Şebekliğin saldırısı…
Ahmet Çınar



Çeşitli zamanlarda, farklı mekânlarda çekilen fotoğraflar, sosyal medyada epeyce paylaşılan, maruz kaldığımız kareler ve anlar…  

Bu yazının sonundaki görsellerden bazılarını şebeklikle, bazılarını dikkat çekmeye çalışmakla, bazılarını da şirin görünmek istemek ya da popülist olmakla, kimisini de “modayla” açıklayamayız kuşkusuz.

Bir akıl yitimi bu.

Dehşetengiz bir çıldırı.

Bu kareleri, bu fotoğrafları anlamak ve anlamlandırmak olanaksız.

Anlamanın konusunu oluşturabilecek bir durum yok ortada.

Mizah desen değil, karamizah desen değil, ironi değil, humour değil…

Şekilsizlik, biçimsizlik, çerçevesizlik…

Ronald Reagan ve Margaret Teacher karşıdevriminin, neoliberalizminin en döküntü, en asalak ürünleri…

İnsan aklını işlemez hale getiren, bozan bir anlamsızlık.

“Yüksek akıl, yüksek ahlak, yüksek estetik düzeni” diye tanımlayabileceğimiz cumhuriyet nizamına tamamıyla aykırı bir şekilsizlikle karşı karşıyayız.

Ankara’da son bir yılda yükselen o zevksizlik abidesi Kaç-Ak Saray’ın bir uzantısıdır yazının sonunda göreceğiniz aday profilleri ve diğer fotoğraflardaki kirlilik.

Kaç-Ak Saray, bu türedi adayların temsil ettiği zihniyetin ve anlayışın taçlanmış halidir çünkü. En üst düzeyidir.

Bu tip sahnelerle memleketin her köşesinde, her dakika karşılaşıyoruz: Şekilsizlik mabedine çevrilmiş ülkemizin bütün caddeleri, tüm sokakları ucubeliğin vesayeti altında. Televizyonu ne zaman açsak, sokağa ne zaman çıksak, sosyal medyada ne zaman dolansak gözlerimiz, ruhumuz, beynimiz, tüm varlığımız gerici ve şekilsiz zevksizliğin tacizine uğruyor.

Aşağıda paylaşacağım karelerden dördü İstanbul, Konya, Malatya ve Tokat’tan. AKP’nin milletvekili aday adayları.

Biri bir kadın: Başına geçirdiği şey başörtüsü değil, türban değil, sarık değil, takke değil; hiçbir kültürde, hiçbir toplumda, hiçbir dinsel inanışta olmayan, bulunmayan acayip bir kisve. Sarık ile bone arası garip, tuhaf, şekilsiz bir kıyafet.

Diğeri bir erkek: Konya’dan aday adayı. Kalpak değil kafasındaki. Hacivat ile Karagöz’ün giydiğine benzeyen, bu toprakların modern birikimiyle yakından uzaktan hiçbir ilgisi olmayan bir başlık, altında kaftan da olmayan garip mi garip bir kıyafet. Tarihsizliğin, anlamsızlığın, yönsüzlüğün simgesi bir anlamda.

Ve bir kadın daha: Kara çarşaflı. HDP’den aday adayı. HDP Eş Genel Başkanı Figen Yüksekdağ, kara çarşafın bir “rengimiz” olduğunu söyleyivermiş. Kadını, insanlığın ilerici tarihinden süzülen her türlü birikimden, her türlü çizgiden kazıma girişimi aslında kara çarşaf. Kadına yöneltilmiş en büyük hakaretlerden biri. Ama Figen Yüksekdağ’a göre bir “rengimiz”… O kadının yanına Seda Sayan’ı, Tuğçe Kazaz’ı, Nihat Doğan’ı, Ali Ağaoğlu’nu koyabilirsiniz: Her türlü biçimsizleşmeyi, amorflaşmayı, şekilsizliği, anlamsızlığı, akla saldırıyı temsil eden zihniyeti koyabilirsiniz, fark etmez!

Laiklikle, aydınlanmayla, ilerici, kamucu, cumhuriyetçi değerler ve erdemlerle bir an bile yan yana gelemeyecek semboller, bu ülkenin geleceğine sığmaz, sığmayacak.

Kara çarşaf da, türban da kadınsızlığın, kadınsızlık dolayımıyla insansızlığın simgesi. Kara çarşafın, türbanın olduğu yerde “renk” de, “farklılık” da, “yaratıcılık” da, “akıl” da, “irade” de olmaz. Kara çarşafı “bir rengimiz” olarak kabul ederseniz ve laikliği de o rengin “bir teminatı” olarak lanse ederseniz orada vahşi, acımasız, sömürüyle bütünleşmiş bir şeriat düzeni çıkar. Başka bir şey çıkmaz. Tarikatlardan oluşan bu ümmetçiklerin kökü Washington’a da gider, Londra’ya da!

Ve bir taşra kentinde çektiğim bir fotoğraf karesi… Tek kare içine sığdırmakta zorlanmadığım üç unsur: Faizsiz, dolayısıyla helal bankacılık yaptığını iddia eden bir kurum, hemen yanında tesettür kıyafetleri satan tanınmış bir mağaza, üst katındaysa Türk-Amerikan Derneği… Ne kadar da zamanın ruhunu yansıtan bir kare değil mi? Hemen her gün her yerde gördüğümüz bu fotoğraf karesi, aklımızı, var oluşumuzu ve bütünselliğimizi taciz eden bir saldırı.

Anlaşılan o ki, ciddi bir asimilasyona ihtiyacımız var. Gericiliğin her rengine, neoliberal sömürünün her türüne, akla saldırının her cinsine karşı jakoben bir asimilasyona gereksinim duyuyoruz. Akla, vicdana ve insafa saldırının her türüne karşı ciddi ve planlı bir asimilasyondan söz ediyorum.

Nasıl bir asimilasyon? Yağmuru Tayyip Erdoğan’ın yağdırdığını söyleyen barınamayacak bu topraklarda. Referansı “Allah” olduğunu söyleyen aday insan içine çıkamayacak bu coğrafyada. Hurafeyi, safsatayı, bilim dışılığı, şebekliği yutturmaya çalışan en ağır cezayı alacak bu memlekette. İşte böyle bir asimilasyon!

Epilepsi ve Orgazm adlı kitabında şunları paylaşıyor Yalçın Küçük:

“Marksistlerin ve solun, insanlık suçu gördükleri, zorla asimilasyondur. Doğal, kendiliğinden olan asimilasyona Marx'ta herhangi bir tenkit olmaması bir yana, en ileri uygarlıklara benzemeye, dolaylı, bir övgü buluyoruz. İnsanlık suçu olan, zorla yapılandır, bir kampta veya hapishanede işkence uygulayarak yapılanlara insanlık suçu diyoruz, çünkü yöntemi gayri insanidir."

Yoksa… Teorik, ideolojik ve entelektüel şiddet uygulayarak tekellerin yarattığı ve her türlü sınırı aşmış olan, insanı estetik dışı bir şekilsizliğe mahkûm eden bu ucubelikten kurtarmak gerekiyor. Tabi ki siyasi iktidar gücü olmadan bunu başarabilmek imkânsız. Bu düzende insan, estetiğin konusu, nesnesi, objesi olmaktan çıkarılmıştır. AKP despotizmi, bu estetik dışılığın en şekilsiz halidir. Cumhuriyet “Yüksek ahlak, yüksek estetik, yüksek akıl” düzeniyse eğer, erdem ve eşitlik temelinde ve bu ilkeler doğrultusunda yeni insanı yaratma hedefiyle asimilasyon, yani benzetme politikaları uygulamak şart. Asimilasyon ya da homojenizasyon olmadan, eşit ve özgür yurttaşı yaratmak imkânsız.

Liberal ve gerici postmodernizm, bu homojenizasyonu “totalitar diktatörlük” olarak damgalayıp şekilsizliği, dağınıklığı, kaosu “demokratik çeşitlilik” kabul edip kutsuyor. İnsanın çerçevesizleşmesini, yapısızlaşmasını, yönsüzleşmesini “demokrasi ve hoşgörü” olarak kabul ediyor! Oysaki bunun mantıksal sonucu ve uzantısı, tarikatlara dayalı, vahşi kapitalist bir şeriat düzenidir. AKP ve IŞİD ise bu düzenin en barbar sembolleri. HDP’li Demirtaş, AKP’nin İslamcı bir parti olmadığını, AKP’ye antikapitalizm temelinde karşı çıkmak gerektiğini “bile” söyledi dün. Sanki ikisini birbirinden ayırmak mümkünmüş gibi! Sanki emperyalizm, kapitalizm, liberalizm özsel olarak dinsel değilmiş gibi! Kürt gericiliğini Türk gericiliğiyle birleştirme operasyonu bu kadar mı açıktan ve aleni yürütülür! AKP’ye “İslâmofaşist” demek bu denli mi zor!

Ve bir taşra kentinden son bir kare: Polis teşkilatı, kadına karşı şiddete son diyecekmiş! Boy boy posterler kentin dört bir yanına asılmış! Oysa bu gözler, o posterleri görmeden iki hafta önce, polisin Basmane Meydanı’nda “Laik ve bilimsel eğitim isteyen” öğrenci velisi anneleri nasıl copladığını gördü. O posterleri yolumuzun üstüne asmak, gözümüze sokmak, aklımızla alay etmek değil mi?

Bir akıl yitimi bu.

Dehşetengiz bir çıldırı.

Şekilsizliğin, çerçevesizliğin, yönsüzlüğün, arsızlığın ve çirkinliği şiddetiyle sarsılıyoruz.

Ve bir kadın daha: Kara çarşaflı. HDP’den aday adayı. HDP Eş Genel Başkanı Figen Yüksekdağ, kara çarşafın bir “rengimiz” olduğunu söyleyivermiş. Kadını, insanlığın ilerici tarihinden süzülen her türlü birikimden, her türlü çizgiden kazıma girişimi aslında kara çarşaf. Kadına yöneltilmiş en büyük hakaretlerden biri. Ama Figen Yüksekdağ’a göre bir “rengimiz”… O kadının yanına Seda Sayan’ı, Tuğçe Kazaz’ı, Nihat Doğan’ı, Ali Ağaoğlu’nu koyabilirsiniz: Her türlü biçimsizleşmeyi, amorflaşmayı, şekilsizliği, anlamsızlığı, akla saldırıyı temsil eden zihniyeti koyabilirsiniz, fark etmez!

Laiklikle, aydınlanmayla, ilerici, kamucu, cumhuriyetçi değerler ve erdemlerle bir an bile yan yana gelemeyecek semboller, bu ülkenin geleceğine sığmaz, sığmayacak.

Kara çarşaf da, türban da kadınsızlığın, kadınsızlık dolayımıyla insansızlığın simgesi. Kara çarşafın, türbanın olduğu yerde “renk” de, “farklılık” da, “yaratıcılık” da, “akıl” da, “irade” de olmaz. Kara çarşafı “bir rengimiz” olarak kabul ederseniz ve laikliği de o rengin “bir teminatı” olarak lanse ederseniz orada vahşi, acımasız, sömürüyle bütünleşmiş bir şeriat düzeni çıkar. Başka bir şey çıkmaz. Tarikatlardan oluşan bu ümmetçiklerin kökü Washington’a da gider, Londra’ya da!

HDP   kara çarşafa bile ''rengimiz'' diyebiliyorsa, bu ülkede kurtuluşun sadece sosyalist solda olduğunu anlatabilmemiz lazım. BHH'nin bu HDP ile mi ittifak yapması isteniyor.? Sosyalistler bu fotoğrafa mı oy verecekler?

Hayır, cici sosyalistlerimiz, ekmek içi Ekmeleddin ve Sarıgül gibi, daha çok CHP'nin gösterdiği adaylara oy verecekler. Böylelikle narin elleri kirlenmemiş, yanmamış ve sararıp solmamış olacaktır.

Bu başlığın adı "Şebekliğin saldırısı". "Şebekliğe" örnek olarak verilen fotoğraflarda kılık kıyafetle ilgili "rahatsız edici" görüntüler var. Daha çok da, evinde hamam böceği gördüğünde taburenin üzerine çıkıp "İmdat!" çeken ev hanımı düzeyinde bir tepki sergilendiğini görüyoruz.

Kıyafetlerin bir kısmı çok komik ve maskaraca. Ama maskaralık ve komiklik, o kıyafetlerin içinin doldurulmamış olmasından ve bir kıyafet balosuna gidermiş izlenimi vermesinden kaynaklı. Yoksa mesela Yalçın Küçük de başında kalpakla ve yaz-kış kırmızı atkılı kıyafetiyle dolaşıyor ama belki biraz komik olsa bile asla maskaraca değil.

Maskaraca komiklikteki kıyafetlere laf söyleyenlerin dilindeki asıl bakla ise, çarşaflı ve türbanlı hanımların da toplumsal hayata ve politikaya atılmalarına duyulan rahatsızlıktır. Bunlar dil altından, çarşaflı ve türbanlı hanımlarımıza da "Şebek" diyorlar.

Yani halkımızın önemli bir kısmına... Yani emekçi halkımızın; yani "sol", "sosyalist" vb iddialarıyla gidip örgütlemekle mükellef oldukları yoksul halkımızın...

İçlerine bir türlü sindiremedikleri bu avam-halk gerçekliğine karşı modernist, elitist, aşağılayıcı, sömürgeci zihniyetleri var bunların. Solculuğu, ilericiliği, aydınlanmacılığı kılık kıyafet yönetmeliği mertebesine indirgeyen sığ bir bakış. Düne kadar bunlar türbanlı kadınların okula, işyerine, devlet dairesine ve parlamentoya gitmesine de tepki gösteriyorlardı. Üstelik 12 Eylül yasalarına dayanarak...

Aydınlanmayı kendi kafalarının içinde yaşamadıkları için başkalarının kafalarının dışındaki kılık kıyafet olarak algılıyorlar. bu nedenle kendi ait oldukları ve sorumlu hissetmeleri gereken halkının insanlarına utanmadan "Şebek" diyebiliyorlar!

Bu adayların hiç birinin emekçi halkla bir ilgisi yoktur. Aslında bunlara şebek değil palyaço demek gerekir. Kara çarşafı savunan liboş beylere gelince, bu ülke halkının büyük çoğunluğunun çarşafla hiçbir ilgisi yoktur. Kentlisinin de köylüsünün de, Türkünün de, Kürdünün de, Lazının da yoktur. Çarşaf geçmiş yüzyıllarda da bu ülkenin emekçi halkının giysisi olmamıştır. Giyenler yalnızca İstanbul'da yaşayan aristokratlardı. Halk giymiyordu. Giyenler de, burjuva devrimi ile, Cumhuriyet ile birlikte çarşafı büyük bir zevkle atmışlardır. Bugün kara çarşaf gericiliğin ve dinsel yobazlığın simgesidir ve bunu giyenler de, Fransız moda dergilerinden fırlamış gibi duran türbanlı mankenler, Yeniçeri mukalliti garip külahlar veya asla serpuş olarak kullanılmamış, değil Türkiye'de, ne Orta Asya'da, ne Orta Doğu'da hiç kullanılmamış bazı özenti başlıkları özel olarak diktirerek kafasına geçiren zübükler de ilkelliğin palyaçolaşmış halidir. AKP yalakası liboşlar, sola çatmak için istedikleri kadar bunların reklamını yapsın, halk bu pespayeliği anlayacak durumdadır.

Evet, Osmanlıcaya "Esperantoca" muamelesi çeken bir solcu(!)dan ancak böyle bir yorum beklenirdi. Hayatı kendi ürettiği fanteziler olarak algılayanlardan her türlü uçuk kaçık "saptama" beklenir.

Halkımızın çarşafla ilgisi yokmuş! Evet, çarşaflıların büyük kısmı zaten ya Arap, ya zenci, ya da "Suriyeli".

"Kara çarşaf" hayatın bir gerçeği. Sizin pembe hayallerinizi bozuyor; renk uyumunuza ters bir imaj oluşturuyor. İsterdiniz ki hayat keşke sizin klavyenizin veya üç boyutlu yazıcınızın ürünü olsaymış. Ama değil.

Çarşafı geçelim, türbana gelelim. Ona ve onu takanlara da böcek muamelesi yapmadınız mı? Gerçek solcular değil, siz GDO'lu olanlarından söz ediyorum.

Bak bakalım bu "Şebek" yazıda çarşaflılar ve türbanlılar için ne hakaretler edilmiş:

"Kara çarşaf da, türban da kadınsızlığın, kadınsızlık dolayımıyla insansızlığın simgesi. Kara çarşafın, türbanın olduğu yerde “renk” de, “farklılık” da, “yaratıcılık” da, “akıl” da, “irade” de olmaz."

Bu cici beyde akıl var, irade var; ama çarşaflı-türbanlı hanımda yok. Üstelik bunlar insan bile sayılmaz. Öyle buyurmuş cici solcu(!) beyefendi.

İşte siz busunuz! Kendi halkınızın insanlarını insan yerine bile koymayan, kendine ideal halk kurgulayan, ama bunun için de hiç bir şey yapmayan bir klavye başı solcususunuz.

Sizler, simgelere karşı mücadele verirsiniz. Simge kalkınca sizin pembe perdeli kafanızdaki sorun da kalkmış olur. Bu yüzden türbanı tutup çekmek istersiniz kafalardan; o kafaların içini değiştirmek değil.

Yalakalık kişisel saldırı yapmadan olmaz değil mi? Olmaz, çünkü yalakalar yalandan beslenir.

Kara çarşaf hayatın gerçeği diyorsun. Ben ülkenin gerçeği değil diyorum. İşte aramızdaki fark bu noktada başlıyor. Yalakası olduğun yobazlar tabii ki hayatın gerçeği, ama Türkiye'nin gerçeği farklı. Türk köylerine git, Kürt köylerine git, Laz köylerine, Çerkez köylerine git, orada tek bir kadın bile kara çarşaf giymez. Halk kesimlerinin kadın giysisi çok faklıdır.

YUkarıda bir sürü şaklabanın resmi var. Tokat adayı, Konya adayının palyaçoluğu sırıtmıyor mu? Bu kıyafetler Osmanlı kıyafeti bile değil. Senin gibi düzmece Osmanlı bunlar. Hele Allah'ı referans gösteren adayın mı Osmanlı? Bu ilkellik mi Osmanlı? Bu din sömürüsünden başka brişey değil ve özünde İslam'a da aykırı.

Manken kılıklı makyajlı türbanlı da Osmanlı değil. Halktan hiç değil. Makyaj küpüne düşmüş bu yaratık aslında saçını gizliyor ama suratını boya küpüne daldırmış sergileyerek oy istiyor. Lüks türbanını da tabii.

HDP ise popülizm yapıyor. Fotoğrafta sırıtan çarşaflınında, bıyıklının da, Figen adlı kadının da sırıtışları riya kokuyor. Bu da din sömürüsüdür. Herhalde Güneydopğu'da Hizbullah'tan oy çekmek için rol kesiyorlar. "Çarşaf rengimiz" miş. Sosyalistlerin böyle ilkel bir popülizmle ilgisi olamaz. Kara renk senin olsun Kaçak efendi.

Yorum'cuğum, ben hdp'nin popülizmini savunmuyorum ki. Aynı popülizmini deniz Baykal zamanında, Çarşaflı bir kadına parti rozeti takarak CHP de yapmıştı. Bunlar gösteriş ve oy Amaçlı popülist kurnazlıklar.

Bunu savunmuyorum. Aynı şekilde, o maskeli balo veya Kıyafet balosu kılıklı tipleri de savunan yok burada. Ben de önceki mesajımda onların bu yaptığı için "maskaralık" ifadesini kullandım.

Dindarların ve dincilerin ağırlıkta olduğu bir forumda bu maskaralıkla ilgili üye yorumlarını okudum. Bu soytarılığı savunan tek kişi yoktu. Kimisi bunun fotoşop olabileceğini sorguluyordu, ama hepsi de bunun komik ve saçma olduğunu söylüyordu.

Sen şimdi de aydınlanmacı mı oldun? Kara çarşaf ne zamandan beri özgürlük oldu?

kara çarşaf özgürlük değil, pembe çarşaf özgürlük. Pembe gözlük özgürlük, pembe panjur özgürlük.

Kara çarşafı özgürlük simgesi olarak nitelemiyorum elbette. Ama onu giyenlere de şebek muamelesi de yapmıyorum.

O çarşafın altında bir insan yaşıyor ve insanı şebekleştiren her türlü yaklaşıma karşıyım. İsterse solcu olduğunu iddia etsin.