hepiniz benim yazdıklarımı okumuş ama hepiniz aynı dili kullanarak saldırmışsınız
Ortak diliniz Liberalizm .
Bir kere yazdıklarımı anlamamışsınız Çünkü ben hiç bir yazımda Liberalizm diye bir kelime yazmadım
Liberal dedim hatta bir kaç yerde bu konuda uyarıda da bulundum ama anlamamış görünüyorsunuz.
Onun için hepiniz aynı dili kullandığınız için hepinize ortak olacak anı yazıyı yazacağım.
Proleterya diktatörlüğünde (demokrasisinde) liberaller ne yarar sağlar. Kapitalizm yani burjuva diktatörlüğünde kapitalist lere komünistler ne fayda sağlarsa proleterya diktatörlüğünde liberaller proleteryaya o faydayı sağlayacaktır.
Kapitalizmde komünistler kapitalistlere ne fayda sağlıyor demokrasinin var olduğunu taraftarlarına komünistlerin kendilerine ne zaralar verebileceğini ve onların kapitalizm e bağlı kalabilmesi için düşmanlarını canlı canlı teşhir etmeyi ağlıyor.
Bu idolojik rakabet kapitalizm de daha fazla hayal kurmayı krizleri hatasız atlatmayı zor düştüklerinde günahları yükleyecek toplumunu ikna edecek suçlulular yaratıyor.
Bütün faşizmlerin başka adları niçin karşı devrim oluyor. Çünkü krizin suçlusu devrimciler olduğu için.
Devrimciler saldıran kapitalist devlet onların kaynakları olan işçi sınıfına da saldıracaktır.
İşte proleteya diktatörlüğü de bunun tam tersi işleyen bir sistemdir. Dikensiz gül bahçesi ancak hayaldir.
Bir kere yazdıklarımı anlamamışsınız Çünkü ben hiç bir yazımda Liberalizm diye bir kelime yazmadım
Liberal dedim hatta bir kaç yerde bu konuda uyarıda da bulundum ama anlamamış görünüyorsunuz.
Onun için hepiniz aynı dili kullandığınız için hepinize ortak olacak anı yazıyı yazacağım.
Liberallere özgürlük demiştin, liberallerin parti olarak seçimlere bile girmesi lazım geldiğini söylemiştin. Yanlış mıyım? Bu söylediklerin liberalizme özgürlük anlamına gelmiyor mu? Şimdi başka şey söyledim demeye getiriyorsun.
[Liberallere özgürlük demiştin, liberallerin parti olarak seçimlere bile girmesi lazım geldiğini söylemiştin. Yanlış mıyım? Bu söylediklerin liberalizme özgürlük anlamına gelmiyor mu? Şimdi başka şey söyledim demeye getiriyorsun. [/size]
Liberalizm bir sistemdir ancak iktidar olduğunda kullanırsın İktidar olma seçim kazanmak değildir devleti ele geçirmektir.
Liberal bir görüştür elbette muhalif olduğu sürece iktidarı eleştirecektir İktidarda bu eleştiriden yanlışlarını görecek en iyi yanlışı insana düşmanı gösterir.
İşte liberallere özgürlük sağlam olması gereken proleterya demokrasisinde en geçerli eleştirinin sıcak sıcak gelmesidir .Eleştiri gelmezse ortada yağcılar ve korkaklar dolaşır öyle olduğunda iktidar hep iyi şeyler yaptığını sanarak halktan uzaklaşır.
İşte örnek Reel sosyalizm.
Bunu anlamak için teorileri değil pratiği incelemek gerekir yoksa niçin yıkıldı sorusuna cevap bulamazsın.
Bu forumda bir yazı yapıştırılmış Ukrayna da komünist partisi yasaklanmak istenmiş KP de buna kınama göndermiş niçin anti demokratik bir uygulama olduğu için .İşte gör anti demokrasi neymiş.
Ben yaptım iyi, başkası yaptı kaka denilemez. Dünyada yalnız değilsin düşmanların olduğu kadar dost olabilecekler de vardır anti demokratik davranış sadece düşmanını çoğaltır dostunu azaltır.
Hakkı, bir öyle konuşuyorsun bir böyle. Söylediklerinden emin değilsin, konuya girmeden konunun etrafında dönüp duruyorsun. Şimdi de ''liberalizme özgürlük'' demeye başladın. Ben de bunu söylüyorum zaten. Proleter diktatörlük altında liberal demokrasiyi savunuyorsun. Tipik burjuva demokrasisi. Liberaller seçimlere de girecek, koalisyon da yapacak, seçim kazanırlarsa kapitalizme geri de dönecekler. Bunu savunuyorsun, ya da savunduğunun bu anlama geldiğini görmek istemiyorsun. Bunları savunan biri kapitali 10 kere okusa ne olur, okumasa ne olur?
İşçi sınıfı ekmeğine bir dilim ilave etmek için değil onuru için savaştığında sözü size niçin anlamsız geliyor pek anlamadım.
Sizi bu şekilde düşünmeye ve yazmaya yönelten yorumumu bir daha okuyup buraya yazarsan devam ederiz. Benim hangi cümlemden ''anlamsız'' dediğimi çıkardınız, bunu soruyorum.
Sn Melnur.
İşçi sınıfının komünizm e giden yolda kendi kurtuş mücadelesi ne anlama geliyor.
İşçileri bir de köle gören düzende kurtuluşun anlamı nedir sizce.
İşçileri köle yapan nesnel şartlar onların ücrete bağımlı yaşaması değilmi
İşçiler ücretten nasıl kurtulur .
Bazı felsefik sözlere çıplak gözle baktığında pek bir şey göremezsin onun derinliklerine inmen gerekir. Felsefe zordur bilirim ekonomi bilimi kadar sade ve çıplak değildir.
İşte işçi sınıfının onur savaşı özgürleşme savaşıdır ilk isyanla başlar sonu da komünizmdir. Eğer işçiler bu onur savaşı vermezse kölelik durumları değişmez sadece sahipleri değişir.
Bir insana sosyalist ekonomiyi sormak gerçekten zor. Sosyalizm konusunda Siyaset idoloji sormak ve ona cevap vermek kolay.
Ama ekonomi çok hassas konu ne olacak acaba sosyalizmde zenginliğimi yoksa fakirliğimi paylaşacağız. Fakirliği paylaşacaksak böyle kalsın denilebilir. Zenginliği paylaşacaksak acaba bu zenginliği nasıl yaratacağız. Veya yaratılmış zenginliğin üstüne mi oturacağız. Acaba sosyalizm,e zengin ülkelerde mi yoksa fakir ülkelerde mi geçelim .Yoksa ikisinin ortasında bir yerde mi deneyelim. Diye bir çok soru ile karşılaşırız.
Eğer sosyalizm bu gün gördüklerimizi paylaşmaksa niçin 1871 lerdeki devrime komün dedik. Niçin 1917 de (Bolşevik devrimine) köylü toplumu olan Rusya ya da yapılan (SB) uygulamalara sosyalizm dedik.
Bu sorulara siyasi cevaplar verilebilir ama iş ekonomiye geldiğinde işler biraz zorlaşıyor.
Sosyalizm teorik olarak mülkiyetin devlet (kamu diyelim) mülkiyetine dönüşmesi planlama olarak merkezi planlama ama bu işten ne kadar zenginlik çıkar çıkarsa kapitalizm den hangi şekilde ayrılır. Çıkacak sonuçlardan ne gibi memnuniyet olacak gibi sorularla karşılaşırız..
Sosyalizm bir sisteminin sonu bir sistemin başı olduğuna göre içinde rejim ekonomi siyeset idoloji vatan varda.İnsan nerde biz insana nasıl baklacağız insan zenginlik içinde yaşadığında mutlumu insan fakirlik içinde yaşadığında mutsuzmu.Biz bunu nasıl anlayacağız.
Yaşadığımız reel sosyalizm bize ne öğretti eksikleri ne bunu anladık mı.Bu sosyalizmlerde insan değer taşımadığı biliniyor.Kimse devlet değersiz idoloji değersiz vatan değersizdi diyemez Ama insanın başka değerlerin karşısında değersizleştiğini her kes söylüyor.
Bu gün kapitalizme baktığımızda bir çok dengesizlik var bunları kaldırdığında denge sağlanacak mı insanlar mutluluğu yakalayacak mı.
Bir söz vardır 11 .yüzyılda hassan Sabah tarafından söylenmiş .Şimdiki zaman keskin bir zeka gelecek zaman hayal gücü gerektirir.
Biz bu gün için zekamızı kullanıp şartları lehimize çevirebiliriz ama gelecek için hayal gücümüzü çalıştırmamız gerekir. İnsanı nasıl mutlu yapabiliriz insan yaşadığı coğrafyada yarını heyacanla nasıl bekler umutları oluşur korkularından nasıl kurtulur .İşte burada ekonomiden çok güven gerektiriyor yöneticilere güven her şeyin kendinin olduğuna inanmak sevmek heyacan duymak her şeyi bizden saymak bizim diyebilmek. Tıpkı Kubalıların Kastroya Fidel diyecek kadar devletle halkın iç içe olmaları gibi.
Böyle olduğunda sosyalizmde zenginlik mi paylaşılacak yoksa fakirlik mi sorusu insanın aklına gelmez . Akla gelen bir tek şey ayaklarımın değdiği topraklarda özgürüm mutlumuyum. Ben fakirsem başkanda benim gibi. Başkanla aramızda bir karış ancak fark var diye düşünen insan gönlünde sosyalizmi yaşayacaktır.
Sosyalizm insanı kabesine koyacak nasıl kapitalizm sermaye birikimini kabesine koymuşsa Sosyalizm sermayenin tavsiyesi ve insanın özgürlüğünü hedef yapmalıdır.Seven insan gönüllü katılımcı insan kokularından arınmış insan ve özgür insan sosyalizmde hedef siyesttir.
Ağız dolusu gülünecek yaratılmış bir düzendir soyalizm.
Yoksa sosyalizm teorisini yazanlar üretimin buharlı makinalarla yapıldığı dönemde çalışma saatlerinin günlük 12 saat olduğu zamanda . Bu teoriyi İnsanlığın kurtuluşu diye ortaya atmazlar bu günü yani yazılım (cip)teknolojisini ve çalışmanın robotlar tarafından yapıldığı dönemi beklerlerdi.
Sosyalizm için zenginleşmeyi beklemek insanı ihmal etmektir zenginliğin insanı mutlu edeceğini ummak emperyalist bir ülkede mutluluğun var olduğunu sanmaktır.
Sosyalizm bu gün insana ters giden ne varsa onun tersine döndürülmesidir. Sosyalizm insanın insana köle olmasının kaldırılmasıdır. Onun için demiş sakallı Marx. İşçi sınıfı ekmeği için değil de onuru için savaştığında devrimcidir.
Sosyalizm bir onur savaşıdır.Sosyalizm için savaşan insanlar onurunu her şeyin üstünde gören insanlardır.
Zenginlik daha sonraki kolektif kararlarla ortaya çıkacak bir planlamadır. Neyi ne kadar ne şekilde üretip ne kadarını paylaşılacağız kararlarının alındığı planlamalar içindedir.
Hakkı Baykuş
Bu ileti en son hakkı
tarafından 01.01.2016- 14:24 tarihinde, toplamda 1 kez değiştirilmiştir.
Sosyalizm toplumsal bir sistem olarak kapitalizmden komünizme geçiş dönemidir. Sosyalistlerin nihai amaçları komünist toplumu yaratmaktır, sosyalistler sosyalizmi komünizme dönüştürecek devrimci atılımların sorumluluğunu yüklenirler. Sosyalizm nedir sorusunun cevabı geçiş sürecinin özellikleriyle ilişkilidir ve komünizme varmanın yolu da üretim araçlarının kamulaştırılmasını gerektirir. Sosyalizmde yapılması gereken sınıflı toplumda burjuvazinin elinde bulunan bütün mülkiyet biçimlerine son vermektir. Burjuvazinin mülksüzleştirilmesi ardından piyasadaki kaosa son verilmeyi gerektirecektir. Bunun için de planlı ekonomiye geçilir ve merkezi planlama devreye sokulur. Devletin sınıfsal yapısı değişime uğratılır ve proleter devletin inşası da sosyalizmin karakteristik özelliğidir. Buna göre sosyalizm devrimden sonra proleter diktatörlüğün kurulması, mülkiyetin özel biçimine son verilmesi ve merkezi planlamanın gerçekleştirilmesiyle başlayan süreçtir. Bundan sonra yapılması gereken emekçi kesimlerin kültürel düzeylerini yükseltmek ve kitlelere sınıf bilincini vermeye çalışmak olmalıdır. Bu gerçekleştirilmeden sosyalizmdeki sınıf mücadelesinde yenilgiye düşmek her zaman olasıdır. Kitlelerin ekonomik ihtiyaçları giderilmeye çalışılırken, o kitlelerin sosyalist bilince kavuşturulması sosyalizmin ayakta kalmasının ve komünizme gidişin kesintiye uğramaması için gerekli değişimdir. Kitlelerin sınıf mücadelesinin içinde oması onların etkin pozisyon almasına bağlıdır ve bu bağlamda emekçi kesimler bulundukları her yerde kendisini ve ülkesini ilgilendiren karar alma süreçlerine katılabilmelidir. Sosyalizm bu devrimci sürecin de önünü açar.
Senin anlattığı her şeyde burcu burcu bürokrasi kokuyor işçi sınıfı misafir sanatçı gibi geldi. Sanki bütün uygulamalar işçi sınıfın dışında gerçekleşiyor
İşçi sınıfı değil de bürokrasi egemen sınıfmış gibi anlatmışsın
Hangi faaliyetler işçi sınıfına ait pek anlaşılmıyor.
İşte işin içine sınıfsal demokrasiyi koymadın mı sistem bürokrasiye emanet olur. O zamanda tıpkı kapitalizmde kapitalistlerin dediği, size komünizm gerekirse ancak biz getiririz derler. Veya büyük emeklerle olan inşaayı bir gün biri tankın üstüne çıkar yıktım der.
Sosyalizmde bütün faaliyetleri komünistlerle birlikte işçi sınıfı örgütler kendinide .Komünistler devrimin tehdidi ortadan kalktığında yavaş yavaş devletten çekilir Tıpkı Stalinin 1936 da dediği gibi (keşke sadece lafta kalmayıp uygulansa idi)
Bu ara şunu da hatırlatmak isterim üretici güçlerin planlı gelişmesi ihmal edilmemeli çünkü merkezi planlama kadar önemli.
Sitemiz Bir Paylasim
Forum sitesidir Bu nedenle yazı, resim ve diğer materyaller sitemize
kayıtlı üyelerimiz tarafından kontrol edilmeksizin eklenebilmektedir. Bu
nedenden ötürü doğabilecek yasal sorumluluklar yazan kullanıcılara
aittir. Sitemiz hak sahiplerinin şikayetleri doğrultusunda yazı ve
materyalleri 48 Saat içerisinde sitemizden
kaldırmaktadır.
Bildirimlerinizi info@solpaylasim.com adresine
yollayabilirsiniz.
