Aydemir Güler seçimlerde gayriciddi muhalefete katılmamalı diyor, siz ne diyorsunuz?

Sürprizler ülkesi
Aydemir Güler

Sürprizler ülkesiTürkiye için en hafifinden böyle denir. Daha fazlası da… Kendine özgü olduğuna dair bunca yazılıp çizilen tek yer bizim ülkemiz değil elbette. Ama galiba ilk sıraları zorlarız!

Memleketi sürprizlerden ibaret sayıp ondan sonra anlamaya çalışmanın bir manası olabilir mi? Yapacak şey yine bulursunuz, ama en fazla topa gelişine vurarak…

Yok, böyle değil. Bizim tuhaf toplumumuz da, başka toplumlar gibi belirli yasalara tabi olarak hareket ediyor. Bu hareketin özgünlükleri olur her zaman. Ama özgünlük veya sürpriz ancak belirli bir genelgeçer sürece göre tanımlanabilir. Ortada o kadarı bile yok.

Lafı uzatmayalım… Türkiye bir seçime gidiyor. Seçime varılamaması durumu ise sürpriz sayılmayacak. Çünkü “yasa” seçimle ilgili değil. Seçimli veya seçimsiz belirli bir hareket var çünkü. Eğer neler olacağı seçime göre belirlenseydi, seçim bir detay olmazdı. Oysa seçim detaydır.

Daha Haziran ayında oy kullanılmış ve devamında seçimin önemsiz olduğunu acı biçimde yaşamış bir ülkede bu gerçeğin görülebilmesini ummak fazla bir şey istemek midir?

AKP yıllar sonra çoğunluğu kaybedince, diktatörlüğün yalnızca azıtmasına sahne olan bir ülkeden söz ediyoruz. HDP’nin barajı geçmesi durumunda mevsimin anında değişeceğinin, hatta buna devrim bile denebileceğinin konuşulduğu bir ülke, şimdi yine benzer bir atmosfere adım adım yaklaşıyorsa, Türkiye siyasetinin piyangoya yatırım yaptığını düşünmek gerekir.

CHP’de birliğe çağıran o yıllanmış seçim “fikri” daha da beter bir sicile sahiptir. Hayaller çöktüğünde ve saatler bir sonraki seçimi gösterdiğinde, bu sefer, denir, daha iyi bir birlik oluşturulmalı… Piyangoya yatırım yapanlar oy alabilirler; alıyorlar da… ama biz onları neden ciddiye alalım ki?

Sürpriz değil. Çünkü AKP takımının önündeki seçenekler yelpazesi iktidar ve hapis uçlarını içeriyor. İkinciden kaçmak için Cizre’yi de yakarlar, başka yerleri de!

AKP Batı ile uyumsuz mu, uyumsuz. Ama defalarca Batının hoşgörüsüne mazhar olmak neden sürpriz olsun? Uyumsuz AKP, hoşgörülmek için olmadık yalakalığın yaptırılabildiği bir hükümet demektir. Yani sonsuz ve en kişiliksizinden pazarlıklar…

Sürpriz değil, kanunları olan bir hareket var. Kürt sorununa politik çözüm, artık bölgenin kanunlarından biridir. ABD politik literatürü Kürt faktörünü Ortadoğu’da biricik dost ilan ettikten sonra, dedelerin ve bebeklerin kanı bile “süreci” tıkayamaz. Ama yeni manevraları mümkün kılar.

Son gelişmelerin toplamı, Kürt hareketinin içindeki fay hatlarını görünür kıldı. PYD’nin Akdeniz’e uzanma rüyası görecek kadar prestij edinmesi fazlaydı ve Türkiye-IŞİD sayesinde törpülenmiştir. Ama PYD’nin dünya çapında sempati, PKK’nin de terör örgütü listesinde bir yer hakettiğini vaaz eden Batı görüşü derin temellere oturmuştur. HDP bu kan denizinde bir reform üssü olarak pozisyonunu korumuştur ve seçim hükümetinin bileşimine bakılırsa AKP’nin de böyle bir uzlaşı formülüne yattığı ortaya çıkmıştır. Fay hatları görünür hale gelen PKK, çok daha sınırlı bir nüfus üzerinde iktidarını sürdüren KDP karşısında tehdit olmaktan çıkmıştır… Bütün bunların neresi sürprizdir?

Sürpriz değil ama saçma olan, Erdoğan’ı darbeci ilan eden CHP’nin AKP kongresine icabet edip, Davutoğlu’na kutlama mesajı göndermekte saniye gecikmemesidir. Darbe diyen darbe olmuş gibi davranmıyorsa, bu Türkiye’nin anlaşılmaz bir ülke olduğunu değil, CHP’nin, kendi tabiriyle darbeye işbirlikçilik ettiğini kanıtlar.

Cizre’de yananlar arasına oportünizm girmeyecek midir? Kurulan bir savaş hükümetidir, iktidar katliamcıdır; hepsine kabul… Peki Kürt hareketi barış ve çözüm “umudunu” dillendirmeye nasıl devam edebilmektedir? Bu paragrafın ilk sorusunun yanıtı hayır’dır; oportünizm yanmamış, önü bir kez daha açılmıştır! Çünkü aslolan Ortadoğu’da emperyalist yeniden biçimlendirmenin bir enstrümanı anlamına gelen “süreç”tir.

O süreç sağlamlaştı. Bir yanda, Fidan’a sahip çıkan geleneğin Eşme Ruhundan geçip seçim hükümetinde iki sandalye edinmesi var. Demek AKP-HDP kanalı açıktır.

Diğer yanda ise savaşa inançsız, ölümlerden yorgun Türkiye toplumunun özlemlerini temsil eden bir CHP şekillenmiştir. İkinci Cumhuriyetin Halk Partisi, kan sayesinde milliyetçi ayak direme havasından büyük ölçüde sıyrılmıştır. Demek ki artık CHP-HDP kanalı da açıktır.

O kadar ki, bu iki kanalın geçit verdiği bir trafikten CHP-AKP koalisyonunun çıkması da sürpriz olmayacaktır.

Aylar önce dedik ki, Türkiye kapitalizminin ve emperyalist sistemin sağlığı adına, AKP rejiminin reforme edilmesi ve “düzen”in restorasyonu gündeme girmiş bulunuyor. Şimdi adı geçen partiler tam da bu programa uyumlu hale gelmiş, getirilmişlerken, sürprizden falan bahsedilemez.

MHP’yi mi atladık? Yoo, restorasyon AKP’ye fazla büyük bir fatura çıkartacaksa, MHP ve SP dahil klasik karşı-devrim partileri AKP’ye stepne servisine fit olacaklardır, olmaktadırlar.

Çok dinamik bir ülkede yaşıyoruz. Ama ortada sürpriz falan yok.

O halde kimse solculuk adına nerden gelip nereye gittiği belirsiz toplara atlamamızı beklemesin. Artistik hareketleri de solculuk diye yutturmaya kalkmasın. Türkiye’de her topa dalan değil ilkeleri, tarih bilinci olan bir sol var. Türkiye’de gayrıciddi muhalefetleri ciddiye almayacak bir sol var.

Bu seçimde de var!

Türkiye solunun CHP ve HDP yerine sosyalistlere oy vermesini ima etmiş. Oy verip vermemek ne kadar doğrudur, gereklidir başka bir şey ama sol oy verecekse neden HDP ve CHP'ye yönelir, bunu anlayışla karşılamak kolay değil. Sosyalist veya solcuysan oy verilmesini de gerekli görüyorsan git sosyalist partilere oy ver. Neden CHP ve HDP'ye yöneliyorsun?

oy verme sıkıntısı başladı, chp mi, kp mi. ikisinden biri.

Siyasi mücadele her 4 yılda bir önüne sandık koyduklarında 1 saat zaman ayırıp bir parti amlemini altına mühür basmak değildir.

Siyasi mücadele bilimsel olarak iktidara gelmesi gereken sınıfların içinde olup onların algılarını değiştirmek için çaba harcamaktır.
4 yılda bir oy atsan ne olur atmasan ne olur varsayalım senin partin seçimlere giremedi   o zaman senin için siyaset durdumu.

Seçimleri konuşmak bile altarnatif düşüncede gereksizdir kim nereye oy verirse versin yeterki gönül vermesin.

Türkiye çok kritik eşikten geçmektedir bunu günümüzün maliye bakanı ve bu konuda bir çok otarite söylemektedir.

Önemli olan ne yapacağımız ne yapabileceğimizdir eğer bizde durumu sistemin maliye bakanı gibi algılıyorsak ve değiştirmek için henüz gücümüzü toplayamamışsak bize en yakın görünen partiye oy veririz

Biz kimi ve ne gibi sistemi, en tehlikeli görüyoruz ve bu tehlikeyi geçici de olsa nasıl bertaraf edebiliriz. Kiminle geçici iş birliği yapabiliriz.

Bu konuda tercihler kullana biliriz

Şimdiden seçimlerde tercih yapmak ve bu konuda siyaset belirlemek doğru değildir seçimin olmacağı şüphesi bile var.
HDP nin seçime sokulmayacağı olasılıkları var HDP nin seçimi boykot etme ihtimalinden söz ediliyor böyle durumda karanlıkta ışıksız gezmek bizi bir çukura düşürebilir.

Bizlerin şu an yapması gereken mümkün olan en fazla kitleye ulaşmak ve yapılan hukuksuzlukları onlara anlatmak her kes için gelebilecek karanlık günlerin yaklaştığını topluma söylemektir.

Bu gün TÜRK-İŞ başkanının konuşmasını dinledim adeta utandım işverenlere adeta yalvardı hükümete ricada bulundu .İşçi sınıfı ve onun örgütleri ne hallere düşmüş bu birazda bizim suçumuz işçileri yalnız bıraktık onları terk ettik gericinin milliyetçinin ellerinde kaldılar bizler sosyalistler yanlarında değildi .İşte onlarda hükümete işverenlere yalvardılar.

Bu durumda elbette kürt siyasetinin suçu büyük ama bizimde sucumuz yok değil. Değiştirmek için değiştirecek özneleri yaratmak gerekir. Soyulanlar dilencileştirilenler soyguncularda kat kat sayıları fazla onlara önder ve dost gerekiyor.

Seçim bu yarışta pire kadar bile değil.

Sosyalist Sol herzamanki gibi bu seçimlerde de kendi partilerine oy vermeyecek. Nedenide çok açık ve net. Kendi partilerinin gücüne ve söylemlerine inanmıyorlar. Oy verecekleri parti başta CHP olmak üzere arkasından HDP olacaktır. Seçime sadece sembolük olarak katılan, seçimleri sadece propaganda amaçlı değerlendiren,.....   bir partiye neden ve kim oy versinki? Bundan dolayı KP ve benzeri partilerin alacağı oy oranı şimdiden belli, binde bir oy bayağı başarı sayılır.

Alişan anlamadığın konularda yazmaktan bıkmadın mı?

Olur hocam. Seni gibi sivri zekalı değilim, kusuruma bakma. Baksana sen tüm konuları lep demeden leblebi olduğunu hemen anlıyorsun ve çok değerli ve nitelikli yorumlar yapıyorsun.
Sen işine bak kendini beğenmiş kopyale yapıştırıcı. Senin gibi kopyale yapıştır yapınca ve etrafıma biyat edincemi konuları anlmış oluyorum? Daha bir tiyatro olduğunun farkında değilsin ama kafa kalıbına uymayana dil uzatmaktanda kendini alamıyorsun.
Senin konuyu anlayıp anlamadığın bana saçma sapan çatıncamı belli oluyor? Sana böylemi öğrettiler?

----------------------------------------------------------------

Sn Alican.
İlk olarak şu sol tanımından nefret ettiğimi söyleyerek başlayayım.

Bir insan nasıl kendini sol görür anlamadım Sosyalist komünist anarşist ve benzerlerini anlarım ama sol nedir. Bana göre Türkiye de CHP den başlayıp anti kapitalist Müslümanlara ve anarşizm e kadar uzanan uzun yola sol denir. Bunun içinde kendine bir yer bulacaksın.

Hem kendini sol diye   tarif edeceksin hem başkalarının Marxist veya Leninist gibi tanımlamasını eleştireceksin. Bu tam bir saçmalıktır.

Şimdi asıl mesele olan seçimlerdeki solun (sosyalistlerin) tavrı.

Birincisi sosyalistler tavır belirleyemiyor bir çok   nedenden ötürü. 1.işçi sınıfı hareketsiz. 2.kendi idolojileri eski 3.dünyayı tanımlayamıyorlar.4.zamanın özneleri konusunda yetersizler.5.Yığınlara söyleyecek yeni sözleri yok.

Böyle olduğunda kendilerine güvenmemeleri ve beklemeleri en doğru karardır. O zamanda kendilerine en yakın gördükleri partiye oy veriyorlar. Bu durumda egemen sınıflar arasında   bir seçim yapmak gerektiriyor ve onu yapıyorlar. Bunun için de haklı sebepleri var anti demokratizm (faşizm ve diktatörlük)yerine burjuva demokrasisini seçmek.

Bence haklılar.
Sovyetler çöktükten sonra bütün komünistlerde bu görüldü. Aslında SB çökmeden sorunlar vardı ama şimdi daha net.

Komünist Parti!