Konu Tarihi: 08.08.2014- 10:53

---

Kürt cumhuru, kimi, neyi ve neden seçer?
Melih Pekdemir
 
Türkiye Cumhuriyeti’nin Cumhurbaşkanını nihayetinde Kürtler seçmiş olacak! Lamı cimi yok. Böylece ya Diktatör Başkan (Reis!) ya Cumhurbaşkanı seçilecek. Yani Kürtler bu seçimleriyle bir nevi kendi kaderlerini (ve kendi kaderleriyle birlikte Türklerin de kaderini) tayin etmiş olacaklar.

Tarihte böyle paradoksal durumlara pek sık rastlanmaz.

Ortadoğu’da artık Kürtlerin de başrole soyunduğu gelişmeler yaşanırken, ilk sinyali S. Süreyya Önder Diyarbakır’da düzenlenen mitingde vermişti: “Size, Abdullah Öcalan’ın son defa olarak selamını getiriyoruz. Önümüzdeki yıl Öcalan bu meydanda size selam verecektir.”

Nitekim AKP “çözüm sürecine siyasi zemin” denilen ve beklenen hamleyi yaptı. Zalim Şahıs’ın (ZŞ) adaylığından önce zorunlu bir hamleydi. 10 Ağustos’a kadar ilk turu geçebilmek, 24 Ağustos’a kadar ikinci turu alabilmek için başka çaresi yoktu.

Madem kostaklandıkları gibi ZŞ ilk turda kazanabilirdi, öyleyse bu Kürt paketinin manası ne? Demek ki öyle bir inançları sahiden yok. ZŞ için ilk tur hiç de garanti değil.

Tasarının tıyneti adından belli gibi: “Terörün sona erdirilmesi ve toplumsal bütünleşmenin güçlendirilmesine dair kanun.” Böylece Kürt yerine yine “terör” deniyor. Kürtsüz “çözüm” yumurtasız omlettir, Tayyipli yalan yumurtalı omlettir, yerseniz! Peki, bu tasarı hakkında “tarihsel” ya da “yetersiz ama iyi adım” ne demek? Yetmez ama evet’lerden yeterince ders çıkarılmadı mı? Çıkarılmamış.

Üstelik tasarıda meclise değil hükümete, namı diğer ZŞ’ye tam yetki veriliyor. Diyalog aslında monolog halini alabilecek. Ve üstelik en tehlikelisi, altını çizerek söylüyorum, “terör” kavramıyla IŞİD, Nusra gibi hakikaten terör örgütleriyle müzakereler de yasal zemine oturacak!

Peki Kürtler? Daha önce bu tür alengirli siyasetleri “alaturka çözüm tarzına alakurda destek” diye özetlemiştim. Nitekim Öcalan “tarihsel” derken, Bayık bir nevi “yemezler” tepkisini gösterdi. KCK zaten 30 Mart seçimleri sonrasında “Kürt sorunu çözülmeden Türkiye demokratikleşemez, Türkiye demokratikleşmeden Kürt sorunu çözülmez!” demişti. Bakalım Türkiye’nin “demokratikleşmesinin” hayattaki sahici karşılığı nasıl olacak?

Kürtler bir yandan yıllardır verdikleri mücadelenin semeresini almak üzereyken, diğer yandan Ortadoğu’da kendileri için (şimdilik) epey olumlu bir konjonktür içindeler. Ama konjonktür çok kısa sürede olumsuzluğa da dönüşebilir. (Rojava, mesela IŞİD saldırısına uğrayabilir, Barzani, kendi “bağımsız Kürdistan’ı” uğruna PKK’yi harcayabilir.)

Musul petroldür, şimdi IŞİD’e aittir. Kerkük petroldür, şimdi KBY’ye aittir. Kürdistan sorununun adı artık petroldür. Tarih bir köprüdür, altından çok sular akar. Barzani, “Kerkük Kürtlerin Kudüs’üdür” deyip bağımsız Kürdistan seçeneğini ortaya koydu. Oysa ZŞ, 9 Ocak 2007 tarihinde Kerkük’te oldubitti peşinde koşanları tehdit etmekteydi. O şimdi Barzani’nin kankası. Gerçi ABD’nin şimdilik Kürdistan’ın bağımsızlığını istemediği söyleniyor. Şimdilik. Ama İsrail istiyormuş. Ne gibi?

Öyleyse, son gelişmelerle birlikte Kürt sorunundan değil Kürdistan sorunundan söz etmek lazım. Ve onun çözümü için ZŞ’nin kararı yeterli değil, gücü de yetmez, yetmiyor. Son IŞİD saldırısında “Kimse Türkiye’yi test etmesin” demişlerdi. Çünkü cevap anahtarlarını yine çalmış olabilirlerdi! Ama artık Ortadoğu’da figürandırlar. Cevap anahtarında “Kürdistan” yazdığını öğrendiler. AKP “Kürdistan” kavramını artık seviyor. Hüseyin Çelik, “Onların adı Kürdistan ve bu kabul edilmeli. Onlar bizim kardeşimizdir” dedi. Adında Kürdistan geçen bir parti resmiyet kazandı ve Barzani hattındaki “Türkiye KDP” sahneye çıktı. Acaba Barzani Kürdistan’ı da KKTC statüsünde mi görülmek isteniyor? Göreceğiz.

Şimdi önemli olan şudur: Bağımsız Kürdistan ve Kürt “ulusal birliği” çağrıları yapılırken, böyle bir çağrının HDP için anlamlı bizler için çok anlamsız olması bir yana, “Ortadoğu’da Serok kim olacak, Barzani mi Öcalan mı?” şeklindeki stratejik sorunun cevabı elbette önemli. ZŞ ve AKP Barzani’yi ve KDP’yi tercih ederken, Kürt seçmenler (PKK, HDP) ZŞ’yi nasıl ve neden tercih edecek?

Evet, Kürtler kendi kaderlerini içlerine sinecek şekilde tayin edebilecekse, onlara “kızmaya” kimsenin hakkı yoktur. Kendi iradeleri böyledir. Ama böyle bir tercihte bazı ulusal haklar adına diktatörlüğe destek vermek gibi bir kader, “kötü” bir kaderdir elbette. Bunu da anlatmaya devam ederiz.

Kürt ulusunun kendi kaderini tayin hakkını kullanmalarını kabul ederiz. Ama Kürt-Türk emekçilerini diktatöre teslim edecek bir “kadere” ortak olmayız.

Üstelik şöyle bir vahim tablo daha çiziliyor: IŞİD saflarında 700 kadar “Türk” savaşıyormuş. “Bunlar AKP’nin Türkiye’deki milisleri olur” diyenler var: “Asmak kesmek, kelle uçurmak, kırk haramiler” sözü gerçek oluyor.

Böyle bir ortamda Kürt cumhuru, kimi, neyi ve neden seçerse, bizlerin kaderine de öyle yön vermiş olabilecek. Ne demişti Orhan Gencebay? “Bana kaderimin bir oyunu mu bu? Aldı sevdiğimi verdi zulümü...”

Ama Arabesk takılacak halde değiliz. Sonuçları “kaderimizin kötü bir oyunu” diye kabul edemeyiz ki...

Cevap Tarihi: 08.08.2014- 12:54

---

Şimdi önemli olan şudur: Bağımsız Kürdistan ve Kürt “ulusal birliği” çağrıları yapılırken, böyle bir çağrının HDP için anlamlı bizler için çok anlamsız olması bir yana, “Ortadoğu’da Serok kim olacak, Barzani mi Öcalan mı?” şeklindeki stratejik sorunun cevabı elbette önemli. ZŞ ve AKP Barzani’yi ve KDP’yi tercih ederken, Kürt seçmenler (PKK, HDP) ZŞ’yi nasıl ve neden tercih edecek?

Yazarın sorduğu soru haklı bir soru. Kürtler Erdoğan'ı neden tercih eder? Kürtlere barış, özgürlük ve demokrasi getireceği için mi?