Tek ülkede komünizm kurulmaz. Komünizmde para ortadan kalkmıştır. Komünizmle çok farklı bir yapıya giriyorsun. Emperyalist kuşatma olduğu sürece böyle bir şey mümkün olmaz.
Neden olmasın? Sosyalist dönüşümleri tamamlıyor sosyalizmi kuruyorsan,bu dönüşümleri devam ettirir herkese ihtiyacına göre ilkesinin geçerlilik kazandığı bir sistem de yaratırsın.Askeriye ve devlet de emperyalist hegemonya devam ettiği için bu gerçeğe özgü olarak var olurlar o kadar.
Emperyalist hegemonya devam ettiği sürece komünizme yani herkesin ihtiyacı olduğu kadar ilkesini uygulayamazsın. Çünkü bu ihtiyacın uygulanması aynı zamanda paranın da ortadan kalkmasını gerektiriyor. Parayı ortadan kaldıramayacağına göre, çünkü hala dışarıda para ile ticaret yapma zorunluluğu var, bu aşamaya geçemezsin.
Tek ülkede komünizm kurulmaz. Komünizmde para ortadan kalkmıştır. Komünizmle çok farklı bir yapıya giriyorsun. Emperyalist kuşatma olduğu sürece böyle bir şey mümkün olmaz.
Neden olmasın? Sosyalist dönüşümleri tamamlıyor sosyalizmi kuruyorsan,bu dönüşümleri devam ettirir herkese ihtiyacına göre ilkesinin geçerlilik kazandığı bir sistem de yaratırsın.Askeriye ve devlet de emperyalist hegemonya devam ettiği için bu gerçeğe özgü olarak var olurlar o kadar.
Emperyalist hegemonya devam ettiği sürece komünizme yani herkesin ihtiyacı olduğu kadar ilkesini uygulayamazsın. Çünkü bu ihtiyacın uygulanması aynı zamanda paranın da ortadan kalkmasını gerektiriyor. Parayı ortadan kaldıramayacağına göre, çünkü hala dışarıda para ile ticaret yapma zorunluluğu var, bu aşamaya geçemezsin.
Herkese ihtiyacına göre ilkesinin dış ticaretle ilgisi değil ekonomini geliştirmen ve zihinsel dönüşümle ilgisi var.Sosyalizm tamamlanıyorsa,sosyalizm için yaptığın dönüşümleri bir ileri götürüp bunu da gerçekleştirebilirsin.Dıştan ithalat yapmak gerekirse de emperyalist hegemonyayı gözönüne alarak sınırlı ölçülerde koruduğun devlet gerçekleştirir.Bu duruma özgün para basar yeter.Herkesten ihtiyacına göre ilkesini yürürlüğe koyduğun,meta üretimini sonlardırdığın içinse zaten ihracata gerek kalmaz yada alınacak mal için takasa dönük bir üretim yapılır.
Bu ileti en son proletersosyalist
tarafından 07.12.2014- 01:11 tarihinde, toplamda 1 kez değiştirilmiştir.
İçerde kullanmadığın parayı nasıl basacaksın. Emperyalist üstünlük olduğu sürece bu konuda dışa bağımlı olacaksın demektir. Eğer sen ''olabilir'' diyorsan, o zaman olabilir demektir, bu düşüncen tek ülkede sosyalizmin olabilirliğine işaret etmez mi?
İçerde kullanmadığın parayı nasıl basacaksın. Emperyalist üstünlük olduğu sürece bu konuda dışa bağımlı olacaksın demektir. Eğer sen ''olabilir'' diyorsan, o zaman olabilir demektir, bu düşüncen tek ülkede sosyalizmin olabilirliğine işaret etmez mi?
Dış ticarete özgün basabilirsin yada bunun yerine takasa yönelik üretim de yapabilirsin.Dış ticaret meselesi başlı başına herkesten ihtiyacına göre ilkesini engelleyecek bir şey değil.
Ben eğer sosyalist dönüşümleri tamamlayabiliyorum iddiasındaysan olabilir diyorum.Evet eğer bu iddiadaysan sosyalist dönüşümleri bir ileriye götürebilirsin.Ancak ben zaten tek ülkede dönüşümlerin tamamlanamayacağını düşünüyorum.Dolayısıyla benim açımdan bir çelişki yok.
Bu tür tartışmalarda kullanılan kavramları öncelikle belli bir somutluğa kavuşturmak gerekiyor. Sosyalizmi ve komünizmi nasıl tanımladığımızı ortaya koyarsak, bu tür tartışmalar daha anlaşılabilir olacaktır.
SSCB'nin çözülmesi ile birlikte sosyalizmin ne olup ne olmadığı konusu yeniden tartışılmaya çalışıldı. ''Olmaz'' diyenlerin sesi bu yılgınlık ve ''düş kırıklığı'' ortamında daha fazla duyulur oldu. Bu ses, sosyalizmi komünizmin birinci evresi olarak yorumlayıp SSCB'de yaşanılanın sosyalizm olmadığı iddiasını ortaya attı. Bu tartışmalara girmiyorum. Bu konuyla ilgili olarak pek çok özgün başlığımız var.
Sosyalizm yaygın bir şekilde siyasal devrimden sonra komünizme kadar sürecek yapı olarak tanımlanır. Burada söylenmiş, proletarya diktatörlüğü altında komünizmdeki ''yeni bir toplum, yeni bir insan'' tipini ortaya çıkartacak tüm devrimci dönüşümlerin gerçekleştirildiği sürecin adıdır sosyalizm. Tek ülkede başlar. Tek ülkede sürer. Tamamlanır mı, tamamlanmaz mı? Bu tartışmanın hiç bir önemi ve belirleyiciliği yok ki! Anlamsız bir tartışma. Burada temel sorun bu tartışmanın ''tek ülkede sosyalizm olmaz'' sonucuna vardırılmaması. Bunun dışındaki tartışma her koşulda yararlı ve zihin egzersizidir. Ama bu tartışmayı 'tek ülkede sosyalizm olmaz''a bağladığımızda bence ortada bir sorun var demektir.
İçerde kullanmadığın parayı nasıl basacaksın. Emperyalist üstünlük olduğu sürece bu konuda dışa bağımlı olacaksın demektir. Eğer sen ''olabilir'' diyorsan, o zaman olabilir demektir, bu düşüncen tek ülkede sosyalizmin olabilirliğine işaret etmez mi?
Dış ticarete özgün basabilirsin yada bunun yerine takasa yönelik üretim de yapabilirsin.Dış ticaret meselesi başlı başına herkesten ihtiyacına göre ilkesini engelleyecek bir şey değil.
Ben eğer sosyalist dönüşümleri tamamlayabiliyorum iddiasındaysan olabilir diyorum.Evet eğer bu iddiadaysan sosyalist dönüşümleri bir ileriye götürebilirsin.Ancak ben zaten tek ülkede dönüşümlerin tamamlanamayacağını düşünüyorum.Dolayısıyla benim açımdan bir çelişki yok.
Burada başka bir sorun daha var. Sosyalist devrimlerin olduğu ülkelerdeki nesnel koşullar birbirinden çok farklı olacaktır. Ayrıca bir ülkede devrim daha önce olacaktır, bir başkasında daha geç. Emperyalist hegemonya ortadan kalksa bile tek ülkelerdeki farklı nesnel durumlar sınırların ortadan kalkmasını da geciktirebilir. Sınırsızlık her ülkede sosyalist dönüşümlerin birbirine yakın bir düzeye gelmesi ile söz konusu olabilir. Bunu elbette bugünden kestirmenin olanağı yok. Ama yukarıda söylediğim gibi, bu tartışmalar ''tek ülkede sosyalizm olmaz'' saplantısına vardırılmamalı. Teorik tartışmalar kendi içinde anlamlı ve önemlidir, ama önemi sadece burada yatmıyor. Siyaset dediğimiz bir konu var ki, orada halkla, sınıfla temasta onları daha da motive edecek bir perspektifi öne çıkartmak zorunluluğu da var. Bir anlamda sınıf için, sınıfı mücadeleye çağırmak için daha fazla motive edecek söylemlere de ihtiyaç var. Tek ülkede sosyalizm olmaz denildiğinde böyle bir söylemin sınıfı mücadeleye çağırma doğrultusunda motive edecek hiç bir özellik bana göre bulunmuyor. Bu yüzden bile bu tür söylemlerden kaçınmak gerek.
İçerde kullanmadığın parayı nasıl basacaksın. Emperyalist üstünlük olduğu sürece bu konuda dışa bağımlı olacaksın demektir. Eğer sen ''olabilir'' diyorsan, o zaman olabilir demektir, bu düşüncen tek ülkede sosyalizmin olabilirliğine işaret etmez mi?
Dış ticarete özgün basabilirsin yada bunun yerine takasa yönelik üretim de yapabilirsin.Dış ticaret meselesi başlı başına herkesten ihtiyacına göre ilkesini engelleyecek bir şey değil.
Ben eğer sosyalist dönüşümleri tamamlayabiliyorum iddiasındaysan olabilir diyorum.Evet eğer bu iddiadaysan sosyalist dönüşümleri bir ileriye götürebilirsin.Ancak ben zaten tek ülkede dönüşümlerin tamamlanamayacağını düşünüyorum.Dolayısıyla benim açımdan bir çelişki yok.
Burada başka bir sorun daha var. Sosyalist devrimlerin olduğu ülkelerdeki nesnel koşullar birbirinden çok farklı olacaktır. Ayrıca bir ülkede devrim daha önce olacaktır, bir başkasında daha geç. Emperyalist hegemonya ortadan kalksa bile tek ülkelerdeki farklı nesnel durumlar sınırların ortadan kalkmasını da geciktirebilir. Sınırsızlık her ülkede sosyalist dönüşümlerin birbirine yakın bir düzeye gelmesi ile söz konusu olabilir. Bunu elbette bugünden kestirmenin olanağı yok. Ama yukarıda söylediğim gibi, bu tartışmalar ''tek ülkede sosyalizm olmaz'' saplantısına vardırılmamalı. Teorik tartışmalar kendi içinde anlamlı ve önemlidir, ama önemi sadece burada yatmıyor. Siyaset dediğimiz bir konu var ki, orada halkla, sınıfla temasta onları daha da motive edecek bir perspektifi öne çıkartmak zorunluluğu da var. Bir anlamda sınıf için, sınıfı mücadeleye çağırmak için daha fazla motive edecek söylemlere de ihtiyaç var. Tek ülkede sosyalizm olmaz denildiğinde böyle bir söylemin sınıfı mücadeleye çağırma doğrultusunda motive edecek hiç bir özellik bana göre bulunmuyor. Bu yüzden bile bu tür söylemlerden kaçınmak gerek.
Ben sosyalizm şiarının kullanılmaması taraftarı değilim ki.Kitleleri harekete geçirip,kendilerine güvenlerini sağlamak için sosyalist kuruculuğa soyunan iktidar sosyalizm şiarını kullanmalı,sosyalizmi reel hale getirecek çalışmaları yapmalı.Ama diğer taraftan tek ülkede sosyalizmin inşasına başlanabileceği vurgulanırken,sosyalizmin bir süreç olduğu hatırlanmalı,bu sürecin tam anlamıyla zaferine uluslararası devrimle ulaşabileceği vurgulanmalı,bu şekilde hem reel kazanımların sosyalizm mücadelesini örtmemesi sağlanmalı hem de proleter enternasyonalist bilinç diri tutulmalı.SSCB bence bu iki noktada eksik kaldı.
Bu ileti en son proletersosyalist
tarafından 07.12.2014- 02:50 tarihinde, toplamda 1 kez değiştirilmiştir.
Bu tür tartışmalarda kullanılan kavramları öncelikle belli bir somutluğa kavuşturmak gerekiyor. Sosyalizmi ve komünizmi nasıl tanımladığımızı ortaya koyarsak, bu tür tartışmalar daha anlaşılabilir olacaktır.
SSCB'nin çözülmesi ile birlikte sosyalizmin ne olup ne olmadığı konusu yeniden tartışılmaya çalışıldı. ''Olmaz'' diyenlerin sesi bu yılgınlık ve ''düş kırıklığı'' ortamında daha fazla duyulur oldu. Bu ses, sosyalizmi komünizmin birinci evresi olarak yorumlayıp SSCB'de yaşanılanın sosyalizm olmadığı iddiasını ortaya attı. Bu tartışmalara girmiyorum. Bu konuyla ilgili olarak pek çok özgün başlığımız var.
Sosyalizm yaygın bir şekilde siyasal devrimden sonra komünizme kadar sürecek yapı olarak tanımlanır. Burada söylenmiş, proletarya diktatörlüğü altında komünizmdeki ''yeni bir toplum, yeni bir insan'' tipini ortaya çıkartacak tüm devrimci dönüşümlerin gerçekleştirildiği sürecin adıdır sosyalizm. Tek ülkede başlar. Tek ülkede sürer. Tamamlanır mı, tamamlanmaz mı? Bu tartışmanın hiç bir önemi ve belirleyiciliği yok ki! Anlamsız bir tartışma. Burada temel sorun bu tartışmanın ''tek ülkede sosyalizm olmaz'' sonucuna vardırılmaması. Bunun dışındaki tartışma her koşulda yararlı ve zihin egzersizidir. Ama bu tartışmayı 'tek ülkede sosyalizm olmaz''a bağladığımızda bence ortada bir sorun var demektir.
Benim bildiğim bu döneme sosyalist kuruculuk veya geçiş toplumu denir.
Tek ülkede tamamlanır mı tartışması önemli bence.Tek ülkede tamamlanabileceğini savunanlar hem enternasyonalist bilincin eksilmesine yol açıyorlar,hem de bana göre hayali bir iddia peşindeler.Bu iddayı ortaya atanların varacağı nokta Hruşçov gibi tek ülkede komünizm olur.
Bu ileti en son proletersosyalist
tarafından 07.12.2014- 02:55 tarihinde, toplamda 1 kez değiştirilmiştir.
Sitemiz Bir Paylasim
Forum sitesidir Bu nedenle yazı, resim ve diğer materyaller sitemize
kayıtlı üyelerimiz tarafından kontrol edilmeksizin eklenebilmektedir. Bu
nedenden ötürü doğabilecek yasal sorumluluklar yazan kullanıcılara
aittir. Sitemiz hak sahiplerinin şikayetleri doğrultusunda yazı ve
materyalleri 48 Saat içerisinde sitemizden
kaldırmaktadır.
Bildirimlerinizi info@solpaylasim.com adresine
yollayabilirsiniz.
