Dünyada da komünist olmak zordur ancak Türkiye'de çok daha zor. Solculuğun 1960'lı yıların ortasından itibaren toplum içinde yaygınlık kazanıp benimsenmesi dünya ülkelerine göre çok yeni. Bu birinci neden. İkincisi devletin solun üzerine acımasızca gitmesi ve 12 mart ile 12 eylül faşist müdahalelerin olması. Bu ikinci neden. Üçüncüsü Sovyetlerin çöküşüyle sola kazandırılan kitlelerin umutsuzluğa kapılarak soldan uzaklaşması. Bu ortam liberal ideolojinin sol ve halk üzerindeki baskısının yoğunlaşmasına sebeb olmuştur. Düzen solu dediğimiz partiler daha sağa kaymıştır. Sol kitle tabanını kaybettiği gibi sola hayat kazandıran odaklarla bağını da kaybetmek durumunda kalmıştır. Böyle bir ortamda komünist olmak da zor, komünistçe mücadele etmek de zor bir hale gelmiştir.

Komünist birey ve odakların güçlü gördükleri odaklara yönelmesi bence bu sebeble ortaya çıkıyor. Kürt hareketine kuyrukçuluğun nedeni bu, CHP içinde birikmenin nedeni bu. Komünist olduğunu söyleyip tek tabanca takılmaya çalışan ve komünistlik adına komünist düşünceye aykırı düşüncelerin savunulmasının nedeni de bu. Bu ortamda kimin ne söylediği ve söylenenlerden hangisinin komünist ideolojiye uygun olduğu anlaşılamıyor.

Komünist olmak Marks ve Engels'in altyapısını kurduğu, Lenin'in derinlik kattığı sosyalist ideolojiyi savunmak demektir. Marks, Engels ve Lenin dışlanarak komünist olmak ve komünist mücadele sürdürmek olanaksız. Bu konuda anlaşılamayan birinci konu bu. İkincisi örgütlü olmamakta ısrar etmektir. Komünist olmak örgütlü mücadelede ısrar etmektir. Bunlar olmayınca komünist olmak iddiası da karşılığı olmayan bir iddiadır.

Türkiye'de komünist olduğunu iddia edenlerin büyük bir çoğunluğunda bu yanlışlar hakimdir. Umutsuzdur, örgütsüzdür, tek tabancadır, Marks ve Lenin dışında komünistlik arayışı içindedir.

Türkiye'de komünist olmanın zorluğu halkı mücadeleye dahil etme zorluğunun yanında, bu kadar   olumsuzluğa karşı da mücadele etme ile karşı karşıya kalmasındadır.

Umut, Türkiye'de komünist olmak da, komünist kalmak da zor. Yazdıklarına katılıyorum. Komünist ideoloji Marks ve Lenin'in ikisini birden kapsamalı. Birini savunup diğerini savunmamak komünist olmaya yeterli değil. Sosyalist ideolojiyi benimsemek ancak bu şekilde mümkün. Bir kişi kendi başına bu bilinci elde edemez, günlük hayatın zorluğu buna engel. Örgütlenme konusunu bu yüzden önemli buluyorum. Sadece halkı örgütlemek için örgütlenmemeliyiz, ihtiyacımız olan bilgiyi elde edebilmek için de örgütlenebilmeliyiz. Kendisini komünist olarak yetiştiremeyen bir kişinin devrimciliği ve komünistliği yetersiz oluyor, çoğu zaman yanlış fikirlere saplanılıyor. Yazdıklarının içinde en önemli konu bence örgütlenme konusu. Komünist mücadelenin örgütlü mücadele olması gerektiğine inanıyorum. Örgütlü olmayanların bu mücadeleye katkı verebileceklerine asla inanmıyorum.

Bu kadar umutsuz olduğunda yaşamak bile zordur.
İnsan 1960 ların solculuğunu 1015 de yaparsa elbette umutsuz olması mümkündür.

Komünist olmaya önce kendi kafandaki ütopyaları değiştirmek le başlanır ondan sonra yaşadığın dünyayı o dünyadaki üretim ilişkilerini ve üretim biçimini anlamakla.
Marks, Engels, Lenin i bir dinin her hangi bir peygamberi gibi algıladığında ve o peygamberlerin ayetlerini güne uyarlamaya kalktığında umutsuzluğa düşmek elbette mümkündür.

Olaya Marks ın buharlı makinaya geçişini muazzam devrim demesi Hindistan da üretim biçiminin değişmesini gelişme olarak görmesi ni komünizm e atılan adım gibi gördüğünde dünyanın ne kadar komünizm e yaklaştığını görmek o kadar zor değildir.

Bu gün üretim biçiminin değişmesi ile devrimin öznelerinin de değiştiğini görmek o kadar zor değil.

Bill Gates ve Ali Koç un bile kapitalizmden şikayetini dinlediğinde içinde yaşanmış olan kapitalizmin ne kadar zorda olduğunu görmemek mümkündür.

Kapitalizm A.B.C.D. palanları yapıyor ama hiç birinde başarı sağlayamıyor krizlerini çözmek istiyor bir türlü çözemiyor eski yöntemleri kullanmaya kalkıyor aldığı tehditle yerine oturuyorken Komünistler yaşadığı günü aşmakta zorlanıyor.

Dünyada kapitalizmden ve onun yarattığı eşitsizlikten memnun olmayan milyonlarca insan varken komünistler umutsuzluğa düşüyor.
Neden ?

Çünkü: çözümleri eskidi onlara umut olan anti emperyalizm kendi bataklığında çırpınıyor düşmanları olan burjuvalar yarattıkları kapitalist bataklıktan şikayetçi
Dinciler imancılar ulaşacak insan buldukları halde komünistler insan bulmaktan şikayetçi. İşçi sınıfı da komünistleri terk etti.

Bu durumda kimse komünistlere gel beni örgütle demiyor.

Evet dünyada ve Türkiye de komünist olmak zor. Komünist olmak 1960 larda 1920 lerde de zordu kimse sana o zamanda gelmiyordu. Ama Komünistler her dönem toplumun önünde idi entelektüel çalışmalarda sanatsal çalışmalarda öngörüde hep toplumun önünde idi.

Komünist olmak zoru aşmaktır umutsuzluk aşılamak değil.

Komünistler çağı anlamak onu nasıl değişeceğini bilmek ve öznelerini tesbit etmekle olacaktır yoksa Marx ı Lenini   beygamber sözlerini ayet kabul ederek olmayacaktır.
Ezberleri gibi davranmıyan eski sistemi eleştiren insan ı kabe yapan davranışları komünizmden itenler her zaman umutsuz olacak umutsuzluk aşılayacaktır.

Komünizmde insandan ve doğadan başka hiç bir şey kutsal değil. Her şey insan için kurgulanadı sistem insanın üstündeki yükleri atmak için yapılmıştır.

Dünya komünizme dünden daha yakın .Teknolojik gelişmeler komünizmin müjdecisidir Umut her zamankinden daha fazladır.

Hakkı yine komünist olmadan ''komünistim'' diyerek, liberal yalanlara boyanmış Hasan Karataş menkıbelerini yazmaya başladın. Şu komünist ideolojini bir yazsan da öğrensek. Hasan Karataş'a danışabilirsin. Sen de onun gibi ''önce toplum bilinçlenmeli ve bunun için forumlarda bir araya gelmeliyiz'' mi diyorsun? Parti yok, devrim yok, proleter devlet yok, siz Hasan Karataş'la birlikte sosyalistçilik oynuyorsunuz. Oral Çalışlar mı, Ufuk Uras mı, Baskın Oran mı, Ömer Laçiner mi lideriniz? Dünya değişmişmiş de, başa bir ideoloji lazımmış da, kendiniz bu yalanlara inanıyor musunuz? Bir de kalkmış komünistleri ümitsizlik vermekle itham ediyorsun! Ya senin şu savunduklarının sol ile ne ilgisi var ki, bir de böyle yüksekten konuşmayı tercih ediyorsun? Hangi düşüncenle komünistler bir adım ileri gidebilir? Burjuva demokratizmini doğru yanlış savunarak mı komünistler senin yorumlarından ümitlenecek?

Çözüm eskimiş! Nedir bu eskimiş olan, yenisi ne bir fikrin mi var? Yazabilir misin? Kaç kere sana soruldu, Hasan Karataş'ın saçmalıklarını savunmaktan başka bir şey yapmadın. Hasan Karataş'ın sosyalizmi bilimsel sosyalizmmiş! Hah, hemen anladın! Bir de şu anladığını bize yazsan, öncü nedir, devrimci sınıf kimdir, devlet nedir, proleter diktatörlük nedir? Eskidiyse neden, yenisi nerede? Var mı cevabın? Hem iddialı bir şeyler söylemeye çalışıyorsunuz, hem de aklınızca eskinin eskidiğini ve yenisinin gerekli olduğunu söylüyorsunuz. Hadi yeniyle komünizm arasında bir bağlantı kur; sen de karataş ustan gibi devletle ilişkinizi kesin devrim olur mu diyorsun?

Hakkı arkadaş, söylediklerinin gerçekten ciddiye alınır yanı yok. Ne söylemek istediğin de belli değil. Tamam, Marksizmi Leninizmi bir kenara koyduk. Bilimsel sosyalizme ''eskidi'' dedik, ne olacak? Sana göre komünizme nasıl ulaşılacak?   Nasıl bir parti olmalı veya beğendiğn, düşüncelerine uygun öncü bir parti var mı? Nasıl bir ideolojiyi savunuyorsun, bunu anlat! Kimin düşüncelerine değer veriyorsan onlara danış, devrim nasıl olacak, devrimden sonra komünizme varmak için ne yapılacak? Yeni sosyalizm nasıl bir şey olacak? Bunları yaz, bu konuda birşeyler düşünüyorsan, bunları yaz. Lafı oraya buraya çarptırarak bir şey söylemiş olmuyorsun. Bak açıklayamayacağından eminim. Emin oluşumun nedeni bu savunduklarının ve karşı çıktıklarının hiçbir anlamı olmaması. Anlatabilirsen bu yazdıklarımın hepsini yutacağımdan emin olabilirsin. Marks ve Lenin eskidi ise neyin eskidiğini ve yerine neyi koyduğundan başlayabilirsin.

Umutsuzluğa kapılmaya gerek yoktur. Nazım'ın eşine yazdığı bir şiirdeki dizedeki gibi "dünyanın hali gibi halimiz". Yani dünyada komünizm yükselişte de Türkiye'de mi değil? Sovyetler ve Dünya Sosyalist Sisteminin yıkılmasından sonra tüm dünya emperyalizmin tam hegemonyasına girmiştir. Dünyanın her yerinde sol gerilemiştir. Komünist Partiler son derece zayıflamış, pek çoğu yok olma sürecine girmiştir. Bir bölümü sosyal demokrat çizgide siyaset yapıyor. Dünya komünizmi ile ittifak halindeki ulusal kurtuluş hareketleri de değişik yönlere savrulmuştur. Böyle bir ortamda Türkiye'de farklı bir şey beklemek olası değil. Siz tabii siyasetinizi yapacaksınız. Bunu örgütlü yapmak da esastır. Bunun dışında her türlü ilerici akıma kol kanat germek de komünistlerin başlıca görevleri arasındadır. Kendi ideolojik çizginizi tabii koruyacaksınız, ancak diğerlerini dışlamadan. Birleştirici, bütünleştirici olmak gerekir. Emperyalizmin korkunç ideolojik bombardımanı sürerken, insanların komünist dünya görüşünü benimsemeleri, bırakın benimsemeyi, doğru düzgün anlayıp kavraması kolay değildir. Bunun için sabır gerekiyor.

Türkiye'de sosyalist mücadele hiçbir dönemde bağımsız ve sosyalizmi amaçlayan bir pratiğe sahip olmadı. Bizim yanlışımız burada yatıyor. 1980 öncesinde CHP ''solculuğundan'' umut çıkarmaya çalıştık, 1990'lardan sonra kürt hareketini keşfettik! Bir türlü bağımsız bir parti ve ikirciksiz sosyalizmi ve sosyalist devrimi savunan örgütlenmeler yaratamadık. Hakkını yemeyelim, bölünmeye uğramadan önce bunu TKP yapıyordu, o da çok yürüyemedi bölündükçe bölündü.

CHP ve HDP kitlesini dışlamadan CHP ve HDP'ye karşı ideolojik bir netlik içinde olmalıyız. Sosyalizmi ve sosyalist devrimi savunuyorsak CHP ve HDP'ye karşı sesimizi daha da yükseltebilmeliyiz. Bu partilerde sıkışıp kalmış solu buralardan koparabilmeliyiz. ''Sosyalizm bütün dünyada geriliyor'' mazeretini öne sürerek sosyal demokrasiye yönelmeyi vaz etmek gündemimizde düşmeli. Umut sadece sosyalizmde, düzen solunda değil. CHP ve HDP kuyrukçularını karşımıza almadan sosyalizm bayrağını yükseltebilmek imkansız. Yıllardır yapılan yanlıştan dönmediğimiz sürece sol olarak düzen soluna mahkum yaşamaya devam ederiz.

Sosyalizm bayrağı lafla yükselmez. Sürekli didişe didişe, bölüne bölüne hiç yükselmez. Sosyalist mücadele demek HDP ve CHP'yi komünist yapmaya çalışmak da değildir. Bunu yapamazsınız zaten. Çünkü eşyanın tabiatına aykırıdır. CHP ve HDP tabanından adam ayartmak da değildir. Bunların tabanı ne, kimler var tabanında? Tabanında işçi ve emekçi yığınlar mı var bu partilerin? Alakası yok. Emekçi seçmenin bir bölümü gidip bunlara oy veriyor o kadar. Hatta işçi semtlerinde AKP daha çok oy alıyor. Bu partilerin doğru dürüst örgütleri bile yok. Siz kendi kitlenize, emekçi kitlelere dönük siyaset yapacaksınız. Bunu da işyerlerinde, halkın içinde, emekçilerin olduğu her yerde yapacaksınız. Öncelikle genel bilinç düzeyinin yükselmesi gerekiyor. Sonra da giderek bilinçlenen kesimleri kendi örgütlerinize çekmeniz gerekiyor. Tabii bunun için de teorik tartışmalarla zaman geçiren, her konuda kavgaya tutuşup birbirinin gırtlağına yapışan adamlarla olmaz bu iş. Şunu da unutmayın, komünist hareket enternasyonal bir harekettir. Türkiye'deki durumu irdelerken, dünyadaki genel gerilemeden söz etmek mazeret değildir. Gerçekliğin vurgulanmasıdır.

Yapma, önce halkın bilinç düzeyi yükselmeli dersen sosyalist mücadelede ileri gidemeyiz. Zaman halkın daha bilinçli olmasına doğru ilerlemez. Türkiye halkının bilinç durumu dünkünden iyi değil. Önce bilinçlensin demek, sosyal demokrat düzen partilerine mahkum olmak demek. Düzen soluyla da hiçbir şey olmuyor. Halkın bilinç durumu düne göre daha kötü olduysa sosyalistler yerine sosyal demokratların tercih edilmesinden. Bunların AKP'den farkları ne kaldı. AKP neyi savunuyorsa bunlar da onu savunuyor.