Aslında tartışılan konu parlamenter yolla iktidara gelindiğinde o ülkenin sosyalist olarak adlandırılıp adlandırılamayacağı değil. Tartışma üstyapı da sosyalist-komünist bir parti var diye o ülkenin sosyalizm olarak adlandırılıp adlandırılamayacağı. Ben buna örnek olarak Çin, Küba ve Vietnam'ı verdim. Üçünde de üstyapıda komünistler hakim. Bir de bunlara ek olarak Yunanistan'ı verdim. Ancak Yunanistan noktasında tartışma başka bir tarafa evrildi. Yunanistan konusunda benim görüşüm iktidar olmanın sonuç olarak üstyapıyı belli ölçüde ele geçirmek olduğu. Doğru politikalar izlenirse bu dönüşümler kitlelerle birlikte devam ettirilir. Ancak mülkiyet ilişkilerinin tamamen değiştirilmesi ve piyasanın tamamen etkisiz konumda kılınması mümkün değil.  

Üstyapıda komünist bir irade varsa ve o irade sosyalist dönüşümleri gerçekleştiriyorsa o ülkeye sosyalist ülke denir. Küba bunun örneği. SYRİZA'nın iktidara gelmesiyle Yunanistan'a sosyalist denilemez. İki örnek arasında benzer hiç bir şey yok.

Komunist bir parti olduğunu kabul ettiğin ve iktidara gelmesinide arzuladığın partinin seçimleri pazar günü kazanırsa durumunu nasıl değerlendireceksin? SYRİZA komunist bir parti olarak kapitalist sistemde iktidar oluyor, halkın sorunlarına çözüm arıyor, .......
Keşke bizim laf ebeleride SYRİZA gibi halkı kucaklayacak siyaset üretseler,......... iktidara talip olup umut verirler. Tabii böyle bir siyaset yürek ister, çalışma ister, sorunlara çözüm üretmek ister,....... laf ebeliği istemez.

Yunanistan-Syriza örneği ile diğerleri farklı. Ben de SYRİZA örneği üzerinden düşüncelerimi aktarmış oldum. Burada konuya ışık tutacak iki örnek SYRİZA-Yunanistan ile Küba karşılaştırması olmalı. Benim diğerleri hakkında karar verecek bilgim yok. Küba benim için sosyalisttir; SYRİZA'nın iktidara gelmesi ise Yunanistan'ın sosyalist olduğu anlamına gelmez.

Yunanistan konusuna bu kadar takılıp tartışmanın başka bir noktaya evrilmesi doğru değil. Zaten defalarca varsayalım ki SYRİZA'yı sosyalist kabul etmeyelim dedim. Benim verdiğim üç örnek daha var; Çin, Küba ve Vietnam. Üçünde de sizin dediğiniz gibi Komünist Partiler tam anlamıyla üstyapıya hakim. Peki sırf Komünist Partiler üstyapıya hakim diye o ülkeler sosyalist olarak adlandırılmalı mı? Ben üç ülkede de biri diğerinden az veya çok kapitalizmin ve piyasanın var olduğunu ve böyle ülkelere sosyalist demenin sosyalizm kavramının içeriğini boşalttığını söyledim. Ben bu ülkelerin kapitalizmi ve piyasayı tek başlarına ortadan kaldırmalarını da beklemiyorum zaten. Burada bu rejimler üzerine eleştiri emekçi sınıfların ülkedeki durumuna paralel olarak yapılır. Eğer bu incelemeler de mevcut rejimlerin emekçi sınıfların yaşamını ileri götürdüğü tespit ediliyorsa bu rejimler övülür geriye gidiş varsa eleştirilir. Ancak bu rejimlerden ne tek başlarına sosyalizmi kurmalarını(komünizmin alt evresi) beklemek doğru değil nede proleter diktatörlük sürecini yani piyasanın ve kapitalizmin var olduğu bir süreci sosyalizm kavramının içini boşaltacak biçimde sosyalizm olarak adlandırmak doğru değil.

SYRİZA'nın iktidara gelmesiyle o ülkeye sosyalist diyemeyişimizin nedeni SYRİZA'nın komünist olup olmaması değil. Yunanistan'a veya başka bir ülkeye en komünist parti gelse dahi aynı şeyi söylerim. Burada bir farkı ortaya koymaya çalışıyorum. Konunun daha iyi anlaşılır olmasını sağlıyor. Devrim yoluyla bir komünist özne iktidara gelince yapacağı şey, devrimin sınıfsal içeriğini değiştirmek, devrimi korumak ve sosyalist devrimleri sürdürmek. Mülkiyetin özel niteliğinin kaldırılması gibi. Böyle bir devlet benim için kuruculuktur ve o devlete sosyalist devlet derim. Burada söylemek istediğim sosyalizmi devletsiz aşamanın bir parçası olarak almadığımdır. Alınmaması gerektiğine inanıyorum.

Küba sosyalist bir dönüşüm mü gerçekleştiriyor yoksa son yıllarda piyasacı bir dönüşüm mü gerçekleştiriyor? Çin ise bu yola 80'ler de girdi. Vietnam da yıllardır bu yolda. Bu üç ülkede devrimin yaşandığı ve tek parti diktasının olduğu ülkeler. İşin garibi bu ülkeler üstyapı tam anlamıyla kontrolleri altında olduğu halde piyasacı dönüşümleri gerçekleştirirken üstyapıyı tam anlamıyla ele geçiremeyen SYRİZA belki de toplumcu dönüşümler gerçekleştirecek.

SYRİZA'nın iktidara gelmesi örneğiyle söylenen başka Küba Çin örneği başka. Küba'daki kısıtlı imkanlar onu altyapıda çeşitli çözüm arayışlarına itebilir. Tıpkı NEP uygulaması gibi. Çin'in özel mülkiyeti NEP benzeri bir uygulama mı yoksa başka bir şey mi bilmiyorum. Onun için ÇİN örneği konusunda söylenecek çok şey yok. Ancak düşündüğümü anlattığımı sanıyorum. İktidar olmak, devlettte yapısal değişim yapmak ve altyapıda imkanlar ölçüsünde sosyalist dönüşümlere başlamak o ülkenin   sosyalist olduğu konusunda yeterlidir. Çünkü sosyalizmi uluslarası devletsiz ve sınıfların ortadan kaldırıldığı komünist toplum olarak görmüyorum. Anlatmak istediğim bu.