Alıntı Çizelgesi: melnur yazmış
Türkiye o kadar da geri değil. Bu düzenin iflah olmayacağını görenlerin önce düzeni reforme veya restore edecek olanlara uğraması gerekmez. Sosyalist iktidar perspektifimiz var, çok şükür!
Aydemir'in bu cümlesi çok şey anlatıyor, çok şey söylüyor, çok önemli! Yeri geldiğinde mangalda kül bırakmıyor, devrim, komünizm, enternasyonalizm kavramları üzerinden binbir biçim altında her türlü soyutlama düzeyinde ahkam kesiyoruz, ama konu biraz inceltmeyi ve somuylamayı gerektiğinde ya CHP ve HDP diyerek önce ''restorasyon'', önce reformlar demeye başlıyoruz.Kendimizle çeliştiğimizin bile farkına varamıyoruz. Neden? Bir önemli soru da bu! Neden böyle davranıyoruz, neden bütünlüklü bir ideolojik-siyasi konumlanış içine giremiyoruz? Çünkü hala sahip olduğumuz sosyalist ideolojiyi bütünsel bir biçimde içselleştirme sorunu yaşıyoruz. Bu bütünsel içselleştirmeyi bir türlü gerçekleştiremiyoruz. Peki buna engel olan şey ne gibi bir ikinci soru sorulduğunda verilecek yanıt ne? Şu; sosyalist iktidar perspektifinin bulunmayışı. Sorunumuz burada yatıyor. Hepimiz devrim sözcüğünü dilimizden hiç düşürmüyoruz ama, o devrim sözcüğü bizde siyasal( sosyalist) devrim perspektifi halinde içselleşmediği için siyasi düzlemde reformizm veya restorasyon yönelişimizin önüne geçemiyoruz. Sadece sanalda ahkam kesenlerin sorunu değil bu. Çok ''küçük'' bir kesim dışında sosyalist solun önemli bir kesiminde egemen olan tavır bu; sosyalist devrim perspektifinden yoksunluk.
Aşılması gereken bir sorun olarak önümüzde duruyor.
Forumlarda işlenmesi gereken bir konu olduğu da açık.
Seçimlerdeki tavrınızın CHP veya HDP olmayacağını anlıyorum, doğru mu?