Birleşik Haziran Hareketi, bir yenilgi örgütüdür. Yenilen, teori ve pratik olarak yetersiz gruplardır. Bu yenilginin ardından, hareketler kapılarını açık tutmak için tekelci gibi birleşmiştir. Amaç, devrim hayalini beraber satmaktır.

Çok mu abartıyorum? Hayır, sanırım az bile söylüyorum. Bunun için üzülüyorum, ancak Y-CHP'nin sağa doğru dört nala koştuğu bugünlerde sosyalistlerin hala toplantılarla zaman kaybetmesi, fabrikada, iş yerinde, okulda iş yapamaması düşündürücüdür.

Bu eleştirim sadece BHH'ye değil. Dün Mehmet Ayvalıtaş'ın mahkemesi görüldü. Sadece bir kaç insan bulunmaktaydı. Haydi bir çok örgütün gençlik yapılanması güçsüz. Ancak BHH'de iki güçlü gençlik yapılanması var: GM ve FKF... Mehmet'in örgütü SODAP'ın müttefik olduğu hareketler bile gençlik örgütlerini yığsa, Kartal'da Taksim-Gezi şehitlerinin hakkı olan kalabalık olur. Ama öyle bir şey yoktu.

Ama BHH haftasonu binleri toplarken Bostancı'ya, 10 KM ötesindeki Kartal'a toplayamıyor. Kolektifler de bu eleştiriden bağımsız değil. Eğer Gezi şehitlerini sahiplenmeyeceksek, mahkemelerine koşmayacaksak, Haziran ile nasıl bağ kuracağız?

Sokağa çıkmak konusunda bir sıkıntı var. Taksim'in nasıl açıldığı unutuluyor. Bellekler çabuk köreliyor. Eğer basın açıklamaları yapılmazsa, eylemler yapılmazsa meydanlar kapatılır.

Burada partileri işin içine katamıyorum, çünkü işçi sınıfı örgütleri hafta içi tüm üyelerini sokağa dökemeyebilir. Ama gençlik öyle değil. Gençlik örgütlerinin eylemlere gitmesi gerekirdi.

Y-CHP'nin gençlik kolları bile daha somut adımlar atıyor bunca parti bürokrasisine rağmen. Gezi merdiveninde eylem yapıyor, yolsuzluk eylemleri düzenliyor. Halbuki bunu işçi sınıfının hareketlerinde yapması gerekir. Bu insanları saflarımıza katmamız gerekir.

Burada kendi hareketim de eleştirilere dahildir. Gençliğe gidiyoruz, bir kopuş yaratmaya çalışıyoruz, yeterli değil henüz. Ama yapacağız, başka yolu yok. Daha da çetrefilleşecek yaşam. O zaman durumlar değişecek. Çelik gibi olanlar ayakta kalacaktır.

Birleşik Haziran Hareketi, bir yenilgi örgütüdür. Yenilen, teori ve pratik olarak yetersiz gruplardır. Bu yenilginin ardından, hareketler kapılarını açık tutmak için tekelci gibi birleşmiştir. Amaç, devrim hayalini beraber satmaktır.

Saçma bir yorum olmuş. Haziran direnişinin olduğu bir ülkede sol örgütlerin bazı ilkeler üzerinden biraraya gelerek direniş gruplarını örgütlemeye çalışması saygı duyulacak bir hareketken, neler söylüyorsunuz.

Saygı duymadığımı belirtmedim, ayrıca neden saçma bir yorum olduğunu söylersen daha doğru olur.

BHH, hareketlerin ayrı ayrı duruşu ve başarısız ittifak çalışmaları üzerine, yani yenilgi üzerine oluşturulmuş bir harekettir. Bu hareketin güncel pratik işlemezliğini de bir örnekle eleştirdim. Bu eleştiriyi kabul etmiyorsak, bilinmeyen bir durum varsa tarafımdan, bu cevaplanmalı. Bir şeye "saçma" demekle "saçma" olmuyor.

Şunu belirteyim, biz lafımızı sakınmayız, olgu ne ise odur bizim için. Yapılan eleştiriyi kişisel olarak algılamak yerine, eleştirinin aslında olguya uymadığını göstermeye çalışmak gerekir.

BHH partisel bir ittifaklar hareketi değil. BHH'nin açıkladığı ilkeler sosyalist ilkeler de değil. BHH AKP faşizmine karşı muhalefette bulunmasına rağmen örgütlü olmamasından dolayı her başkaldırışta yenilgiye uğraması muhtemel olan kitlelere belirli ilkeler çevresinde örgütlemeye çalışan bir harekettir. Bunda eleştirilecek ne var sol açısından?

Başarısız olacak olması eleştirilmelidir. Eleştirilere bu kadar karşı-tepki göstermeye gerek yok. Başarılı olması için de hareketler ittifakı olmalıdır, özeleştiri sürecinden geçmelidir ve hareketler yaşamca doğrulanmayan stratejilerinden vazgeçmelidir.

Başarısız olacak olması eleştirilir ne demek ya! Böyle bir eleştiri mi olur? Siz başarı ya da başarısızlığı nasıl görüyorsunuz? Sol örgütler bu koşullarda tek başlarına yeteri kadar kitleyi örgütleyemiyorsa, çok daha kapsamlı bir olarak bir araya geliyorlar ve kitleyi örgütlemeye çalışıyorlarsa bunun karşısına çıkılır mı? Adı üstünde örgütlenme hareketi. Başarısızlık ne. Amaç sosyalist devrimi bu örgütlenmeyle gerçekleştirmek değil ki. Hem neden olmasın. Toplumsal olaylarda yarın ne olacağını bugünden kestirebilmek mümkün değil ki. Çok farklı çevreler böyle bir örgütlenmeye gerek olduğunu düşünmüşler, özveriyle beraber olmuşlar. Bunun nesini eleştiriyorsun? Yanlış geliyorsa, bir önerin var mı? HKP olarak kaç kişiyi örgütledin, Haziran kitlesiyle buluşmak için ne yaptın?

Şu demek oluyor:

Örgütler BHH'den sayıyı toplayacak. İnsanlara umut verecek, onlara kendi programlarını dayatacak. Sonrasında ilk başarısızlık ve örgütlenememe durumunda suçu birbirine atacak. Sonra da o örgütlendiği söylenen kitlenin enerjisi boşa harcanacak ve bu süre zarfında karşı-devrim daha fazla ilerlemiş olacak.

Nereden mi biliyorum? ÖDP'ye, Yurtsever Cephe'ye, Sol Cephe ve Birleşik Muhalefete bakın, böyle olmuştur. İnsanlar siyasi rahmetlik olmuştur buradaki çabalarının ürüne dönüşmemesi sebebiyle.

Dolayısıyla izlenilen yöntem, aynı sonuca yol açacaktır. Şimdi bu konuda uyarmak neden bu kadar rahatsız ediyor ki? Onun yerine yapılması gereken örgütlerin stratejice, programca tartışma sürecinden geçmesi ve ortaya koyduğu olguların bu sürece kadar yaşamda karşılık bulmadığını belirtmesidir. Böyle bir birliktelikten sonra da aydınların, sendikacıların, işçilerin birliğe çağrılmasıdır. Yani derleniştir.

Devrimci Mücadele olarak bunu için 1989'da önerdik, Kuruçeşme toplantı metinlerinde de bunlar yazar. 1989'dan çıkan sonuç ÖDP ucubesi oldu (Ufuk Uras'ın başında olduğu). O zamanki ÖDP ile şu anın BHH'si arasında namus bakımından, devrimciliğe yakın olmak açısından kesinlikle fark var. Ama bu başarısız olacaktır bu şekli ile.

Bugüne kadar BHH hakkında tek bir olumsuz söz söylemedim, ancak gidiş böyle. Bu sebeple eleştirim gayet yerinde ve yapıcıdır.

HKP ne yaptı dersen, bu tam bir yansıtma psikolojisi içinde olduğunu gösterir. Böyle bir psikolojiye gerek yok. Onu da kendi bölümümüzde cevaplarız.

Verdiğin örnekler BHH ile ilgili değil. ÖDP örneği de doğru değil. Burada parti kurulmuyor. Doğru olsa bile, daha öncekilerde sana göre bir başarısızlık yaşanmışsa, artık bu yönde adım atılmaması anlamı çıkmaz. Başka çare yok çünkü. Hep bu şekilde deneme yapmak zorundayız. Düşündüğün zaman HKP'nin önerisini yazarsın. Yansıtma da yapmıyorum. Kitleyi örgütlemek konusunda başka bir yol biliyorsan, yazarsın.