konuya dışarıdan bakan biri gibi konuşuyorsunuz. Yani siz süpermenler, işçi sınıfına bilinç getireceksiniz. Tüm işçiler bilinçlenecek, sonra da muhtemelen seçim sandığından sosyalizm çıkacak, öyle mi? Bunlar ham hayaldir, realite ile hiçbir ilgisi yoktur.

İşçi sınıfı üretimdeki pozisyonu gereği devrimcidir. Üreten kendisidir. Artı değeri alan ise kapital. Kendisi boğaz tokluğuna çalışıyor, aslan payı kapitaliste gidiyor. İşçilerin çoğu, en bilinçsizi bile, en azından sezgiyle bunu görüyor, anlıyor. Ancak çözümü göremiyor. Bunu anlatmaya gidince de, her türlü metafizik ve anti-komünist şartlanmanın bariyerleri karşınıza çıkıyor. Kimisi ben yolunu bulur kendimi kurtarırım diyor, kimisi kaderimiz bu, herşey Allahtan diyor, kimisi bunu yıkacağız da, yerine ne gelecek, sosyalizm de kötüymüş, bak orada da sömürücü bürokratlar varmış diyor. Yani bilinçlenmenin önünde en büyük engel bu saplantılar, beyin yıkamalar.

Bir de devrim kendiliğinden olmaz. İşçi sınıfı ve emekçilerin partisinin ülkeyi devrime götürecek siyaseti ustalıkla yürütmesi gerekir. Karşı taraf çok örgütlü çünkü, tüm olanaklar ellerinde.   Çok sıkı devrimci militanlardan oluşan kadrolara, son derece bilgili ve deneyimli merkez yönetimine gerek var. Böyle bir parti olmadan düzeni değiştirmek hayaldir. Partisiz iktidarı ele geçirmek de hayal, geçirdikten sonra sosyalizmi kurmak da hayal.

Bir soru soracağım, Engels bir kitabında, ''özel mülkiyetin kaldırılması devletin son eylemidir'' demiş ve sonra devletin sönümleneceğini söylemiştir. Bu açık uyarıyı, SSCB'deki devletin bürokratik niteliğiyle birleştirdiğimizde devlet konusunun tümüyle gözden geçirilmesi gerekmiyor mu? Yola, ne kadar iyi niyetlerle çıkılırsa çıkılsın, devletin var olduğu bir yönetim biçiminde bürokrasinin de olacağını varsaydığımızda bu bürokrasi kalıcılaşacak ve toplumun üzerinde bir baskı ve sömürü aracına dönüşecektir. Bunu önlemenin yolu işçilerin bilinçlenmesi ise, bu bilinçlenmeyi devrim sonrasına bırakmak demek bürokrasinin insafına terketmek demektir. Böyle bir düşünce idealist bir tavır değil mi? ''Devletin sınıfsal özü'' de bu bakış açısına göre fazla Polyannacılık haline gelmiyor mu? İşçileri kurtarmayı bir argüman haline getirmektense, önce işçileri bilinçli birey haline getirmek ve bürokrasi karşısında güçlü kılmak neden yanlış olsun?

Sayın Yorum2006, hiç bir yorumumda işçiler bilinçlenecek ve sosyalizme geçiş seçimle olacak demedim. Benim söylemek istediğim farklı bir şey. Belki iyi anlatamadım. Sınıfsız bir toplumu oluşturmak bilinçli bireyler oluşturmaktan geçiyor diyorum. İşçi sınıfı bilinçsiz olduğu sürece hep yönetilen durumunda kalacaktır. Böyle bir sürecin sınıfsız bir topluma evrileceğini iddia etmenin hayal olduğunu söylüyorum.

Ve, sonrası ne?

Bu söylediğiniz işçiler kendi kendini yönetebilecek bilince varıncaya kadar kapitalizm içinde demokrasi mücadelesi verilmelidir, demiyor musunuz? Bunu söylemiyorsanız, ne söylüyorsunuz? Çekinceleriniz var diye sosyalist mücadelenin ertelenmesinden yana mısınız, değil misiniz? Bunun cevabını verebilir misiniz?

Tek ülkede devrim olmaz demiyorum, tek ülkede sosyalizm olmaz diyorum. Geri kalmış bir ülkede bireyler kendi sınıfsal bilincine varmadıkça ve kendi kaderini eline almadıkça sınıfsızlığa gidecek bir süreç yaşanmayacaktır. Bu süreç dar kadrolu parti ve örgütler eliyle gerçekleştirilemez. Böyle bir süreç sınıf diktatörlüğü yerine parti diktatörlüğüne dönüşür. SSCB'de olan buydu. Söylediğim bu.

Önerin var mı? Böyle olmazsa nasıl olur?